Kim Derdi Ki Şiiri | METİN KORKMAZ
Kim Derdi Ki
KİM DERDİ Kİ
Kaderin, bir milletin kaderi olacak?
Kim derdi ki
Kararların kararlarımız,
Attığın her adım, adımlarımız?
İlmek ilmek dokuyorsun tarihi,
Kim derdi ki
Bir gün yalnız sen olacaksın milletimizle,
Tarihimizi yazanımız?
Cepheden cepheye koşuyorsun Mehmedimle,
Kim derdi ki
Vatanın her karışında izin olacak?
Yalnız bize değil,
Mazlum milletlere de yol gösterdin
Kim Derdi Ki şiiri 10 kasım şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Kim Derdi Ki Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Kim Derdi Ki Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Atatürk Şiirleri
Teşekkürler Atatürk
Sen kurtardın bizleri
Düşmandan yabancıdan
Kötü insanlardan
TEŞEKKÜRLER ATATÜRK
Sen güldürdün milleti
Savaşarak kazanarak
Kendine inanarak
TEŞEKKÜRLER ATATÜRK
ılgın özgönül
Çanakkale
Al bir ata binmiş gazi,
Düşmanları Çanakkale'den kovmuş,
Ne mutlu bana Çanakkale,
Ey büyük Atatürk.
Seni herkes seviyor,
Bu koca dünyada,
Sen bizim ana,baba,oldun,
Ey büyük Atatürk.
Zeynep Altın
Yaşadı Atatürk
O Yaşadı
O Kötü Günleri
Tüm Çocukları Sevdi
Herkes Bildi Bunu
23 nisanı
O Armağan Etti
Çünkü O Çocukları Seviyordu
Çocuklarda Onu
Gönderen : MERYEM MUTLU
MERYEM MUTLU
İstiklal Savaşında Mustafa Kemal
Şöyle bir doğruldu Mustafa Kemâl
Kıratının üstünde göklere doğru
Dağlar arasından yükselen
Tunçtan bir heykele benziyordu.
Bakışları vardıkça mesafeler ötesine
Belliydi kaynaştığı gözlerinde
Masmavi okyanus dalgalarına benzer
Düşünce dalgalarının,
Zafer, diyordu da başka bir şey demiyordu,
Yüzünün bütün çizgileriyle bu kahraman
Hissetmişti zaferin kokusunu kırat bile
Yerinde duramıyordu.
Mağrurdu diğer atlara karşı
Bir Mustafa Kemâl taşıdığında üstünde
Dünyalara bedel.
Bir bakışı vardı tepelerden ovalara
İnan bir bakışı Mustafa Kemâl'in
Peşinden yürüyordu binlerce kahraman
O'nun zafere inandığı kadar zafere inanan binlerce insan.
Şöyle bir doğruldu kahramanlar kahramanı
Kıratının üstünde göklere doğru
Sabah oluyorken güneşin ilk ışıkları altında
Tunçtan bir heykele benziyordu.
Sabih ŞENDİL
Sabih ŞENDİL