Köpek Besleyen Gence Şiiri

Köpek Besleyen Gence Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Yaratıcı yaratmış, biz kulları acımaz öldürür,
Hakkı var merhamet bekler, yaşamayı ister,
Biz isyankârlar, nefret sürdürür, kin sürdürür,
Nefis kazanır, ruh kaybeder, vicdan kaybeder...

Amirler mi emretmeli, kullara vicdani yeti?
"Merhamet edene ALLÂH(c. c.) 'ta merhamet eder."
Hiç mi muhtaç kalmadık Rab'den gelen bu söze?
Vicdanı, merhameti, peygamber de emreder...

Gereksiz ve keyfi biçimde köpek öldürüyoruz,
Köpek yaralıyoruz, merhametleri yıkıyoruz,
Şeytan yapamıyor, biz masum öldürüyoruz,
Rab korkusu bu değil, yeterli korkmuyoruz...

Rab'den korkan can yakmaz, masuma kıyamaz,
Köpeği candan bilir, canları taştan sayamaz,
Zevkini tatmin için, köpeğini boğuşturamaz,
Nefsini seyrettirmez, şeytanları ağlatmaz...

Sen hayvanı kışkırtıyorsun, dövüştürüyorsun,
Rab'be giden canlıyız, gözden geçir merhametini,
İşkence edenin Rab'bimizce lânetlendiğini,
Böyle mi korursun Rab'bimizin emanetlerini...

Günahkâr bir kadının bir hadisi vardır ya,
Susamış bir köpeğin, susuzluğunu gidermiş,
ALLÂH(c. c.) 'ta o kadını cennetine almış ya,
Demek ki merhamet eden de cennete girermiş...

Bu hadisi şerifi sana baban anlatabildi mi?
Deden, ninen, kardeşin seni uyarabildi mi?
Yoksa zavallı köpeğin, yaralanışı senin,
Kaskatı inançsız ruhunu tatmin eder miydi?

Sen köpeği Rab'bin için beslemiyorsun!
ALLÂH(c. c.) 'ın canlarına kin besliyorsun!
Nefret besliyorsun, ruhunu yok ediyorsun!
Derhal tövbe et Rab'bimden izleniliyorsun!

Hayvanlara yaşama haklarını Rab'bim verdi.
Gözetilme, bakılma hakları olamaz mı?
Kötü davranma hakkını sana kim verdi?
Köpeklerde ümmettir, şahsın anlamaz mı?

Besleyeceğin hayvanın çocuğun gibi olsun,
Artan yemeklerinle de olsa karnı doysun,
Rab'be o da yalvarır, inan mutlu olursun!
Onu sev okşa, yaralama, bin sevabın olsun...

Bil ki yarın Rab'bimize mutlaka kavuşacağız,
Yani iğneden ipliğe Rab'be hesap vereceğiz,
Vicdanlarımızı yeniden gözden geçirelim,
Mecburuz, istemesek de merhamet edeceğiz...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Köpek Besleyen Gence hayvanlarla ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Tavuklara Yem Verin Şiiri

Ne güzel kümesin var seni turuncu tavuk
Samanlara yumurta yapar dışı hep kabuk
Horoz seni çok sever birazcık kalbi kırık
Tavuklara yem verin mutlu olsun her biri

****

Girerim kümeslere sizleri seyrederim
Tembel tavuk var ise bak horoza söylerim
Kasalarda yumurta taze taze beklerim
Tavuklara yem verin mutlu olsun her biri

****

Bir çanta yem alıcam gelip size serpecem
Horoza selam verip bir köşede oturcam
Yumurta çok olursa ben de bayram edicem
Tavuklara yem verin mutlu olsun her biri

Sinan KORKMAZ

Hayvanlar Da Eşit Doğar Şiiri

Bir köpek doğuyor yaşama haklarıyla,
Rab'bine kul oluyor çok farklı duygularla...

Ya da başka tür hayvan doğada, tabiatta,
Zulüm hiç olmamalı akılda veya ruhta...

Belki zorba elinde dövüştürülecekler,
Ya da bir deneycide zehirletilecekler...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Bin Başlı Boğa Şiiri

MAĞARADAN ÇIKTI GAMBA


İlkeldi yerler gökler
Canlı cansız dağ taş
Uçan kuş uçmayan kuş
Hava su bitki toprak
İlkeldi aylar yıllar
Sevmek ölmek yaşamak
İlkeldi göz yaşları
İlkeldi gülmek ağlamak

Milattan baruttan önce
Biledi baltasını Gamba
Sürterek ön dişlerini
Çıktı mağradan dışarı
Baltasının ağzı yalap yalap
Daldı Silpius ormanına
Keserek ışığı gölgeyi
Korkuyu korkutarak


BİR BOĞAYA RASTLADI


Önde korku arkada Gamba
Tırmandılar Silpius dağına
Yüzü sararmıştı korkunun
Tutulmuştu dizleri
Önce büzüldü küçüldü korkucuk
Sonra silkini verdi birden
Bir boğa oldu kocaman
Bir boğa ki bin başlı
Gözleri çıngıl çakmak
Soluğu göğü yakıyordu

Puf dedi korku-boğa
Ağzından fışkırdı öfkesi
Çıktı göğe indi yere
Dağları ufalttı gölgesi
Çoğaldı boynuzları bin bin
Gitti öte öte korku-boğa
Geldi beri beri bin bin
Bin bin yürüdü ayakları
Gözleri baktı bin bin
Soluğu ölüm kokuyordu


PİŞİRİP YEDİ BOĞAYI


Uuu dedi uludu Gamba
Irgalandı Silpius dağı
Çoğaldı elleri ayakları
Yüreği çoğaldı bin bin
Çıktı göğe indi yere
Savrudu baltasını bin bin
Bin başlı boğa üzerine
Devrildi yere boğacık
Ormanı sularken kanı
Ağlıyordu gözleri bin bin

Sürterek odunu oduna
Yaktı ilk ateşi Gamba
Pişirip yedi korku-boğayı
Yalap yalap dilleri
Gözleri çıngıl çakmak
Yaladı ellerinin kanını
Sildi kıllı gövdesine
Sonra mağarasına girdi
Gömüldü karanlığın içine
Taş yastığa koydu başını
Uzandı taş yatağına


BOĞA DİRİLDİ DÜŞÜNDÜ


Gözlerini yumar yummaz
Daralmaya başladı mağara
Gamba şişmeye başladı
Dirildi karnında korku-boğa
Oflayıp puflayarak bin bin
Ateşin üstünden atlayarak
Deşiniyordu Gamba'nın karnında
Binlerce boynuzlarıyla

Daraldıkça daraldı mağara
Sıkıştıkça sıkıştı Gambacık
Yamyassı oldu gövdesi
İki duvar arasında
Tepiniyordu karnında boğa
Binlerce ayaklarıyla
Çıkarak göğe inerek yere
Pişirip yiyordu Gamba'yı
Binlerce dişleriyle



BAŞLADI YENİ BİR GÜNE


Yiyip bitirince Gamba'yı
Uyudu bin başlı boğa
Küçülmeye başladı korku
Büyümeye başladı mağara
Doğdu Küncülü Boğaz'dan güneş
Bitti bin yıllık gece
Çıktı Gamba'nın karnından
Bin başlı boğa
Gitti geldiği yere

Uuu dedi uyandı Gamba
Fışkırttı sevincini göklere
Biledi baltasını bin bin
Sürterek ön dişlerine
Gözleri çıngıl çakmak
Baltasının ağızı yalap yalap
Düştü korkunun peşine
Korkarak korkutarak
Başladı yeni bir güne

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Su Kaplumbağası Yolunu Şaşırmış Şiiri

Bir su kaplumbağası, kırk kilogram kadar var,
Yolunu mu şaşırmış, kim bilir ne derdi var?

Vatandaş çok duyarlı, hepsi de mahalleli,
Misafir gelmiş gibi; çocuklar çok neşeli...

Belki bir saat kadar, hortumla suladılar,
Doyurmak istediler; sevdiler, okşadılar...

İsim bile buldular, verdiler makamlara,
Tüm iyi niyetlerle, doğaya bıraktılar...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk