Mehmet Akif Ve Gençlik 4 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Akif Ve Gençlik 4
Düşüncesi doğruluk ifade şekli sanat,
Vasıfları merhamet fikirleri hakikat…
Gençliğin yüreğinde ölçü konulamaz mı?
O, hiç dinlenilmez mi hiç örnek alınmaz mı?
Hakk’ı üstün tutmada vatanı korumada,
Kalp ile kucaklayıp Türk ruhu taşımada…
Milletimize, bayrağımıza, vatanımıza,
Devletimize ve diğer kutsallarımıza…
Ebedi gönül veren Akif, Türk’e rehberdir,
Geçmişi ders yapmada milletime örnektir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Akif Ve Gençlik 4 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Akif Ve Gençlik 4 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Mehmet Akif Ve Gençlik 4 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer İstiklal Marşı ve Mehmet Akif ERSOY Şiirleri
İstiklal Marşı'nı Dinlerken
Borazanbaşı, borazanbaşı,
Akşamları batan güne karşı
Alışılmış bir ibadet gibi
Çaldığınız o İstiklâl Marşı
Yıllardır her kulakta yer etmiş
Gür nağmeleriyle tutarken arşı,
Az rastlanır bir huşu içinde
Ayakta dinleriz bütün çarşı.
Hayal gibi, vehim gibi bir şey
Sanki memleketin dağı taşı
En sadık bekçisi tarihimin
Kesilir ansızın naşı.
Bu meçhul askerlere mahşeriyle
Hatırlatır o yaman savaşı.
Yanık türkülerinden biliriz
Yemen çölünü, Sarıkamış'ı.
Kurduna, kuşuna sor söylesin,
Neydi Türk'ün o günü, telâşı.
Karalar giymişti Anadolu,
Kan bir yandan, bir yandan gözyaşı…
Sürmedi çok şükür o kıyamet,
Gecenin birinde fecre karşı
Güneşten evvel doğdu ufukta
Mustafa Kemal'in altın başı.
Cahit Sıtkı TARANCI
Cahit Sıtkı TARANCI
Bir Dava Adamı Mehmet Akif 2
Bir Dava Adamı Mehmet Akif, Şiiri 2
Sen, gerçeklerden yana vicdanda merhamette,
Rehbersin insanlığa nam oldun hakikatte...
Sen, gönüllerde taht kal fikirler ile yeşer,
Seninle var olmuşuz sana âşık tüm beşer...
Biz seninle özgürüz seninle huzur bulduk,
Rab'bimize inandık, hakikatle yoğrulduk...
Sen, tevhidin yolunda kahramanlıklarınla,
İstiklal Marşı'mızı yazdın, tam bir onurla...
Dertlerini hiç saydın, menfaatlerimize,
Ulvî vatanımıza nam oldun sevgimize...
Ne isyan ne şirk senin işin Rab'be tefekkür,
Ne bölmek ne böldürmek işin Rab için şükür...
Sen, bir dedin tevhitle fikirde birleştirdin,
İslâm, kardeşliğiyle Türklüğü pekiştirdin...
Davandı vatanımız, bayrağımız, dinimiz,
Onurlu milletimiz, sağlam kardeşliğimiz...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
İstiklal Marşı
Kabul edildi 12 Mart 1921 de
Yazıldı bağımsızlığımız için
Bağımsızlığımızı ifade etti
Bize saygı ve güç kattı
Yazdı Mehmet Akif Ersoy
Onca yarışmacı içinden seçildi o
Adını koydular İstiklal Marşı
O kazıdı duvara milleti için
Ödülünü fakir fukaraya dağıttı
O vatanı için yazdı
Okudular ilk kez 1985 de
Ezberle onu sende
Okulda okunur
Evde okunur
İstediğin her yerde okunur
Onun adı İstiklal Marşı
Yakup Emir Çakar
Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- iman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Huda'dan,
Hüsrana rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!
Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: 'Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş! '
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da yapışsam demiyor bir taraftan!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.
Mehmet Akif Ersoy
Mehmet Akif Ersoy