Mehmetçiklerim Şiiri

Mehmetçiklerim Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk

Hakikatte gönüllü melek gibi şahıslar,
Rab rızası gözeten askerlerimiz onlar...

Rahatça uyuyorsak Mehmetçiklerimizden,
Bol bol geziniyorsak huzur verdiklerinden...

Her biri içimizden Ahmet, Mehmet, Aliler...
Vatan savunmasında dağ kadar yürekliler...

Askerim ey askerim, ey Mehmetçiklerim!
Şahsiyetim, şerefim Rab'be gönüllülerim...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmetçiklerim şehitlik konulu şiirler eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk

Şehit Ömer Halisdemir'e Şiiri

Şehitlik Rab'bimizden yazılmış ezelinden,
Dört bir tarafım hain Türklüğün kaderinden...

Çünkü Türk tek bir millet vatanının uğrunda,
Halisdemirler gibi cennetlikler katında...

Kahraman astsubayım, sen darbe engelledin!
Hainlere dur, dedin ve Rab'bimizi dinledin...

Sonra şehit edildin Ömer Halisdemir'im,
Sayende korundu Türklüğüm ve şerefim...

Ne büyük askersin ki seni rehber edindik,
Anıp, hatırlanacak seni yürekli bildik...

Yürekler şehit dolu kalplerse birer şehit,
Onurlu vatandaşım düşmana vermez geçit...

Türk'ün ruhu Rab ehli elhamdülillah! Deriz,
Muhammed'in yolunda biz Rab'be bir demişiz...

Vatan, yine Türkiye millet tek düşüncede,
Bayrak, dersen ay yıldız kırmızı bir zeminde...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Sarıkamış Şehitlerine Şiiri

Ulaştı Yemen'e payitahttan
Padişah fermanı.
Haber redif alaylarını sardı:
Moskof'un kara bulutu sarmış
Sarıkamış semalarını,
Çabucak yetişilecek
Temizlenecek vatan toprakları.

Dikenli güllere veda edip
Bu kez dönülecek Yemen'den,
Başka bir vatan köşesi
Kurtarılacak tez elden.

Elveda Yemen, elveda Sana!
Artık düşman gibi bakma,
Dönüyoruz baksana.
Kader attı bizi 3. orduya;
Göğüs gereceğiz Sarıkamış'ta
Rus'a ve karakışa.

Yetişti Mehmet,
Nefes nefese
Sarıkamış önlerine.
Sarıkamış benzemiyor
Yemen ellerine.
Sana'da yanarken ayaklar,
Sarıkamış'ta buz kesiyor dudaklar.

Yürüdü Mehmet'im, günlerce yürüdü.
Dayanmak gerek bugün namus günü.
Ha gayret! aşılınca üç tepe,
Burun buruna gelinecek,
Moskof askeriyle.
Boğacak Mehmet'im düşmanı
Kışın bile akan teriyle.

Bir tepe aşıldı,
Sıra ikincide.
Sıcaklık onlarca eksi derecede.
Durdu harekât Sarıkamış önlerinde
Ter soğudu, buz oldu,
Yapıştı vücuda katmer katmer,
Dondu ayaklar ölümden beter.

Enver Paşanın ihtirası
Dinmez mi dinmez.
Doksan bin gül soluyor
Sanki bunu bilmez.
Burası kor altında
Çekip gidilmez;
Sarıkamış Yemen oldu
Gidenler gelmez.

Taarruz emri üst üste
Tekrarlandı yeniden:
Alınacak Sarıkamış
Kahpe Rus'un elinden.

Emre itaat namustu,
Mehmet'in yemini.
Öleceğini bile bile
Bir adım atmadı geri.
Hücuma geçtiler üç koldan,
Allahüekber dağlarına.
Bir bir yükselmeye başladılar
Şehitlerin katına.

Seksen bin vatan evladı,
Atamadan tek bir kurşun
Kahpe Moskof'a.
Uyanmamak üzere
Hepsi daldı derin uykuya.
Birden bir ses yankılandı,
Gecenin ıssız karanlığında.
Kerkük'lü bir erin dilinde
Dönüşüverdi Yemen türküsü
S A R I K A M I Ş ' A.

Doğuda güneş yok bu ne tufandır?
Askerde elbise yok bu ne dıramdır,
Sarıkamış kışları ne de yamandır.

Adı Sarıkamış, gülü sararmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Burası şarkmış, dağı hep karmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?

Sarıkamış önünde bir sessizlik var.
Bakın üstümüze acep nemiz var?
Yazlık elbiseyle tüfengimiz var.

Adı Sarıkamış, gülü sararmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Burası şarkmış, dağı hep karmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?

Ferman gel demişti, koşarak geldik.
Burası kış imiş, bunu bilmedik.
İşte ölüyoruz, yine dönmedik.

Adı Sarıkamış, gülü sararmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?
Burası şarkmış, dağı hep karmış,
Giden gelmedi, acep ne varmış?

Ergül Sırkıntı

Şeyma Döndü DAĞISTANLI

Tam 26 Yaşında Şiiri

TUNCELİ HOZATTA
VATAN İÇİN DAĞ BAŞINDA
TAM 26 YAŞINDA
ŞEHİT OLDUN ARKADAŞIM
ANAYI YARİ SILADA BIRAKTIN
GÖZLERDEN KANLI YAŞI AKITTIN
KUNDAKTAKİ ARİFİ BİZE BIRAKTIN
RAHAT UYU ŞEHİTİM RAHAT UYU
KİMSE BÖLEMEZ BU GÜZEL YURDU
ANALAR ARİF GİBİ ÇOK ASLAN DOĞURDU
YIKAMAZLAR İNAN YIKAMAZLAR
BU GÜZEL YURDU ÇÜNKÜ BU YURDU
GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK VE
SİLAH ARKADAŞLARI KURDU.

EM.POLİS BİROL ÜNLÜTÜRK

Önce Vatan Şiiri

-Soğuk bilmez onlar...-

Sarıkamış...dağlarını kar mı almış?
Söyle bana neden boynu bükük gelinciklerin?
Her daim öten kuşların,
Neden susmuş yıllardır?
Bak... gelenlerin var
Nur yüzlü askerler gelir buraya.
Çekil yana, selama dur.
Soğuk bilmez mi onlar,
Neden giderler hep
Elde mavzer
Soğuk bilmez onlar.
Belde matara.
Sonu yok yolun...
Issız...
İnci gibi dizili erler,
Gidiyorlar dur durak bilmeden...
Ayaz...
İliklerde bir garip his...
Durmak yok.
Ayaklarda sızı,,
Dillerde aynı marş..
Haydi, durma arkadaş...
Duran kalır,
Düşman kaçar...
Bayrak kan gibi yürekte...
Sarıkamış dağlarında
Rüzgar eser,
Keser yüzü bıçak gibi.
Mehmet, Ahmet, Hasan
Her adım atışta
Diz boyu kar.
Koyunlarında birer yazma...
Emir büyük yerden,
Durulmaz.
Ufukta düşman mı var,
Sisten görünmez.
Eller tutmaz oldu,
Parmaklar hissiz.
Bir resmi var sevdiğinin
Soluk... donuk
Bakar arada Mehmet
Durmaz ama
Duran, kalır.
Islıklarda marşlar...
Bayrak, vatan...
Hani akan kan?
Nerde düşman?
Yürür onca can...
Kurtlar ulur,
Karlar savrulur...
Yürümez ayak,
Tutmaz diz...
Düşen karlar gibi,
Kaldı yerde onca can.
Önce vatan...vatan.

Serap DEMİRTÜRK