zeynep çok güzel
Mevsimlerin Ortası İlkbahar Şiiri | Fatih Mehmet KARACA
Gidiyor bitiyor Kış Mevsimi
Isınıyor havalar yavaş yavaş
Şubat Ayıda biteli oldu bir hafta
Mis gibi kokmaya başladı kır çiçekleri
Karlar eriyor Kardelenler çıkıyor
Gelincik çiçekleri renk renk açıyor
Papatyalar sanki bize gülümsüyor
Mart ayıda bitti geldi Nisan Ayı
Bereketli yağıyor Nisan Yağmurları
Bir yağıyor bir duruyor bir yağıyor
Güneşte bir çıkıyor bir gidiyor bir çıkıyor
İçimizi ısıtıyor yavaş yavaş
Koyunlar Kuzular Keçiler kırlarda
İnsanlar topluyor Kır Çiçeklerini
İlkbaharın ortası oldu artık günler
İçimizi ısıtmaya devam ediyor güneş
Nisan Ayıda bitiyor yavaş yavaş
Yaklaşıyor Mayıs Haziranın habercisi
Mayıs Ayıda geldi nihayet
Hertaraf yemyeşil yaklaşıyor ekin hasatı
Nasrettin Hoca misali İlkbahar güzel mevsim
Herşeyin ortası varsa Mevsimlerin ortası ilkbahar
Ne tamsıcak nede tam soğuk bir mevsim İlkbahar
Yaşayanın bir daha birdaha istediği Mevsim ilkbahar
Fatih Mehmet KARACA
Mevsimlerin Ortası İlkbahar şiiri mevsim şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer Mevsimlerle İlgili Şiirler
İkbahar Şiiri
çiçekler açar
kuşlar uçar
ağaçlar yeşileşir
çimenler büyülenir
biz piknikteyken
göçmen kuşlar geri gelir
canlılar neşelenir
dünyamız güzelleşir
emre
Bir İlkbahar Şiirine Başlangıç Şiiri
Hava ne kadar güzel öğretmenim
Yollar ağaçlar kuşlar ne kadar güzel
Yeryüzü pırıl pırıl öğretmenim
Gizlisi saklısı kalmamış dünyanın
Nesi var nesi yoksa dökmüş ortaya
Bütün bitkiler, bütün hayvanlar, bütün taşlar
Sürüngenler, konglomeralar, serhaslar
Hepsi hepsi ortada öğretmenim.
Ne olur biz de gidelim
Burda kalsın kitaplar
Burda kalsın iğneli karafatmalar
Kollarından bacaklarından gerilmiş kurbağalar
Burda kalsın hepsi
Bomboş kalsın hepsi
Bomboş kalsın evler okullar
Hapishaneler, hastaneler...
Öğretmenim, sevgili öğretmenim
Sırtımıza alırız hastaları
Kim bilir ne özlemişlerdir kırları...
Ya mahpuslar.
Ne sevinirler kimbilir
Sarılıp sarılıp öperler adamı.
Melih Cevdet ANDAY
Melih Cevdet ANDAY
Sonbaharda Park Şiiri
Mevsim sonbaharda
Uğradım parka.
Uçuyordu yapraklar
Solgun, havalarda.
Ağaçta duran yaprak
Yüzüyordu şimdi
Havuzun içinde
Durgun sularda.
Kalmamış neşesi
Ve salıncakların bebesi,
Salıncaklar uçuyordu
Sonsuz boşluklarda.
Masalar toplanmış
Uşak garson kalmamış,
Geziyordu çocuklar
Parkın yollarında.
Kuşlar açtı kanatları
Ağaç döktü yaprakları
Ve bir bir kasımpatları
Açıyordu sonbaharda.
Havuzun suyu azalmış
Park kimsesiz kalmış
Soran yok ne içersin?
Mevsim Sonbaharmış.
MUSTAFA UZELLİ
MUSTAFA UZELLİ
Bahar Şiiri
Gök masmavi, yer yemyeşil
Sular berrak ışıl ışıl
Kuşlar şakrak cıvıl cıvıl
Geldi bahar, şirin bahar.
Baharın havası temiz
Semada çınlasın sesimiz
Haydi hep beraber söyleyiniz
Geldi bahar, şirin bahar.
Mustafa UZELLİ
MUSTAFA UZELLİ