Mustafa Kemal'in Güvercin'i Şiiri

Mustafa Kemal'in Güvercin'i Şiiri | Arif Hikmet PAR

Bir güvercin uçurdular İstanbul'dan Anadolu'ya,
Mustafa Kemal'in ellerinden hız alırdı.
Kınalı topuklarıyla lâcivert semalara
Büyük rüzgârla yükselir, alçalırdı.
Mustafa Kemal'in ellerinden hız alırdı.

Ateşli bahçelerde ötüşen kuşlar vardı,
Güvercin barış türküleri söylerdi her sabah.
Mustafa Kemal'i gördü mü dünyalar ona dardı,
Mavi kanatlarına işlenmedi bir günah
Güvercin barış türküleri söylerdi her sabah.

Bir yıl Ankara Kalesinde, bir yıl Rasattepe'de,
Edebi şarkılarla dalgalanan bayraktı.
Bir yıl Sakarya suyunda, bir Kocatepe'de;
İyilikle beslenmiş duygulu bir topraktı.
Ebedî şarkılarla dalgalanan bayraktı.

Mustafa Kemal'i öylesine severdi Güvercincik,
Mavisini gözlerinden, sarısını saçlarından almış.
Her sabah omzuna konup derdi ona: Kemalcik,
Daima insanlara dost elini uzatmış
Mavisini gözlerinden, sarısını saçlarından almış.

Arif Hikmet PAR
Kartal Bakışlı Deha'dan:

Arif Hikmet PAR

Atatürk Şiirleri çocuk şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri Mustafa Kemal'in Güvercin'i Arif Hikmet PAR

Atatürk Şiiri

Seni çok seviyorum,
Bize bu bayrağı,
Bize bu vatanı ,
Hediye ettin.

Seni çok seviyorum,
Canımızdasın,
Kanımızdasın,
Seni çok seviyorum Atatürk.

Sen çok büyüksün,
Kurtuluş savaşını kazandın,
Emanet ettin bize,
Bu vatanı Atatürk.

Ahmet FINDIKLI

Ahmet FINDIKLI

Benim Güzel Atam Şiiri

Atam kalbimde
En güzel yerinde
Güzel bir şekilde
Bana liderlik ediyor.

İlk Cumhurbaşkanı
Padişahlığı kaldırdı
Cumhuriyeti kurdu
Kalbimizde şenlik oldu

Babası Ali Rıza
Annesi Zübeyde Hanım
Kardeşi ise Makbule
Unutmayız bu isimleri

Güneş gibi doğdu
Ülke çok mutlu oldu
Sonra Cumhuriyeti kurdu
Benim güzel Atam!

Yazar:Duru Özdemir

DURU ÖZDEMİR

Atatürk'üm Benim Şiiri

CUMHURİYETİ SEN KURDUN.
SEN BAŞKUMANDANSIN.
BİZİ SEN KURTARDIN.
ATATÜRK'ÜM BENİM!

CUMHURİYETİ SEN KURDUN.
SEN BİR GÜN AKLIMA GELDİN.
SENİ DÜŞÜMDE GÖRDÜM.
ATAÜRK'ÜM BENİM!

CUMHURİYETİ SEN KURDUN.
SENRÜYALARIMIN EN PARLAK IŞIĞISIN.
SEN BAŞ ÖĞRETMENSİN.
SENİ HER ZAMAN ÇOK SEVDİM.
ATATÜRK'ÜM BENİM!

KAYRA KESKİN

KAYRA KESKİN

Atatürk'ün Dağı Şiiri

Can oluğundan kan akıttım sulara
Yeşersin yazdan önce
Uyansın kuşlardan önce
Açılsın yarılan iri bir nar gibi toprağım
Bir kucakta büyüsün
Bir memeden emsin çocuklar
Bir beşikte söylesin ninnilerini çağım
Yağmur güler yerler yeşil
Tomurursan sevgi tomur
Deşil ekinlere toprağım deşil
Bir yonga da canımdan al
Onar savaşta yıkılmış evleri
Isıtsın ateşten donanları kucağım
Mor menevişi gördün mü Van'dan İzmir'e
Bilir misin kokusunu vargit çiçeklerinin yaylada
Nasıl kıvrılır eğreltiler güzün sararır
Öksüz çocuklara döner kızılağaç dalları
Geyikler iner kuytulara titrek
Sarıdan söylenir günlerin türküsü
Karanlık uzar aydınlık kısalır
Orda yüce bir ışıldağım
Yaşarmış gözleri yurdumun
Bıçak saplamış yüreğine koynunda büyüyenler
Kurşun yemiş ekmek yedirdiklerinden
Baktım bulutlar üstünden Edirne'den Ağrı'ya
Can uğruna can verdim
Kan yoluna kan döktüm
Yakınlara yakın uzaklara uzağım
Ben Hitit
Ben Urartu
Ben Likya
Ben Frigya
Çağların eskisinden en yenisine
Bütün sevecen yürekleri birbirine
Bağsız bağlayan bağım
Ben Anadolu kokuşlu bir mavide tüten
Geçmişten geleceğe
Kara, yağmura, yele sıcak
Büyüyen bir ocağım
Ben doruklarında güneşin dinlendiği
Eteklerinde korkak kurtlar çakallar uluyan
Dağlar üstünde bir dağım

İsmet Zeki Eyüboğlu

İsmet Zeki Eyüboğlu