Öğretmen Şiiri | Hürriyet Demir
Ufacıkken anasının döşüne!
Yaslanan yüzleri okşar öğretmen
Daha ilk günlerde düşer peşine
Islanan yüzleri okşar öğretmen
Emanet edince ana babası
Yarına taşımak bütün çabası
Manevi gayretler bunun cabası
Puslanan yüzleri okşar öğretmen
İlim irfan ile rota çizerek
Aydınlığın mecrasında gezerek
Ata’mızın ışığını sezerek
Beslenen yüzleri okşar öğretmen
Hele gelince bir ortaçağlara!
Sığmaz olur yürek koca dağlara
Su serptikçe bir de kuru bağlara
Uslanan yüzleri okşar öğretmen
Uzun yolun sonu bir akademi
Eğitim deryadır onlar da gemi
Sen yazdığınla kal dur be Hürdemi!
Hislenen yüzleri okşar öğretmen
Hürdemi Nevzat Bayramoğlu
Öğretmen eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Hürriyet Demir
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
Suçlu Çocuk Şiiri
Sen volkanımdaki lav
Patladıkça kustuğum
Sen içimdeki damla
Köpürdükçe yuttuğum
Sen yarınlara mimar
Betonlarla avuttuğum
Sen aynadaki ben
Sırsız camda unuttuğum
Yanılgımın kuyusundan
Başkaldırıyor gözlerin
Gözlerin zehir zemberek
Rengini taşıyor gerçeğin
Sen düne tutsak çocuğum
Bugün kelepçeliyse ellerin
Sen değilsin
Sana bugünü doğuran ben suçluyum
Ayşe TEKİN
Ayşe TEKİN
Öğretmen Olacağım Şiiri
Öğretmenden öğreneceğim
Bütün her şeyi
9 Yaşındayım
Öğretmen olacağım
Hayat bilgisinden
Türkçe Matematik
Müzik ve Resim
Öğretmen olacağım
Öğretmenlik nasıl
Bir duygu verir
öğreneceğim
Öğreneceğim o zaman
Öğretmeni seviyorum öğretmenim öğretiyor
bize her şeyi
Öğretmen seviyorum
Ömer Faruk Karakuş ve Soner Karakuş
Ö F S Karakuş
Öğretmen Şiiri
Mehmet'in Şiiri
Sana çiçek getirdim dikkatini çekmek için,
her sabah karşıladım;
bir gülücük görmek için, selam durdum en önde;
bir günaydın bekledim:
Okan'a gülümsedin; sanki beni görmedin...
Seni sevdim öğretmenim yine de seni sevdim,
bisikletim olsaydı inan sana verirdim...
Sabah kırağıda geldim,
buzda karda hep geldim;
çok üşüdüm öğretmenim üşümüssün demedin...
Didem hastalanmış Didem dedin Şebnem dedin,
Züleyhayı Tolga'yı her fırsatta seversin...
Hasta oldum bilerek,
bunu hiç fark etmedin...
Sevgini kazanmayı bir tek ben beceremedim...
Kapılarda bekledim, tahtayı hep ben sildim;
bazen ayağa kalktım, kimi zaman eğildim,
gözümden yaş aktı bazen,
kendi kendime sildim,
sana yakın olmayı birtek ben beceremedim...
Yedi binlere kadar yazın dedin,
parmaklarım tutuldu yazmaktan vazgeçmedim...
Defterine baktın Aytuğ ile Figen'in,
dokuz yaprak doldurdum ödevimi görmedin...
Şiir verdin Nalan'a, Zühal'in resmini övdün,
Süreyya'ya güven verdin, beni hiç mi sevmedin?
Gücensem de öğretmenim,hiç kızmadım,
renk vermedim:
Arka sıradaki Mehmet; seni seven Mehmet'in...
Saim Metin
GÜLAY KAYAR
Beni de Götür Aydınlığa Şiiri
Öğretmenim İsrafil TURAN'a
İçimde ufkuma çizdiğin dağlar,
Adına gül gibi uzanıyorum...
Her çığlık kahrın önünde ağlar,
Seni yüreğimle selâmlıyorum.
Nasıl gizler yüreğini bir çocuk,
Islak yorganının karanlığına?
Sığmaz düşlerime bu koca boşluk,
Al beni de götür aydınlığına...
Ziller çalsın, yine sen dağları çiz,
Sevginin rengine boya suları.
Kucaklasın hasretimi bu deniz,
Büyüsün ellerinde güneşin yolcuları.
Bütün yıldızları sersem geceye,
Bütün çocuklara seni anlatsam,
Adın sığmaz kurduğum her tümceye,
Kıyametler kopar seni unutsam.
Nuri PEKÖZ
Çavuşlu İlköğretim Okulu Türkçe Öğretmeni
Görele/GİRESUN
Nuri PEKÖZ