Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim Şiiri | dilancan

Yazmayı okumayı öğrettin bana,
Yanlış yaparsam birşeyi,
Doğruyu öğretirsin bana.
Sevgili öğretmenim.
Sen bir ana, senbir baba,
Öğretirsin bütün hayatı bana
Sevgili öğretmenim.

dilancan

Öğretmenim eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi Öğretmenim şiiri Öğretmenim şiiri oku 24 kasım şiirleri 24 kasım şiiri

Öğretmen Nihat Bey Ve Öğrencileri Şiiri

Bir ciddiyet timsali güler yüzlü eğitmen,
Çocukları çok sever o, tam bir öğretmen...

Hep biri tercih eder, bir her işin başıdır,
Temel sağlam olunca tüm engeller aşılır...

Nihat öğretmenimiz sen, ne yüce vasıfsın,
Biz seni çok severiz bizim baş tacımızsın...

Ayrılma ve hiç gitme öğret bildiklerini,
Tecrübelerin ki çok esirgeme bilgini...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Sevgili Öğretmenim Şiiri

çiçek gibi dört dalında,
yonca gibi kucağında,
sordun adımı bana,
sevgili öğretmenim.

okuttun bizi günlerce
sevdin baktın senelerce
saygı teşekkür size
sevgili öğretmenim

en sonunda meslek edindik
kimi doktor kimi şair
hepsi senin eserin
sevgili öğretmenim

gün geldi
sen gitmiştin
kulağımızda sesin
bir rüzgar esti yine
sevgili öğretmenim

gün gelir
yine gelirsin
başımızı okşar bizi seversin
anılarımızı söylersin
sevgili öğretmenim

rojin güden

Türk Öğretmenine Şiiri

Bazen ölüler yurdu korur,bazı da sağlar;
Göz nuru karışmazsa şahadet kanı ağlar,

Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o hazin nûr,O derin Nûr,O büyük nûr,

Hoşnutsun ,eğilmiş okuyorsun ,yazıyorsun;
Ey terli alın,ey Güneşin öptüğü insan.

Şöhret aramaz,şân aramaz,nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın;

İlmin sesi haykırmaz:İlim şarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu,haykırmayarak gizli seversin,
Kalmışsa eğer,ömrümü Tanrı'm sana versin

Mithat CEMAL KUNTAY

Mithat CEMAL KUNTAY

Toplumların Uygarlık Düzeyi, Öğretmene Verilen Değerle Ölçülür. 2 Şiiri

Öğretmen ölçümüzdür toplumların safında,
Oku, emri gereği Rab'bimizin katında...

İşi ise eğitim yüce değerleriyle,
Sevgisi buna dâhil manevi zeminiyle...

Durumuysa ağırdır çünkü çevre üzecek,
Amir bol olduğundan kalbi inciltilecek...

Çocuğum tembel diye mucize bekleyenler,
Şikâyet etmek için ona buna gidenler...

Yatıyorsun, diyenler işin iş mi diyenler,
Öğretmen hazır olda bu da bilinmeyenler...

Herkes onun amiri sanki öğretmen köle,
Ta güneye sürülür yüzüne sürse jöle...

Dondurma yalayamaz ki davranış yakışmaz,
Tartışsa suç sayılır çünkü laf konuşamaz...

Giyindiği gömlek suç yaşaması bile suç,
Seviyelerimizden öğretmen olmak hep suç...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK