Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim Şiiri | Esma YÜCEL

Bize okumayı yazmayı,
Sayıları saymayı,
Bilgi edinmeyi,
Sen öğrettin öğretmenim

Karanlığa ışık tutan,
Hastalara şifa bulan,
Miniklere kucak açan
Sensin benim öğretmenim

Bize bir şey olunca,
Sende üzülürsün bilirim
Hemen rengin solarır
Benim canım öğretmenim

Esma YÜCEL

Öğretmenim şiiri 24 kasım şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim öğretmenim,
Seni çok çok severim,
Öğretmenler günü geldiğinde,
Gelip çiçek veririm.

Öperim ellerinden,
Benim canım öğretmenim,
Seni herkesten fazla,
En çok ben severim.

Yaren

Yaren

Öğretmenim Şiiri

Sana karşı ta diplerden bir his duyuyorum,
Ancak bu hissin ne olduğunu tam olarak bilemiyorum,
Ama yine de bir şey biliyorum,
Bunu kalbimden söylüyorum,
Öğretmenim,sizi çok seviyorum...
Biliyorum,bütün meslekler güzel,
Ancak bu bütün meslekleri yetiştiren,
Öğretmendir,öğretmen.
Söylüyorum bu sözü,
Kalbimden gelen o duyguyla söylüyorum,
Öğretmenim,öğretmenim.
Ulaşmak zor bilirim senin mevkine elbet.
Ne mümkün öğrencin olarak emeklerini ödemek.
Söylüyorum bu sözü,
Ta kalbimden duyduğum his ile söylüyorum,
Şu anda gözlerimden yaşlar akıtıyorum,
Öğretmenim,
Sizi çok,çok seviyorum.

Zeynep GÜLER (4/L)

Ben Öğretmenim Şiiri

Ben öğretmenim;
Şekilden şekle
Kılıktan kılığa girerim.
Yerim zamanlara eş,
Yaşadığım zaman
Tüm coğrafyalarca geniştir.

Ben öğretmenim;
Oğuz Han olarak gözükürüm
Bir dersimde:
Altın yay ve üç gümüş oku
Oğullarım arasında bölüştürürüm.
Tarihlerce sürer soyum,
Yayılır dört bir yana
Yirmi dört torundan
Yirmi dört boyum.

Ben öğretmenim;
Bilge Kağan,
Bir dersimde Köl Tigin olurum:
Yüzyıllar sonrasından
Duyulur seslenişim.
Elbette bozulmaz törem,
Çökmedikçe üstte gök
Ve delinmedikçe
Altta yerkürem.
 
Ben öğretmenim;
Aşk şairi Fuzuli,
Lale Devrini gören Nedim,
Ben inanmış Yesevi,
Ben Yahya Kemal,
Dizelerimde canlanır tarih,
İstanbul kokar şiirim.

Ben öğretmenim;
Bir dersimde kaygılanırım
Vatan için.
Dolaşır kanımda
Sevgisi yurdun:
Namık Kemal'dir yüreğim,
Ulubatlı Hasan'dır,
Bıyıkları yeni terlemiş
Genç Osmanca
Canımı veririm.

Ben öğretmenim;
Bir dersimde sıkça
Coğrafya değiştiririm.
Kalbim aynı duyguyla dolu,
Türkiye haritasında Yolculuk eder elim:
Fındık toplarım Giresun'da,
Adana'da pamuk,
Nefesim Marmara'da tütün,
Ege'de kekik kokar.
Nice saymadığım illerce
Dolaşırım vatanı bütün.

Ben öğretmenim
İstiklal Savaşım
Benimle her yıl yeniden yaşanır,
Bağımsızlığın önemini
Anlar bir daha öğrencim.
Genç beyinlere
Yurt aşkını taşır,
Bayrak bayrak yüreğim.

Ben öğretmenim;
Sisler, dumanlar içinde
Açılır eski cepheler yine...
Hasan Çavuş'un, Şehit Ali'nin
Kolağası Mehmet Bey'in
Dolaşır damarlarımda kanları.
Sonra taze bir güneş doğar
Kuşlar öter özgürce...
Hep hatırlarım yeniden;
Düşmanlığın bittiği gündü,
Belirdi sisler arasından
Mavi bir gökyüzü...

Ben öğretmenim;
Yaşım bağımsızlığımca eski,
Gücüm Cumhuriyetimce genç,
Ben zamanlara damgasını vuran
Mustafa Kemal'im...

Oktay Yivli


Kaynak: Türk Şiirinde Öğretmen, Oktay Yivli, Evren Matbaası, Ankara 1990, s. 120-123.

Ali Kırımlı

Canım Öğretmenim Şiiri

Arkadaşlık etmeyi sen öğrettin bizlere
vatanımı sevmeyi aşıladın kalplere
benim güzel öğretmenim seni hep sevdim
CANIM ÖĞRETMENİM

Ecesu Oğan