Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim Şiiri | İlkay Bildibay

Bana bir harf öğret,
40 yıl kölen olayım.
29 harf öğrettin,
Söyle kaç gün kölen olayım.

Okumayı yazmayı öğreten,
Beni geleceğe hazır eden.
Atatürk'ün izinde giden,
Bir goncasın sen,
Öğretmenim.

Yaralarımızı sardın.
Biz ağlarsak sende ağladın.
Her bilgini bizimle paylaştın,
Canımı versem sana az gelir.
Öğretmenim.

İlkay Bildibay

Öğretmenim şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Benim Öğretmenim Şiiri

Ben çok küçüğüm,
Kafamda bir sürü baloncuk,
Yeter artık bıktım
Şu ABCÇDEF'den.

Bir an biri girdi hayatıma,
Bütün sorular uçtu kafamdan.
Bu kişi kim dedim kendi kendime,
Öğretmenimmiş bakın şu işe.

Ah öğretmenim vah öğretmenim,
Benim canım öğreticim,
İyi ki varsın, hayatımda,
Benim canım öğretmenim.

Ümran Çiçek Memiş

Canım Öğretmenim Şiiri

sen olmasan ne bilgi ne yazı
sen olmazsan ne eş anlamlı na zıt anlamlı
yüreğimiz bilgi dolu kalbimiz sevgi
sizin sayenizde canım öğretmenim

Atatürk'ü öğreten sınıf öğretmeni.
Peygamberi öğreten din öğretmanı
ingilizceyi öğreten ingilizce öğretmeni
hepsi benim bizlerin canım öğretmenlerimiz

simay SIĞIRCI

Öğretmen Olacağım Şiiri

Dün akşam biraz boştum
Hemen kitaplarıma koştum.
Hem yazdım, hem okudum
Ben çalışkan bir çocuğum.

Tembel değil arkadaşım
Kitap benim can yoldaşım
Bilgi doldur benim başım
Ben çalışkan bir çocuğum.

Yollarda çok gezmeyeceğim
Yazımı kötü yazmayacağım
Öğretmenimi üzmeyeceğim
Ben çalışkan bir çocuğum.

Çok çalıştım, dersim diye
Herkes beni sevsin diye
Çalışkan çocuk desin diye
Ben çalışkan bir çocuğum.

Unutmadım, her şeyimi aldım
Zil çalmadan önce geldim
Ben okulumu pek çok sevdim
Ben çalışkan bir çocuğum.

Söz verdim, çalışacağım
Tembellikle savaşacağım
Ben ÖĞRETMEN olacağım
Ben çalışkan bir çocuğum.


Mustafa UZELLİ

MUSTAFA UZELLİ

Öğretmene Veda Şiiri

Belki de bir daha göremeyeceğim
O nurla donanmış yüzünü,
Belki de öpemeyeceğim bir daha o pamuk ellerini,
En zoru da belki bir daha hiç duyamayacağım
O sevgi yüklü sesini.

Öğretmenim bugün bizi bırakıp gidiyorsun!
Hüzünlüsün ,düşüncelisin,kaygılısın,
Ama hiç üzülme;
Merak etme biz senin bize kara tahta başında öğrettiklerinden
Kendimize bir ders çıkardık,
Her gün GÜNAYDIN demenden bir ders aldık.
Seni görmesek te bundan sonra,
Duymasak ta sesini kulaklarımızda,
Hissetmesek te elini başımızda,
Sen bizimlesin
Bir köşede durmuş bizi izlersin.

Nurla donanmış yüzün olmasa da sınıfımızda,
Sesin yankılanmasa da koridorlarda,
Pamuk ellerin gezmese de başımızda,
Sen hep yüreğimizdesin
Ve unutma hiç silinmeyeceksin
Ne zaman bir başarı elde etsek
Aklımıza gelen ilk isimsin.

Beni küçücüken alıp,eğittin,
Kara tahta başında
Cahillik ile savaşan bir devdin,
Anamdan, babamdan sonra
Benim için endişelenen tek kişiydin.

Öğretmenim!
Eğer hata yapıp ta kırdıysam kalbinizi,
Üzdüysem sizi,lütfen affedin beni

Her ne kadar gitme desem de
Sessiz bir kıyamet kopsa da yüreğimde,
Faydası yok artık.

Öğretmenim!
Bana öğrettikleriniz için size sonsuz teşekkür ederim.
Sizden aldığım bu bayrağı,
En ileri taşıyacağıma
Ve asla yüzünüzü kara çıkarmayacağıma,
NAMUSUM ve ŞEREFİM ÜZERİNE YEMİN EDERİM !...

Engin Çağatay Çakmaklı