Öğretmenim Öğrettin Bana Şiiri

Öğretmenim Öğrettin Bana Şiiri | dersimiz.com

Öğretmenim öğrettin bana
Okumayı,yazmayı,saymayı
Sizi çok seviyoruz öğretmenim
Parlıyorsunuz bir güneş gibi

Öğretmenim öğrettin bana
Minnettarım sana
Ne öğrettiysen saymakla bitmez
Ama sen bu zorluğu başardın öğretmenim

Öğretmenim öğrettin bana
Çok zor olsada
Gece gündüz bizim için çalıştın
Bizi hiç unutmadın!!!

dersimiz.com

Öğretmenim Öğrettin Bana şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Banka Memuru Şiiri

Benim ablam banka memuru
Sabahtan akşama
Hatta bazen
Gece yarısına kadar çalışır

İşi,
Darda kalanlara
Kredi vermektir onun
Fazlası olanların parasını saklamaktır
Böylece anlıyoruz ki
Paralarımız güven içinde
Saklanır bankalarda.

Kimi zaman da
Havale göndeririz birilerine
Bankayla gönderdiğimiz para
Adresine ulaşır en kısa zamanda
Bankacı olduğu için
Gurur duyuyorum ablamla.

Fevzi GÜNENÇ

Kaşeci Şiiri

Kaşeci nedir biliyor musunuz çocuklar?
bir adının da lastik damga
olduğunu söylersek daha kolay anlarsınız.

Hayatı kolaylaştıran
şeylerden biridir kaşe
göndereceğiniz mektupları zarfların
üstüne kaşeyi basarsınız
ne adresinizi yazarsınız uzun uzun.
ne de adınızı yazarsınız.

Hiç de kötü bir meslek değil bence
izledim yapılırken
bilgisayarla diziliyor yazılar
şaştım bu işe
on dakikada hazırlanıyor kaşe.

Fevzi Günenç

Fevzi GÜNENÇ

Postacı Şiiri

İnsanın, dünyanın, yurdun haberini,
ağacın, kuşun, kurdun haberini,
seher vakitlerinde
yahut
gecenin ortasında
taşıdım insanlara yüreğimin çantasında,
şairlik ettim
bir çeşit postacılık yani.
Çocukken postacı olmak isterdim,
şairlik filân yoluyla değil ama
basbaya, sahici postacı.
Renkli kalemlerle çizilirdi bin türlü resim
hep aynı postacının, Nâzımın resmi,
Jül Vernin romanlarıyla coğrafya kitaplarına.
İşte, köpeklerin çektiği kızağı
sürüyorum buzun üzerinde,
Işıldıyor kuzey şafağı
konserve kutularıyla posta
paketlerinde.

Bering boğazını geçiyorum.
Yahut işte bozkırda gölgesinde ağır bulutların
asker mektubu dağıtıp ayran içiyorum.
Yahut da büyük şehrin uğultulu asfaltındayım,
çantamda yazıları yalnız müjdelerin
yalnız umutların.
Yahut çölde, yıldızların altındayım.
Bir küçük kız ateşler içinde hasta.
Kapı çalınıyor gece yarısı:

-posta!
Küçük kızın gözleri açıldı mavi mavi.
Babası yarın akşam dönüyor hapislikten.
O karda kıyamette bendim bulan o evi,
komşu kıza bendim telegrafı getiren.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Oysaki, Türkiyemde postacılık zor sanattır.
Telegraflarda envai türlü acı
mektuplarda satır satır keder taşır
o güzelim memlekette postacı.

Çocukken postacı olmak isterdim.
Muradıma, Macaristan'da erdim, ellisinde.
Çantamda bahar,
Çantamda Tuna'nın pırıltısıyla
kuş cıvıltısıyla,
taze çimen kokusuyla dolu mektuplar.
Moskova'ya Budapeşte'den,
çocukların çocuklara mektupları.

Çantamda cennet...
Bir zarfın üzeri:
"Memet,
Nâzım Hikmet'in oğlu,
Türkiye"
diye yazılı.
Moskova'da mektupları birer birer
kendim dağıtırım adreslerine.
Yalnız Memedin mektubunu götüremem yerine.
hattâ yollıyamam.

Nâzım'ın oğlu,
haramiler kesmiş yolu,
mektubunu vermezler.

Nâzım HİKMET

Melisa

Banker Şiiri

Bankerin keyfi yerinde
Yedi önümde yemediği ardında
Paralarla oynar sabahtan akşama kadar
Başkalarının paralarıyla para kazanır
Acaba bu kadar çok parayı
Ne yapacağını sanır

Oysa eninde sonunda
Herkes kocayacak
Yaşamını yitirecektir
Giderken yanında da
Bir kuruş götüremeyecektir.

İnsan ihtiyacı olduğu kadarını
Kazanmakla yetinmeyi öğrenmeli önce
Doğrusunu isterseniz ben
Banker olmak istemem
Büyüyünce.

Fevzi GÜNENÇ