Öğretmenin Öyküsü Şiiri

Öğretmenin Öyküsü Şiiri | Editör

ÖĞRETMENİN ÖYKÜSÜ
Ben, köy öğretmeniyim,
Dağ başında bulutların altında.
Toprak kokar ellerim,
Pantolonumda çamur lekesi var.
Pis değil ki, vatan toprağı kokar,
Kars'tan Edirne'ye kadar.
Geceleri mum yakarım odamda,
Yarın Dokuz Ekim,
Köyde bayram var.
On beş kız, yirmi erkek kaydettim.
Tüm Anadolu'ya selamları var.
Henüz kara tahtam yok,
İlk harfleri tanelerle yazdırttım.
Aydınlık A'dan başlayacak

O. Köksal MEMİŞ

Editör

24 Kasım öğretmen Öğretmenler günü Öğretmenin Öyküsü O. Köksal MEMİŞ

Başöğretmen Atatürk Şiiri

Kara tahta başında
Başöğretmen Atatürk
Süzülen gözyaşımda
Başöğretmen Atatürk

Düşmanlar gelir dize
Gece çıkar gündüze
Kılavuzdur o bize
Başöğretmen Atatürk

Yokuşları düz eder
Yarınlardan söz eder
Geceyi gündüz eder
Başöğretmen Atatürk

Elsizlere el olur
Dilsizlere dil olur
Has bahçede gül olur
Başöğretmen Atatürk

Okşarken saçımızı
Isıtır içimizi
Doyurur açımızı
Başöğretmen Atatürk

Bilgisizliği yerer
Kalplerden sevgi derer
Bilgilerden taç örer
Başöğretmen Atatürk

Işık saçar geceye
Hayat katar heceye
İlham verir niceye
Başöğretmen Atatürk

Zihni arıdır aydan
Oku fırlatır yaydan
Haber verir uzaydan
Başöğretmen Atatürk

Sanma uyur toprakta
Her gün doğar şafakta
Gölgelenir bayrakta
Başöğretmen Atatürk

M.Nihat MALKOÇ

Canımsın Öğretmenim Şiiri

Bir Melek gibisin
Kokun ve bakışın
Bir başkasına sen
Canımsın öğretmenim

Bir çiçek gibisin
Yazın ve yüzünle
Bir başkasına sen
Canımsın öğretmenim

Bir Atatürk gibisin
Sözün ve okuyuşunla
Bir başkasına sen
Canımsın öğretmenim

Bir ateş gibisin
Rengin ve sıcaklığınla
Bir başkasına sen
Canımsın öğretmenim

Bir Bulut gibisin
Beyaz ve görünmezsin
Bir başkasın sen
Canımın öğretmenim

Defne ÇELEBİ

Öğretmenim Şiiri

Ben bir gülüm, sen bahçıvan;
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de soldurursan
Günah senin, günah senin öğretmenim...

Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlantaysam, emek senin
Parlıyorsam yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin öğretmenim...

Ben boş defter, kalem sensin;
Doğru yazsan yarın senin,
Güzel yazsan ikbal senin
Ama bir de karalarsan
Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim...

Ben öğrenci, sen öğretmen;
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin
Ama birde kaybedersem
Yok diyecek başka sözüm;
Yorum senin, yorum senin öğretmenim...

Hatice Kültür

Hatice Kültür adlı öğrencinin 1990 yılı öğretmenler gününde yazdığı, vicdan meselesi olan öğretmenlik mesleğini icra eden öğretmenin vicdanına seslenen şiir.

Hatice Kültür

Öğretmenim Şiiri

Kapı açılınca,
Bir güneş güneş girer içeri.
Bu güneşin adı
Öğretmen.

Bu güneş
Bilgi güneşi
Sihir gibi
Ama sihir değil.

Her şeyi
Bilir o.
Hayatı tam
Özünden bilir o.

Hiç övünmez.
O.
Bir insandan
Üstündür o.

Ama hiç yorulmaz
Robot gibi.
Hiç yanılmaz
Makine gibi.

EGE FIŞGIN
4-A TED SAMSUN KOLEJİ

Ege FIŞGIN