Oktay Sinanoğlu Şiiri

Oktay Sinanoğlu Şiiri | Halil MANUŞ

Gencecik yaşta dünyayı
Gezdi, Oktay Sinanoğlu
Türk'e yapılan hatayı
Sezdi, Oktay Sinanoğlu

Yunus'ca bir ateş yakan
Gönülden gönüle akan
Dünyaya Türk gibi bakan
Gözdü, Oktay Sinanoğlu

Bir olmaz koşanla seken
Buğday biçmez arpa eken
Türk'e Türkçe hasret çeken
Özdü, Oktay Sinanoğlu

Ne kat istedi ne yalı
Derviş misaliydi halı
İlmin peteğinden balı
Süzdü, Oktay Sinanoğlu

Bilimde yüksekti payı
Hep hedefe gerdi yayı
Kuvantum denen rüyayı
Çözdü, Oktay Sinanoğlu

Rehberiydi yüce Kur'an
Ne çalandı ne de çırpan
Meclislerde yankılanan
Sözdü, Oktay Sinanoğlu

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Oktay Sinanoğlu şiiri Halil MANUŞ eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

İbni Sina Haftası 3 Şiiri

Hafta kutlamaktayız hem de büyük coşkuyla,
Saygı ve sevgi dolu Türklük hayranlığıyla…

Nasıl hayran kalınmaz Türk’ün yüceliğine,
Benzersiz bu âlime yüce Türk büyüğüne…

Büyük Türk filozofu o bir hekimler piri,
Bin yıl evveli demiş tutmuş tüm dedikleri…

O, her ne demiş ise ışık tutacak kadar,
İnsan ve bilim demiş sağlamış büyük kâr…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Hz. Mevlana Şiiri

Kim olursan ol yinede "gel, gel, gel" derdin
Olmazmış sevgisiz... Gözler önüne serdin

Geldik işte kapına, uyup ta çağrına
Ne zaman saracaksın bizleri bağrına

Bir elin Sema'ya bakar bir elin yere
Hal dilin söyler "Hak'tan alan halka vere"

Hoşgörü ile yaklaştın her bir canlıya
Hoşgörüsüzler bu çağrıdan ne anlıya...

O günden beri dönse de semazenlerin
Ne aşk var ne de şevk; doldurulamaz yerin

Onu da benzettiler ya; çalgı çengiye
Dönüp duruyorlar yalnız; sen döndün diye

Oysa o dönüş semboldü tüm dönüşlere
Bilmeden sarılırlar dış görünüşlere

Her şey dönüyor... Atom, gezegen, dünya, ay
Elektronundan hücresine saydıkça say

Yaratanı zikirdir her dönüş aslında
Bilinmeyen ne çok şey var sema hakkında

"...Gel" diye çağır yine ulu dergâhına
Bizi de alıver döndüğün semahına...

Sensiz yürek yangın, gözlerde sel Mevlana
Yaptın çağrını, sıra bizde "...Gel" Mevlana

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Fatih'in Rüyası Şiiri

Yıl bindörtyüzkırkaltı,
Osmanlı sarayında toy bir delikanlı
O sabah heyecanla uyandı
Kanter içinde kalmıştı.
Hemen hocasına koştu
Hocası çoktan uyanmış,
Sanki delikanlının geleceğini
Kuşlardan haber almış.

'Otur Mehmet' dedi,soluklan hele
'Aman hocam bir anlatayım
Ruyamı hayra yorki; huzur bulayım'
Nasıl bir rüya imiş bu?
Sanki almış senin aklını

Başladı Mehmet anlatmaya;
Rüyamda dedi,büyük bir ordu
Deniz savaşını,karadan aldı.
Konstantinapolis denen şehrin rumları,
Latin külahından,üstün kıldı sarığı.
Ve lakin dayandık şehrin kapısına,
Ulubatlı bir genç, öldü bayrak aşkına.

Fatih adını takmışlar bana
Bir çağ kapanmış,meğer o anda.
Derken yıllar geçmiş,yüzyıllar,
Sahip çıkmış bu şehre evladı Türkler
Büyümüş,kocaman bir vatan olmuş
Şimdi Konstantinapolis ya adı,
İstanbul demiş ona,Türkün evladı
İşte böyle hocam,hayırmı,şermi?

Gözyaşları içinde dinledi Akşemseddin
Evlat dedi,hiç durma
İstanbulun fethidir,rüyanda gördüğün

Yedi yıl sonra,bindörtyüzelliüç
Oldu rüyadakinden bile daha güç,
Orta çağı kapatan bu büyük savaş
Sonsuza dek
Türkün alnında gururdur
Gözlerinde yaş.

Serhat Çalışkan

Serhat Çalışkan

Hoşgörünün Efendisi Şiiri

Afganistan'ın Belh şehrinde doğdu,
Asıl adı Muhammed Celaleddin'di.
Konya onun toprağı oldu,
Sevgi ve hoşgörünün güneşiydi.

Tasavvufta Mevlevi yolunun öncüsü,
Örnek olmaktı tek amacı insanlığa.
Bu yüzden verdi bize yedi öğüdü,
Hoşgörüsüyle tanıdı onu tüm dünya.

Herkes hoşgörüsüne hayran olurdu,
Kıramaz incitmezdi kimseyi.
Tanımayan var mı ki onu?
Mevlana Celaleddin Rumi'yi.

Seven, bağışlayan Türk şairi,
Çok söz ettirdi kendinden.
Ölümü Şeb-i Arus yani düğün gecesi,
Kötü düşünce geçirmedi hiç kalbinden.

Söylediği sözlerle dağladı yürekleri ,
Her zaman eli açık,şefkati bol.
Ne büyüksün sen ,Ey !sevgili,
Dedin ya "Ya olduğun gibi görün,ya göründüğün gibi ol".

Gamze ÇIRAK