Orman Konuşuyor Şiiri | Beste Sıla Dost
Orman Konuşuyor
Siz, insanlarsınız öyle değil mi?
Siz, bizi yok edip yakan insanlarsınız.
Biz size oksijen sağlarken,
Siz bize zarar veren insanlarsınız.
Biz ormanları yakmayalım,
Biz ormanları kesmeyelim,
Biz ormanları sevelim
Diye düşündünüz mü hiç?
Biz sizin için neler neler yaptık?
Biz yağmurlar yağdırdık, siz tarım yapın diye.
Biz size meyvelerimizi verdik, siz aç kalmayın diye.
Biz size oksijen verdik, siz hep sağlıklı yaşayın diye.
Ama siz ne yaptınız?
Bizi yakmaya devam ettiniz.
Biz size hayat verdik,
Siz bize ölüm verdiniz.
Biz yine de size severiz.
Bizi yakmayın, kesmeyin isteriz.
Çocuklara kötü örnek olmayın,
Onları iyi yetiştirin isteriz.
Bol bol fidan dikip
Onları büyütün isteriz.
Bizi sevin,
Çevreci olun isteriz.
Orman Konuşuyor eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Beste Sıla Dost
Orman Konuşuyor Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Orman Konuşuyor Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Orman Haftası - Ağaç Şiirleri
Orman
Dağlarımı sırma saç gibi sarmış
Baharı yeşile boğan orman
Aş olmuş, yuva olmuş, yurt olmuş
Toprağıma örtü olmuş orman
Sanayi denilen ozon düşmanına
Atmosferde savaş açan er olmuş
Kaynaklarından billur su vermiş
İnsana hayat veren can olmuş orman
Zalim ellerce ateşe verilmiş
Kan ağlayan yürek olmuş orman
Fidan dikmenin kutsal sayıldığı memlekette
Alev alev yanıp kül olmuş orman
Ethem Turan
İbrahim Akkuş
Bu Ağaç Başka
Ağaç!
Ne kadar güzelsin
Ne kadar başka
Yaşamak isterdim dallarında
Adarsam,
Sana adarım kendimi
Büyürüm meyvalarında.
Ağaç!
Ne kadar güzelsin
Ne kadar başka!
Orhon Murat ARIBURNU
Orhon Murat ARIBURNU
Kıymetli Ormanlarımız
sen insansındır o ağaçtır
suya, ışığa ve sevgiye
bir insan, kadar muhtaçtır
ağaçların şehri orman
onu ne yak!! ne sök!! ne kır!
sen ağacı cansızmı sanıyorsun!
onunda canı var
bir dal kopardığında sesizce hıçkırır:((
her ağaç bir gelecektir
her ormanda bir ordu
ormanı iyi koru!
ormanları kesmeyelim kestirmeyelim ve kestittirmeyelim:((
kaan berber dodurga 6/a
Çam Ağacıyla Dertleşme
Dertleştim bir ulu çam ağacıyla
Yaşlandım yetmişten gün aldım dedi
Toprağı gösterip güldü acıyla
Vefasız kullardan bunaldım dedi
Yıllarca kahrını çektim sizlerin
Gövdeme kazındı çile izlerim
Güneşten kaçsanız yine gizlerim
Sizleri koynuma ben aldım dedi
Dalımı kestiniz acı verdiniz
Hamaklar astınız sefa sürdünüz
İdam sehpaları gibi gördünüz
Sizin yüzünüzden can aldım dedi
Cahilin elinden her gün ölürken
Kamilin elinden fidan olurken
Toprağa faydamı hani bilirken
Seversiniz sandım yanıldım dedi
Bina yapmak için gezip baktınız
Durup düşünmeden kibrit çaktınız
Bir çok kardeşime kıyıp yaktınız
Bende onlar ile yanandım dedi
Sayenizde artık çıplak köklerim
Kozağım kalmamış gayrı teklerim
Kuruyan gövdemle sonum beklerim
Bazen de baltayla sınandım dedi
Bak Hürdemi bir bir anlat bunları
Bu gidişle felakettir sonları
Yaratsınlar yeni çam ormanları
Yıllarca onlara canandım dedi
Hürdemi Nevzat Bayramoğlu
Hürriyet Demir