Otistiğim İnsan Duyarsızlığına 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğim İnsan Duyarsızlığına 2
Kargaşalar yüzünden çözümsüzlük oluşmuş,
Tespitler yapılmamış sorun oluşturulmuş…
Denilmemiş, tıp, tarım insanlığın lehine,
Kırılmış ve dökülmüş nefsin düşüncesine…
Oysa can var canan var nefislerden uzak,
Nefis denilen şey ki tamamıyla bir tuzak…
Bu yüzden de karşıyız kargaşalarınıza,
Daima otistiğiz insan duyarsızlığına…
Hak hukuk tanınmamış boşuna yaşanılmış,
Bilim gerekli şeyken çok zaman harcatılmış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğim İnsan Duyarsızlığına 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğim İnsan Duyarsızlığına 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistiğim İnsan Duyarsızlığına 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmin Nedeni Belliydi 3
İnsandı, hep gizleten en gizli hileleri,
Kâr elde etme ile bencil düşünceleri,
İnsandı, GDO ve hormonlarla bulayan,
Sırrı buldum diyerek DNA’yla oynayan,
Otizm çıksa dahi pek de laf etmeyen,
Umursamaz tavrıyla yanlışlığı sürdüren…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel Hiç Önemsemeyecekti 4
Ailen yine gelse manzara aynı gibi,
Otistik düşüncesi değişmeyecek gibi,
Sevenlerine karşı umursamaz tavırlar,
Görmezden gelme gibi hoş olmaz davranışlar,
Nazik bir hâl yerine yapılacak yanlışlar,
Bu otizme has bir huy ya da bencillik hâli,
İnsan denilen türün hiç değişmemiş şekli,
Kurallarımız var, değer yargılarımız var,
Sevgi saygı benzeri davranışlarımız var…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk İplerini Tek Tek Kaybetmekteydi 16
Üç beş çözüm beklerdi onun takıntıları,
Net çözüm de olmazsa, yaşatırdı zararı,
Yapılanlar sonrası yumruklar şahsımıza,
Çocuk her ne yaparsa garip varlığımıza,
Hat safha takıntıda iş böyle mi olmalı?
İş hiç kâr vermez ise ipler mi alınmalı?
Her yerde ip var ise yenisi eklenecek,
Aklından atmadıkça bol masraf edilerek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Yorulmuyordu
Yaşar’ım otur dersek hiç umursamayacak,
Sen hiç oturma dersek bu da boş sayılacak,
Elimizle çekip de yakınımıza alsak,
Ya başıyla vuracak ya da hep ağlayacak,
Hiç yorulmuyor muydu bir yerden diğerine,
Her ne köşe var ise başlardı seferine,
Yaşar yorulmuyordu, Yaşar dinlenmiyordu,
Dinlendirmek istersek, Yaşar dinlemiyordu,
Ne yaparsak yapalım bir şey de etmiyordu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK