Otistiğin Zamanı Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin zamanı meçhul yerden geçmekte,
Bilinmez bir yol gibi algısız gelecekte…
Bu yüzden de gezmeli zamansız mekânları,
Yok, olmuş geleceklerden el sallayanları…
Ya da ruhsuz bedenleri pastel boyalar ile…
Kâğıtsız defter gibi görünmez kalemlerle…
Çünkü otistik gerçek resim dersi dışında,
Tek duvar üzerinde ahenkler havuzunda…
Ne kuru ne de sulu tamamı pastel boya,
Deniz renginde mavi üzerinde bir kaya…
Otistik, dalar suya yüzme bilmese dahi,
Her tür var sofrasında hakikat gibi sahi…
Anne, koşar kurtarır otistikler habersiz,
Sanırsın resim sanal, resmedeni bilinçsiz…
Oysa gerçek sanılan onun varlığında var,
Tükenmez kâğıtlara sığdırılacak kadar…
Otistiğin zamanı pas tutmayacağından,
Yokluk gibi kütlesiz bu zamansızlığından…
Formüller net olmasa kaldırmaz seviyeler,
Selam gönderenlerle ötelerden gelenler…
Yönlendirmesen bile geçmişi, geleceği,
Otistik muaf bilir her türlü bilgeliği…
Doğmadan evvelinden, doğduğu güne kadar,
Kalan bölüm bizimle yalnızlığı kucaklar…
Otistiğin zamanı değişmez, bilinenden,
Ölmeyecekmiş gibi ruh gibi ezelinden…
Yeter ki sen çekme onun tercihlerini,
Ayaksız ırmaklardan renkli sandalyesini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin Zamanı eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Adel Yemeğini Yemezdi 16 Şiiri
Yine bir gün rastladım yemekhane içinde,
Bir paket bisküviyle, yemek yemediğinde,
Simit, poğaça varken hayır, demediğinde,
Dört kap güzel yemeği çöpe gönderdiğinde,
Yemek vakti içinde, bir simit koyduğunda,
Anne baba haklıydı bir gün kızdığım anda,
Mesele, abur cubursa balıklama dalmakta,
Tavuk çıkmış da olsa yüzüne bakmamakta,
Amaç yemek değildi vitamin hiç değildi,
Alışkanlık evdendi sır beslenme şekliydi,
Bir örnek lazım ise Fatma Halamız vardı,
Yemek bilmediğinden kahvaltı hazırlardı,
Fatma Hala usulü atıştırmalıklarla,
Evde yemek olmayınca kahvaltılıklarla,
Önüne çay konulsa yanında poğaçayla,
Hiç hayır demez gibi hem de büyük iştahla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm Okulu Şiiri
Der, otizm okulundan mezun olmuş öğretmen,
Aşk ve gönül dolu Rabbine yemin eden…
Otistiklerim için tıp ile donatılmış,
Merhamet ile dolmuş vicdanıyla yakınlaşmış…
Bilmin içerisinden otizm rehberleriyle,
Doktoru, hemşiresi otistik bilinciyle…
Der, annem babam dâhil biz buna muhtacız,
Sevgi, saygı, hoşgörü moral ihtiyacımız…
Onlar çok şey beklerler işin vahimliğinden,
Ayakta kalmak için yürekli düşünceden…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm Günü 28 Şiiri
Dünya cennet olmalı,
Vicdan geliştirmekle,
Kim ne olursa olsun,
Yardımlaşma fikriyle.
Duygu ve düşünceler,
İyiye yönelmeli,
İyilik her şekilde,
Kalplere yerleşmeli.
Bugün otizm günümüz,
Her yıl her 2 Nisan,
İyi temennilerle,
Anman ve hatırlaman…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Elleri İle Şiiri
Tutma gerekir ise her iki elimizle,
İki elini birden tespit etme şekliyle,
Bu da etik olmuyor kullanılmadığından,
Bol bol dolaşmasıyla, tutmayacağımızdan,
Bu sefer de vuruyor elleriyle yüzüne,
Her iki eli ile zarar düşüncesine…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK