Otistik Ailesiyle Yüreklenmeli 3 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Ailesiyle Yüreklenmeli 3
Aile de gerekli genler taşındığından,
Değil, denilse bile ölçü alındığından,
Bilinç yüklemelerle, yürek verme işinde,
Anne baba rehberliği sevgi verisinde,
Rab rızası da lazım yaşatılması için,
Bir şey bilmiyor diye boş mu geçirmelisin?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Ailesiyle Yüreklenmeli 3 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Ailesiyle Yüreklenmeli 3 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistik Ailesiyle Yüreklenmeli 3 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Adel Teneffüs Der 9
İstersen de al sana bol türde pekiştiren,
Anahtar da elinde hep istediklerinden,
Atlayıp kaçacaktır açık yer bulmuş ise
Kapı veya pencere neresi müsaitse,
Kapatamazsın da okul içinde sınıfı,
Hem kazanamazsın kaybettiğinde vasfı...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar El Kol Çırpma İle 3
Hiçbir ilgisi de yok çırpmayı durduracak,
Kırma dökme harici bir yol oluşturacak,
Cazip gelecek hâlde el kol çırpmaya karşı,
İşi unutturmada sağlamada anlayışı,
Hani diyebilsek ki şunlar tamamen senin,
El çırpmadığın süre her biri hepimizin,
İstersen daha da var artık el çırpmayalım,
Sen el çırpmaz isen her birinden alalım…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar El Kol Çırpma İle 6
Bir gün dedim, ölçeyim bunun sonu nerde?
Bu el ve kol çırpmalar sonrası ne şekilde?
Hem zaten tek başına rahatsızlık da vermez,
Şahsımızın dışında itiraz da edilmez,
Çırpmalar hem hızlıydı hem gitmeli gelmeli,
Hem yerden zıplamalı ilerili gerili,
Dans eder bir şekilde dakikada kırk kere,
Dinlenmeden durmadan ulaşmıştı binlere…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuğa Yer Vermeliydim
Aracım olmayınca vaktim yollarda geçer,
İbret veren anlarla gelişir düşünceler,
Tanıdığım bir çocuk annesinin yanında,
Yer vermem gerek, dedim onu tanıdığımda,
Anne, deyip duruyordu oturma fikri ile
Anne bakıp duruyor beyaz saçları ile
Yarı açık bir hâlde dağınık vaziyette,
Çocuk çekiştirmese çeki düzen vermekte,
Biraz olsun çilekeş yıpranmış hâlleriyle,
Etrafa bakındı yer bulma düşüncesiyle,
Yer yok, diyor gibiydi bir kenarda dikilip,
Tutunma şekli ile bir denge geliştirip,
Evlat gel otur, dedim kolundan çekiştirip,
Koltuğun kenarından bir yere yerleştirip,
Anne ayakta idi çocuksa yerleşmişti,
Her şey yolunda idi bir dert gelişmemişti…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK