Otistik Çocuk Sevecekti 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli taş değildi bir yürek taşıyordu,
Kin duyduğuna göre seve de biliyordu…
Bu yüzden çok de normal onun sevgi duyması,
Aşk düşüncesinde bir şeylere bağlanması…
Şu an çocuk da olsa eğitilebilmesi,
Belli bir çerçevede düzen geliştirmesi…
Otizmli de biz gibi hatta daha da ileri,
Zekâ ya da ilgiyle üst üste birçok veri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Sevecekti 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuklarda Sembolik Oyunlar Oynama 11 Şiiri
Kimi izlemelerle kimisi elleriyle,
Adel veya Abbas ise becerileriyle,
Akıllarına geleni keşfeder şekildeler,
Uğraşı edinip takıntı geliştirirler,
Adel, uzağından bakıp tasarlıyor iken,
Abbas da yere çizer fikir geliştirmekten,
Kerem ince bir iple hassasça oynar iken,
Kenan'sa huylarıyla işi ilerlettiğinden,
Efe, bir parça kâğıt bulduğunda oynarken,
Yasin, bedeni ile ritim geliştirirken...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Göze Giremiyordu Şiiri
Sen, rol dahi üstlensen göze giremeyecektin,
Rol yapma işlerini pek de sevmeyecektin,
Nefsimiz ki hiç doymaz Dünya’yı dahi versen,
Dünya’yı verdim, diye girsen ya da girmesen,
Hem sen bir otizmli hem bizden de hep ileri,
Akıl zekâ yönünden elde etmede veri,
Kal kendi hâline yaşa özelliklerinle!
Çizgin hiç değişmesin göz göze gelmemekle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Hasan’a Da Otur Demiştik Şiiri
Denge mi bozulmuştu Hasan oturmuyordu,
Biz, her ne yapmıştık da şu anda huzursuzdu,
Dolanıp duruyordu elleri çenesinde,
İki eli havada, hezeyanlar dilinde,
Ona ne dokunmuştu ya da ne olmuştu?
Biz otur desek bile sakinlik yok olmuştu,
O her kurala uyan düşünceli çocuktu,
Otur, denilemezdi uyumsuzluğu yoktu,
Ummadık bir zamanda sorun oluşturmuştu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlim Düşmesin Diye Şiiri
Bedenim ki siperdi yer çekimine karşı,
Rabbime söz vermede sağlamada yarışı…
Hani azap da değil içimde bu yükselen,
Hep içten içe şekilde Rabbe borç ödeyen…
Ruhtan gelen bir nefes hiç bitmez dualarla,
Çevremde her kim varsa içten gelen saygıyla…
Düşmesin, istiyordum hiçbir yerde bir çocuk,
Rab can verdiğinden her canlı bir kuzucuk…
Tam bel hizalarından tutma yeri bulurdum,
Kazak veya hırkadan giderken tutunurdum…
Yoksa kaçıyorlardı elden tutulduğunda,
Ansızın bir şekilde düşebiliyorlardı da…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK