Otistik Çocuk Şiirlerimizle 14 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Okula gelir gider rengârenk giysileriyle,
Sapsarı saçları ve yemyeşil gözleriyle,
Akılda kalan hâlle bebeksi hâlleriyle,
Hiç terk edemediği çocuk bezleriyle,
Şahsım öyle belledi zeki çocuk Abbas’ı,
Her ne bilinç var ise yüreklilerin hası…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Şiirlerimizle 14 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otistik Ali’nin Dördüncü Kelimesi 7 Şiiri
İş anlaşılmış idi onun söylememesi,
Anne terimi dâhil tuvalet meselesi,
Daha da fazlasıyla gelişen hiçbir şeyi,
Baskılamışlar idi duygu ve düşünceyi,
Tedbir almayla sır onu konuşturmakken,
Dördüncü laf sayılan anne yasaklanmışken,
Ev, dinlenilmeyecek bilinç sağlanacaktı,
Her ne gerekli ise ona sunulacaktı,
Bildikleri üç terim dördüncü yasaklanmış,
Anne, demesin diye “baba” alıştırılmış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Hasan’la Otizmli Feridun Şiiri
Yan sınıfa gelmişler ziyaret amacıyla,
Öğretmen ziyareti yanında Feridun’la…
Kapı ortak olunca daldı sınıfımıza,
Abla gel dese dahi sığındı yanımıza…
Dedik, hiç sorun değil Feridun’a bakarız,
Hem ilgileniriz hem de kolay anlaşırız…
Adı Feridun imiş yanlış duymadı isek,
Çok iş kolay olacak biraz anlaşabilsek…
Feridun da otistik ama diğer okuldan,
Ses de edemiyoruz tanımadığımızdan…
Gergin bakışlarıyla bari zarar vermese,
Öğrencilerim küçük tehlike gelişmese…
Hayır, diyemiyoruz diğer sınıflar gibi,
Rab rızası gereğinden sevmeli habibi…
Güvenmiş getirmişler ah bir konuşabilse!
Çocuk dikildi durdu şu kenara çekilse…
Akıllı tahtamızdan çekilse de ders yapsak,
Sol tarafına ya da sağa uzaklaştırsak…
Dedim, “kardeşim yaklaş sandalye üzerine,”
Dedim, “efendi otur sınıfın köşesine…”
“Sandalyem boş sayılır sen oturabilirsin,”
“Şu köşede minder var rahat edebilirsin…”
Bakışlar ki çok çok sert üstelik sallanıyor,
Gözaltı süzmelerle Feridun çekilmiyor…
Sağ kolundan ve diğer omuzundan tutarak,
Evladım gel, dedim ve sevgiyle yaklaşarak…
Rica ettik olmadı üstelik de direndi,
Bisküvi takdim ettik almak da istemedi…
Bekleyelim, der iken Hasan çekivermişti,
Yandaki boş sıraya onu itivermişti…
Hiçbir sorun kalmamış Hasan’ın sayesinde,
Huzurluyduk çocuk çocuğu dinlediğinde…
Sonra abla geldi sorun verdi mi? Dedi,
Uslu çocukmuş dedik henüz zarar vermedi…
Dedik, huyu nasıldır bizleri anlıyor mu?
Çevresindekilere de zarar veriyor mu?
Aynı bebek gibidir çektiğinde geliyor,
Tamamen zararsızdır sorun oluşturmuyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Ümitcan Oyunlarımızda 4 Şiiri
Hem masum hem de sevimli bezlenmiş hâliyle,
Dermansız ayakları ağlamış gözleriyle,
Hep oyunlarımızda istemeden katılıp,
Elinden çekseler de durumundan utanıp,
O oyuna renk katar seke seke hâliyle,
Bir deri bir kemik bebeksi düşüncesiyle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Bakışlarımızla Şiiri
Şahsım sormuyor idi çocuğunun neyi var?
Dönüp de izlemiyor yadırgayacak kadar,
Vaziyeti engelli zihinsel ya da downlu,
Belki bir otizmli belki de diğer sorunlu,
Yadırgamak mı gerek bakışlarımız ile
Sorgu sual üstüne düşüncelerimiz ile
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK