Otizm İçin Teşhiste Geç Kalınmamalı 12 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ne dediysek ekledi geçmez bahanelerle,
Zamansa ilerledi boş yere beklemelerle,
Derken okul zamanı yine bebek bezleri,
Dediler henüz küçük beceremez işleri,
Hem konuşamıyor da nasıl okula varsın,
Kimlere, nereye açıklamalar yapılsın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm İçin Teşhiste Geç Kalınmamalı 12 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Mustafa Öğreniyordu 9 Şiiri
Arkadaşları ile ders işleme şeklimiz,
Anne baba şeklinde yakın kalma fikrimiz,
Ne kalp kırma işleri ona yaşatılıyor,
Ne de eksiklik ile yanlışlık veriliyor,
Altı dahi ıslansa hostes çağırılıyor,
Tertemiz bir şekilde eve gönderiliyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Dikkat Çekmekle 2 Şiiri
Çocuk zorluk çekmekte çantanın darlığıyla,
Çok sayıda gereci sığdıramamasıyla,
Kot pantolon da olmaz rahatsızlık yapmayla,
İçindeki çocuk bezlerinin sıkmasıyla,
Saçlar da yakışmıyor atkuyruğu şeklinde,
Düzenleyebilsek de dağılıyor bir hâlde,
Uzaklaşması da şart kavuniçi renklerden,
Pembeden mordan ya da koyu kahverengiden,
Diğer şeyler de dâhil kimseye benzemiyor,
Emsallerinin içinde hemen fark ediliyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm Tanısıyla Tükenmiştik Şiiri
Aile sevinçliydi bir bebek gelecekti,
Sağlık ve sıhhat ile müjde gerçekleşmişti…
Her tür yapısı ile çocuk sıhhatli idi,
Tüm aile içinde sevinç yükseklerdeydi…
Nereden bilinsin ki dış görünüş şeklinden?
Beden bütünlüğünde gelişme evvelinden…
Özlemler gerçekleşmiş çocuk artık doğmuştu,
Mutluluğun içine huzur hâkim olmuştu…
Üç ya da dört yıl kadar geçip de büyüyünce,
Sorunlar başlamıştı beş yaşına gelince…
Çocuk bakmıyordu anne baba yüzüne,
Sanki otizm gibiydi dikkat çekercesine…
Ne yüz yüze geliyor ne de anne diyordu,
Hiçbir şey olmaz, dedik babası da böyleydi…
Bahsedemezdik bile okul çağına kadar,
Hem gönderemezdik de daha çoktu sorunlar…
Altı hâlâ bezliydi dedik yine çocuktu,
Tek tük laf etsek de bu apaçık sorundu…
Dediler, bu otizmli dedik bu mümkün değil,
Çocukta hiçbir şey yok etmeyin bizi rezil…
Zamanla konuşacak anne diyebilecek,
Sağlığı yerindedir mutlaka düzelecek…
Bakmayın, bez kullanır o rahatlığındandır,
Hem yüz vermemizden hem tutamadığındandır…
Çocuk otizmli diye kabullenememiştik,
Tepetaklak olmuştuk tükenmiş ve bitmiştik…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlim Düşmesin Diye Şiiri
Bedenim ki siperdi yer çekimine karşı,
Rabbime söz vermede sağlamada yarışı…
Hani azap da değil içimde bu yükselen,
Hep içten içe şekilde Rabbe borç ödeyen…
Ruhtan gelen bir nefes hiç bitmez dualarla,
Çevremde her kim varsa içten gelen saygıyla…
Düşmesin, istiyordum hiçbir yerde bir çocuk,
Rab can verdiğinden her canlı bir kuzucuk…
Tam bel hizalarından tutma yeri bulurdum,
Kazak veya hırkadan giderken tutunurdum…
Yoksa kaçıyorlardı elden tutulduğunda,
Ansızın bir şekilde düşebiliyorlardı da…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK