Otizmin Sebebi İnsan 5 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İnsan ki hep kusurlu ya da düşüncesizdi,
Yanlışlığı hoş bilip yanlışın içindeydi,
Bencil huylar yüzünden yanlışı seçiyordu,
Hak hakikat var iken hakta yürümüyordu,
Yanlış, engel demekti hakikati görmeye,
Bencillikten kaçıp da fikir geliştirmeye…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmin Sebebi İnsan 5 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Yaşar Geç Gelmiş Çocuktu 2 Şiiri
Ne laf edilmişti de gözler korkutulmuştu?
Kırıp döker şeklinde bilgiler oluşmuştu,
Isırır, saldırırmış vurmaların dışında,
Hep ayaküstü bir hâlde hiç oturmadığında,
Yaşar, bizce bir melek sevilmesi gerekir,
Davranış katkılı bilinç verilmelidir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm İçin Teşhiste Geç Kalınmamalı 8 Şiiri
Doğduğu gün içinde teşhisler yapılamaz,
Tespit yapılsa dahi sorun anlaşılamaz…
Beden, sağlam olunca davranış görülemez,
Yanlışlık bulunsa da sorun gösterilemez…
Oysa gözlem yapılsa tüm yıl içerisinde,
Erken adım atılır otizm teşhisinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yılmaz Sağa Sola Sallanmakla 2 Şiiri
Liseli otizmliyi anne geldi bıraktı,
İzinsiz otizmliyi sınıfımıza kattı,
Belki bir saat kadar çocuklarla kalacak,
Sakin olduğu için pek dert çıkarmayacak,
Hasan bile ses etmedi sallanmalarına,
Ayakta dikilip de ekranı paylaşmasına…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mehmet Okul Bahçesinde Şiiri
Bahçe içerisinde öğretmenler gözlemler,
Koşup oynayanlarla ağlayanlar gülenler…
Bağırışımalar vardır haykırışlarla dolu,
Gözlemlemelerimizin yok başka da yolu…
Tek tük konuşan varsa bilinçli değildir,
Ağır olduklarından tamamı da bezlidir…
İstisnalar dışında olsa da tek kelime,
Sadece Mehmet var ki yalnız iki kelime…
Ezberinde “bu kim” var başka konuşamıyor,
“Bu bir çocuk” deyince sevincinden kaçıyor…
Herkesi yoklayacak bildiği kelimeyle,
Laf bilmediği için müjdesi de bu kimle?
Bir de el sallaması pencereden bakınca,
Ardından fırlar gider bir karşılık alınca…
Pencerelerden bakar bu kim bu kim diyerek?
El sallanmadığında mutlaka bekleyecek…
Pencerenden ayrılmaz, karşılığını almadan,
El salladığın anda fırlar hiç usanmadan…
Varıp döndüğü yerse hocasının yanıdır,
Yine bu kim lafıyla gülümser tavrı vardır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK