Otizmle Yaşamanın Zorluğu Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Diyelim ki Adel var tüm gün içerisinde,
Geçici bir süreyle bilinç verme şeklinde…
Vakit gelir çıkarsın kapı dışına kadar,
Rabbe inandığından şahsın onu uğurlar…
Dua dahi edersin şahsının özelliği,
Evine yönelirsin bu işin güzelliği…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmle Yaşamanın Zorluğu eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuğu Almamışlardı 2 Şiiri
Kabullenme işleri, dedik ya Rab rızası,
Millet sevgimiz ile bir çalışma safhası,
Almıyoruz derlerse ya da bakamazlarsa,
Bırakıver git, derdik hâl olumlu olursa,
Boş da bırakmıyorduk katılan çocukları,
Bilinç verme işinde kazanç sağlamaları…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’den Kırık Bebek Sevgisi Şiiri
Bebek bebek değildi, parçalandığı için,
Açık ve net bir uzvu hiç kalmadığı için,
Sadece saçlar kalmış mısır püskülü gibi,
Bir de giysili gövde hiç belli değil gibi,
Hani biz de üzüldük hep izliyor diye,
Benzerini aradık hem ne oynuyor diye?
Eskisini yok edip uzattık yenisini,
Yıktık sevgi işini yok ettik hevesini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Denilince Şiiri
Gelmesin akla sakın otistikler hastadır,
Hakları bulunmayan en aciz yapıdadır…
Onlar da biz gibiler yaşam sürebilirler,
Dik duruşlu biçimde hak hukuk yürütürler…
Destek hakları da var tüm gereksinimlerde,
Düşünce, taşıyorlar her şekil ve fikirde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Hayali Oyundan Anlamamıştı Şiiri
Sınıfta kimse yokken bir tür oyun başlattım,
Radyo tiyatrosu gibi seslendirme yaptım…
Tık tık tık, diyerek önce kapıyı tıklattım,
Kapı açık da olsa “kim o” diyerek açtım…
Hüner dolu taklitle “evladım aç” dedim,
Orijinal ses ile “dede sen misin” dedim…
“Evladım aç” der iken devreye nine girer,
Hünerli bir taklitle “evladım biziz aç” der…
Sesler tam gerçekçidir özel yeteneğimdir,
Evvelkiler bilmekte dedik ya yetenektir…
Küçük bir sohbet başlar hâl hatır sormalarla,
“Hasan nasılsın” gibi ayrı ayrı laflarla…
Dede, nine ve bizle kargaşa çıkmış gibi,
Çay demleme konusu ortada kalmış gibi…
Sanki çocuk kırk kere arayıp soruşturdu,
Ne dede ne nine var hep araladı durdu…
Anlamadı oyunu kavramadı durumu,
Şaşırdığından olsa sevmedi oyunumu…
O, ararken biz sustuk o döner dönmez sunduk,
Hem bir dikkat çekildi hem bir tez oluşturduk…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK