Otizmli Adel’in Dokunduğu Parçalanıyordu 9 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sen ona hiç dokunma yine parçalayacaksın,
Bu oyuncağa hassas davranamayacaksın,
Okul malı diye mi yoksa huy gereği mi?
Ne varsa parçalarsın bu zarar eğilimi,
Ya kırmayacaksın ya da oynamayacaksın,
Biz, her ne önersek de yine de kıracaksın,
Ya tek bir gereç ile serbestçe oynamalı,
Ya da her bir gerece dikkatli davranmalı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’in Dokunduğu Parçalanıyordu 9 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuklarla Yemeğe Davetliydik 5 Şiiri
Hatıra ya da resim aileler gözünde,
Anne baba baktıkça imrenir bir şekilde,
Masamız üzerinde onur duyma işiyle,
İleriki günlerde anı düşüncesiyle,
Neyse ki dert sayılmaz bu otizmlilerime,
Davranış almaları yetmez mi yüreğime?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’le Karşı Okuldaydık 4 Şiiri
Neden bezli, dediler merak gereğinden,
Dedim, konuşamıyor söyleyemediğinden…
Zaten küçük sayılır gelişme bakımından,
Bilinçlenme işlemi zaman alacağından…
Sizler gibi olacak zaman ilerleyince,
Bezlerden kurtulacak kuvvet geliştirince…
Fikir geliştirmekte etkinliklerimizle,
Geçinmemiz gerekir otizmlilerimizle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Olmak Lazım Şiiri
Sen, hasta sayılmazsın hem hasta olsan n’olur?
Sen Rabbin takdirisin fazla sorunun da yoktur…
Konuşamıyormuşsun biz bunu biliyoruz,
İnsanlar içindesin biz de konuşmuyoruz…
Göz göze gelmezmişsin üzülüyorsun buna,
Hem göz göze gelsek de okuyorlar canına…
Dost düşman bilmezmişsin ayırt edemezmişsin,
Sanki dost dost mudur da buna üzülmektesin…
Yemez ve içmezmişsin leziz şeyleri bile,
Haklı çıksan da şaşmam katkılarım tüm hile…
Şahsım hep bu kanıda varır bu fikirlere,
Otistik olmak lazım düzelmemek üzere…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli İsmail El Çantası İle 5 Şiiri
Herkeste sade tişört sıradan pantolonlar,
Şahsı tertemiz gömlek ve kolalı yakalar,
Güneş dokunmamış hâlle yanmamış yüzlerle,
Kendi kendine hâlde, meşgul görüntüsüyle,
Tutunmuyordu bile etraftan demirlere,
Orta bir alandan bakınmadan hiçbir yere…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK