Otizmli Amine’yi Ziyarete Gitmiştik 3 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Amine’yi Ziyarete Gitmiştik 3
İçimizden birisi dedi, bak tanımadı,
Sen öğretmenisin yüzüne dahi bakmadı,
Onun öğretmeniydik hiç hatırlayamadı,
Emek vermişsek de şahsımızı tanımadı,
Diyememiştik, bakmazdı göz göze gelmezdi,
Onun otizmli oluşu ağır şekildeydi,
Hem konuşamıyor hem altı bezli bir hâlde,
Takıntıları vardı sürekli bir şekilde,
Şimdi de annesizdi onu kaybetmiş idi,
Dedesinin yanında çaresiz şekildeydi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Amine’yi Ziyarete Gitmiştik 3 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Amine’yi Ziyarete Gitmiştik 3 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Amine’yi Ziyarete Gitmiştik 3 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Adel Nefsini Hiç Dinlemese
Zannetme anlamıyor olup biten çok şeyi,
Kodlanmamış olsa aşardı çok seviyeyi,
Otizm ise bahane onun gelişmesinde,
Hak ve hakikat açıkken frenlenmesinde,
Yanlışlık neredeyse koşup sarılmasında,
Her yanlışı yol sanıp bir rehber saymasında…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizm Frenlenebilir 2
Çok vaka bizler için sebebi belirlenmiş,
İstisnalar dışında, çok sır gizletilmemiş…
Aralarsan açılır vaka tespit edilir,
Otizm, bunlara dâhil belki frenlenebilir…
Hatta yok edilerek anılmaz hâle gelir,
İlmi almak da lazım ki Rabbin emridir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlinin Takıntıları 2
Takıntı dinmeliydi onu meşgul etmeyle,
Hedef çerçevesinde bilinç yüklemeyle…
Ya da başka şekilde dikkat dağıtmalarla,
Her takıntı anında eş değer oluşumla…
Takıntılar dışında nitelik geliştiren,
Şahsına kâr sağlayan ders hedef pekiştiren…
Her ne bilinç var ise alıp aktarıyorduk,
Dersten derse geçiyor kural uyguluyorduk…
Otizmli çok mutluydu bize bakışlarıyla,
Teşekkür dahi azdı şahsıma saygısıyla…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Kenan Öfke Nöbetleriyle 11
İstemediği idi okul ve içindekiler,
Hoşlanmadığıydı verdiğimiz fikirler,
O, ev arzuluyordu anne baba yanında,
Uykudan kalkar kalkmaz kahvaltı masasında,
Ne kitap istiyordu ne de resim çizmeyi,
Ne de bizlerle bilinç alıp ilerlemeyi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK