Otizmli Çocuğun Kırmadığı Kalmamış Gibiydi 10 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuğun Kırmadığı Kalmamış Gibiydi 10
Bu da farklı bir çocuk adı Kıvanç olmalı,
İlk ve son bakıştaki hâli gergin tavırlı,
İletişim işinde içe kapanık hâlde,
İş birliğine gelmez hep serbest düşüncede,
Okul dersen görmemiş sınıf dersen girmemiş,
Davranış almamış, bilinç geliştirememiş,
Bugün onun ilk günü sanki mahalledeydi,
Dur sus hiç anlamıyor laf söz dinlemiyor idi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuğun Kırmadığı Kalmamış Gibiydi 10 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuğun Kırmadığı Kalmamış Gibiydi 10 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuğun Kırmadığı Kalmamış Gibiydi 10 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuğa İlaç Gerekmiyordu
Şükretmen gerekiyor sen hasta sayılmazsın,
Hiçbir şekilde de ilaç kullanmayacaksın…
Varsa bir eksikliğin eğitim ve öğretim,
Dinlediğin sürece alacağın bilincin…
Yetersiz sayılmazsa aldığın verilerin,
Biz, yeterli dedikçe sen yetinmeyeceksin…
Ne vakit ne de zaman hiç yetindirmeyecek,
Değişmez eksikliğin pek de tükenmeyecek…
Neyse ki eklenecek üst üste şekillerde,
Ek hastalığın yoksa bilinç gelişmesinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Ödüllendirilmekteydi 2
Ödül katılmaz ise ders verilerimize,
Davranış verisinde düşünce işimize,
…
Ya da ters çıkacaktı, karşıt davranışlarla,
Ne yaparsak yapalım bize zıt çıkmalarla,
Hem içten gelen huyumdu barışsever tavırlarım,
Hem de hoşlandığımdı onlara anlayışım…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Ali Oyuncak Atla 8
At, idi oyuncağı, sırtına binmesiyle,
Altındaki kızağın ritmik hareketiyle,
Yoksa hiç girer miydi servisinden inip de?
Defter kitap her neyse fikir geliştirmede,
Çantasını verip de montunu çıkarmakla,
Bilinç kapma işinde davranış kazanmakla...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Oturmuyordu 2
Sıra gerekmez idi masa da olmuyordu,
Ne sıra ne de masa zaten istemiyordu,
Sırası engel idi sürekli gezmesine,
Ellerini şaklatıp bol bol yürümesine,
Masası da engeldi hep devireceğinden,
Çarpmadan yürüse de bizi üzeceğinden…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK