Otizmli Çocuk İpini Bıraksa Ders Başlayacaktı 5 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İpini sallamaktan hiç yorulmayacaktı,
Anne, baba haklıydı ip alınmayacaktı,
Bebeklikten beridir kimse alamamıştı,
Bir bebeğin elinden bile alınamamıştı,
Bebek büyümüş idi gençlik çağına gelip,
Aklında fikrinde ip elinde zikrinde ip…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk İpini Bıraksa Ders Başlayacaktı 5 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Nazlı Yürüyüşüyle Şiiri
Nazlı otizmli idi Tevfik Bey’e kayıtlı,
Tek girişli kapıdan, sınıflar karşılıklı,
Üç öğrencisi ile Nazlı, Ahmet, Ramazan,
Kapılar karışınca çocuklar çok afacan,
Ayak parmaklarıyla dimdik yürüyüşüyle,
Tam kapı ağzımızdan sürekli geçmesiyle,
Kapımız açık ise içeri girmesiyle,
Sınıf içerisine dalıvermesi ile
Ardından da rafları tek tek dökmesi ile
Kaşla göz arasında yerle bir etmesiyle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Velisi İle 4 Şiiri
İş, dalaşıp durmayla bir yerlere varmak mı?
Yoksa çocuğun lehinde bir yol sağlamak mı?
İş, hizmet değil mi de veliyle dalaşırsın?
Otizmden otizmliden hak ve hukuk ararsın,
Rencide edilsen de olsun olmasın reşit,
Otizmli çocuk var ki ana baba hep eşit,
Veli girdiği anda hiç bilinmese dahi,
Sürekli çalışmakla anlaşılmasa dahi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Yorucuydu 2 Şiiri
Yoruculuğu vardır sevgisiz kişi için,
Tecrüben de yok ise deneyimsiz birisin,
Vicdan ve merhametle tedbir düşüncesinde,
Bilgi de gerekli şey bilinç verilerinde,
Sevgi, saygı, hoşgörü dik duruş temelinde,
Rab rızası dâhilse kolaylaşma şeklinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocukla Replik Mucizesi Şiiri
Bir bilinç ders gereği metot aramaktaydım,
Dedim, sosyal bakımdan oyun hazırlayayım…
Etkinlik gereği ile ciddi taklitlerle,
Dede nine ve Hasan orijinal şekille…
Seslendirme yeteneği replik düşüncesinde,
Sadece onlara has bilinç gelişmesinde…
Dışarıda yağmur dikkatler toplanmıştı,
Evvelden bildiğimden sıkıntı kalmayacaktı…
Kapı dayalı iken tam arka boşluğunda,
Şahsım için bir alan replik hatırlatmada…
Seslendirme şeklinde davranış açısından,
Ne tepki verir diye izleme bakımından…
Saklandık bir köşeye kapının arkasına,
Haberdar dahi olsa döndük onun şahsına…
“Tık tık tık,” diyerekten oluşturduk kanıyı,
“Kim o!” ardından yanıt, “evlat aç şu kapıyı!”
Doğal sesimle dedik, “kim o!” rol yaparaktan,
“Evlat aç kapıyı!” diye sanki dede tavrından…
Ardından nine sesi “dur kapıyı açayım,”
Dede devreye girer “dur hatun açacağım…”
Biz, devreye gireriz “ninem çay demleyecek,”
Dede, lafa karışır “çöpleri kim dökecek?”
Apaçık bir kargaşa biz, dede ve nineyle,
Çocuk şaşkın şekilde hayret düşüncesiyle…
Ninesini arıyor çıkıp çıkıp geliyor,
Kapıyı çeviriyor o an bize rastlıyor…
Onlar, bu değil diye tekrar tekrar arıyor,
Taklit gerçekleştikçe başlangıca dönüyor…
Dede, nerede idi nine nerede idi?
Bizden bahseden vardı ya evlat kimdi?
Laflar az ve kısaydı çocuk seviyesince,
Üç beş dakika kadar çocuk merak ettikçe…
Hiç konuşmuyor iken bize dede demişti,
Nine de diyebilir ki tepki göstermişti…
Dede, lafı alkıştı alkışlaması idi,
Hedef başarılıydı davranış alınmıştı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK