Otizmli Çocuk Kendisine Sen Demekle 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Kendisine Sen Demekle 2
Sen ya da ben fark etmez, kavrayıncaya kadar,
Hem sen kavramasan da arada bir fark mı var?
Tek lafla yıkılmasın hem moral silsilesi,
Hem de bölünmemeli, kelime hazinesi,
Yeterli süre varken bu iş düzenlenecek,
Kısa zaman içinde fikir yol verilerek,
Her lafa değer verme yanlış kullanılırsa,
Kısa zamanda, düzeltme sağlanamazsa…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk otizm şiirleri otistiklerle ilgili şiirler otizm ve otistikler çocuk şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Kendisine Sen Demekle 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuk Kendisine Sen Demekle 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çağrı Beslenmesiyle 2
Servisten iner inmez, açılır beslenmeler,
Almalıyız desek de geçmeyen tavsiyeler,
Ver, deriz kaldıralım yandaki şu dolaba,
Vakti gelir gelmez de yeme işinde çaba,
Koşacaktır bir yere Saliha’nın yanına,
Ses edemiyor diye beslenme çantasına…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistikler Sosyalleştirmelerimizle 3
Sosyalleştirmelerle ileriye geçmede,
Toplum içerisinde konum belirlemede…
Sevgi fikirleriyle çevremizdekilere,
Değer yargılarına örf ve geleneklere…
Sosyal olmak gerekir iş birliği içinde,
Fikir geliştirmede, anlaşılabilmede…
Aynı anda yol demek davranışla açılan,
Otizmli çocuklarda aydınlık sağlayan…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel Tamamını İstiyordu 7
Hakkın sayılan kısım sadece bir tanesi,
Bu bana yetmez diyecek isen hiçbirisi,
Onu da az evvel yedin verdiğim ikincisi,
Bugünün yarını da işin en gereklisi,
Hem dolabı zorlama kapağına asılıp da
İşte bak tek tek verdik boşuna ağlayıp da
Adel bu sana yeter herhalde anlamadın,
Boşuna hiç zırlama sen hakkını kullandın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Salya Derdiyle 4
Salyaları engeldi onunla dost olmaya,
Otizmliler içinde onunla yakınlaşmaya,
Bu yüzden itiliyor gelme deniliyordu,
Oturduğu yer dâhil uca konuluyordu,
Park yerinde dahi hiç yoktu sevenleri,
Ne elinden tutanı, ne de gel diyenleri…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK