Otizmli Çocuklar Kardeş De Olsalar Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklar Kardeş De Olsalar
Her biri zıt kutupta apayrı fikirlerde,
Bir araya gelmeyen farklı düşüncelerde,
Özellikler de farklı biri konuşuyorken,
Diğeri konuşmuyor belki özelliğinden,
Biri şakacı bir diğeri de biraz ciddi,
Rastlamadık değil bu kardeşler otizmliydi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklar Kardeş De Olsalar eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklar Kardeş De Olsalar Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuklar Kardeş De Olsalar Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Yaşar, Ali Ve Hasan’la
Her üç kardeş gibi tek sınıfı paylaşan,
Yani otizm teşhisli Yaşar, Ali ve Hasan,
Takıntılardan kaynaklı sıkıntılarından,
Çocuk ruhları ile bir şeyler aralayan,
Sevimlilikleriyle yürek parçalayan,
Saf veya masum hâlde yaşamaya çalışan…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’in Yemekhane Sıkıntısı 18
Hiç mi almamak gerek onun önüne yemek?
Hem bol bol yaygara hem de israf gelişecek,
Evvelki hâller gibi nasılsa yemeyecek,
Önüne konulsa da bağırıp ses edecek,
İnsek de almayalım, yemekleri boşuna,
Döküleceği net yemek gitse de hoşuna,
Biz, her yolu deneriz üç yıl hem de sürekli,
Hiç tatmamıştır bile aşağıya ineli…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Ali Babasıyla 3
Yüzüne rastlamışsak, yarısında baba yok,
Bir kısmında annesi diğerinde kimse yok,
Abdullah ile Eren anne de yok baba da,
Çok sayıda kişi var ki, benzeri durumda,
Efe’de anne var baba terk etmiş gitmiş,
Kerem annesi ile babası ayrılmış gitmiş,
Yasin’de baba yok, anne bakarız demiş,
Amine’de baba yok anne de vefat etmiş…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Olmak
Sizler gibi olmayı ne de çok arzulardım,
Neşelenip gülmeyi sizler gibi yapardım...
Bıktım el edenlerden acıyan bakışlardan,
Sırtlarını dönüp de işaret yapanlardan...
Bak giyinemiyorum gömlek denilen şeyi,
Ayakkabılarımı ya da şu elbiseyi...
Elimden tutanlar var koşamıyorum bile,
Özel isteklerimi getiremiyorum dile...
Onlar bakıp anlıyor bundan utanıyorum,
Hiç kızmasalar dahi bu yüzden huzursuzum...
Ne kalem tutuyorum ne de harf biliyorum,
Karnım dahi acıksa açım diyemiyorum...
Yarınlarım olmalı ailem bunu düşünür,
Endişelenmekteler babam buna üzülür...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK