Otizmli Çocuklarla Okul Ve Okul Yolu 3 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otobüsten inip de diğer durak içinde,
Diğer otobüs için Gazze Caddesi’nde,
Yirmi dakika sonra, art arda gelenlerden,
On dokuz ya da yetmiş altı geleceğinden,
Varılır zevk içinde Antalya Yolu’na kadar,
Bir yerinden inmekle yarılanır tüm yollar,
Arada yürümeler dakikalar sonrası,
Sokak çıkar çıkmaz okula varılması,
Okula girilmekle, hazırlık yapılması…
Otizmli Çocuklar otizm şiirleri otistiklerle ilgili şiirler otizm ve otistikler çocuk şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizm İçin Teşhiste Geç Kalınmamalı Şiiri
Eldeki teşhislerin geç kalmışlık şeklinde,
Üç yaşına varınca iş işten geçtiğinde…
Zamanın mı fazla da nefsin ile meşgulsün,
Geldiğin günden beri kargaşa peşindesin…
Merhametin de yok yaptığın deneylerle,
Kınanmaya mahkûmsun otizmi çözmemekle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Burnu İle Şiiri
Çocuk servisten iner gerisi hiç bilinmez,
Kameralar olsa da tekrarı pek izlenmez,
Çocuk sınıf içinde mutlaka hapşıracak,
Hiç hapşırmasa dahi burnu yine akacak,
Yıpratmadan silmeli onun hassas burnunu,
Yoksa yara olacaktır bilmezsen durumunu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuklar İçimizden Şiiri
Kimi ağlar kimisi haykırma nöbetinde,
Kimisi hareketli kimi sessiz şekilde…
Her biri içimizden her biri canlarımız,
Her birisi toplumdan bizim çocuklarımız…
Can ve ruh taşıyanlar nefis taşıyan kullar,
Kısaca onlar insan, biz gibi yaşasınlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistikler Aynı Şiiri
Ne yaşıtları ile oyun oynamak ister,
Ne de sosyal bir yönden ortak oluşum bekler…
Ne gözlerine bakar söz söyleyen de olsa,
Ne de adına tepki şahsı çok kez anılsa…
Kayıtsız bir hâl ile duymuyor gibidirler,
Dost akraba da gelse yine ilgisizdirler…
Onlar, tek başlarına yalnız yaşamak ister,
Ne bir duygu ne de düşünceyi önemserler…
Onlara laf da vursan şahsına aldırmazlar,
Bakmadıkları gibi senle hiç konuşmazlar…
Mühim bir vaka olsa pek üzülmeyecekler,
Ya da bir kutlamaya sevinç gösteremezler…
Ne dünya ne ahiret ne gelecek kaygısı,
Ne mal mülk sevgisi ne de bir tür baş ağrısı…
Rol de yapamıyorlar doğal olduklarından,
Ya da hayal dışına pek dalmadıklarından…
Bir yöne çekilmezler fikir de savunmazlar,
Ne inanç sahiplenir ne de bir yol ararlar…
Tüm otistikler böyle hemen hemen aynılar,
İstisnalar dışında hep aynı yapıdalar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK