Otizmli Çocuklarla Okulda Oyun 5 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklarla Okulda Oyun 5
Kimseler yok ise erken vakit çıkarız,
Otizmli çocuklarla bir oyun kurgularız…
Yine seslenen çıkar siz, bedende misiniz?
Her gün her gün beden mi hiç ders bilmez misiniz?
Tenha yerler ararız kimsenin görmediği,
Laf gelmesin diyerek taktik değiştirmeyi…
Spor dersi yapmak için düşünce eksiğinde,
Gizlenmekte gibiyiz bilinçlenme işinde,
Bilinçlenemeyiz de bilinçsizler içinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklarla Okulda Oyun 5 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklarla Okulda Oyun 5 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Çocuklarla Okulda Oyun 5 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Hasan’ın Düzen Takıntısı 3
Yanlışın görülmesi bizi sevindiriyor,
Hem bizi uyarıyor hem de utandırıyor,
Her sınıfa gerekli Hasan gibi otizmli,
Okul çıkışlarında uyarsın seviyeli,
Yine de tedbirliyiz Hasan’a iş çıkmasın,
Çocuk hiç yorulmasın hem de utandırtmasın…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocukları Gizlettiğimizden Mi? 5
Her şekilde tam destek, gizletilme değildi,
Düşmesinler şeklinde yol gelişimi idi,
Okula gelir gelmez Hasan gel şekli ile
Ali’m, Yaşar’ım gelin gidelim fikriyle,
Sınıf içerisinde bilinç gerçekleştirmek,
Davranış fikir neyse dikkatleri çekmemek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çocuğumuz Otizmli Doğabilirdi
Rabbimiz zeki yaratmış otizmli çocuğu,
Anne ve babasına vermiş sorumluluğu,
Devletim de üstlenir onları korumada,
Eğitim öğretimlerle seviyeler sunmada,
Dik duruşlu fikirde, yürekli düşüncede,
Bilinç verme işinde, sabır tavsiyesinde,
Merhamet güdülmeli vicdan savunulmalı,
Onlar ile yaşarken bir ayrım yapmamalı,
Çocuğun olabilir ya da başka bir çocuk,
Can taşıyan ne varsa her birisi kuzucuk…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Olmak
Sizler gibi olmayı ne de çok arzulardım,
Neşelenip gülmeyi sizler gibi yapardım...
Bıktım el edenlerden acıyan bakışlardan,
Sırtlarını dönüp de işaret yapanlardan...
Bak giyinemiyorum gömlek denilen şeyi,
Ayakkabılarımı ya da şu elbiseyi...
Elimden tutanlar var koşamıyorum bile,
Özel isteklerimi getiremiyorum dile...
Onlar bakıp anlıyor bundan utanıyorum,
Hiç kızmasalar dahi bu yüzden huzursuzum...
Ne kalem tutuyorum ne de harf biliyorum,
Karnım dahi acıksa açım diyemiyorum...
Yarınlarım olmalı ailem bunu düşünür,
Endişelenmekteler babam buna üzülür...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK