Otizmli Kenan Bilinçlenmeliydi 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hastalık mı sevgi mi annemi isterimle?
Şahsı görünmedikçe tehdit geliştirmekle,
Deriz, işte sesidir seninle konuşmakta,
Elde cep telefonu diyalog sağlamakta,
Anneden gelen sesle yetindim derse bile,
Anne bıkmış usanmış ki geçer bir meçhule…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Kenan otizm şiirleri otistiklerle ilgili şiirler otizm ve otistikler çocuk şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuklar Beş, Altı Ve Yedide Şiiri
Burası ortaokul, çocuklarsa hafifti,
Kimi zihinsel iken kimi de otistikti,
Bizimkiler otizmli hafif sayılanlardan,
Uğur, Tuna ve Yiğit bilinç sağlayanlardan,
Sami, biraz hırçındı kural tanımıyordu,
Laf dinlemez bir hâlde bizleri yoruyordu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Saliha Hava Almayla 14 Şiiri
Tam karşı binadan izleyen hocaları,
Dedik, biz gideceğiz almışız bol yararı,
Hocasına kaş ettik, top sizde demekle,
Gitmemiz gerekecek lafını söylemekle,
O da tamam demekle işi sahiplenmişti,
Kayra oynasın diye topu kabullenmişti…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Üçüncü Şahıs Gibiydi Şiiri
Cafer Bey, kimdir dersen otizmli bir kişidir,
Çok türlü özellikle dik duruş sahibidir…
Kendinden bahsederken der Cafer söylemekte,
Der, Cafer Bey acıkmıştır, yemek istemekte…
Gel gezelim, denilse der, Cafer gelmemiştir,
Eve yeni gelmiştir dinlenmesi gerekir…
Sınıf içerisinde ders aksamayacaktır,
Öğretmen meşgul, deyip laf söz duymayacaktır…
Çocuklar bunu bilir öğretmen meşguldür der,
Sonra öğretmen döner söyle derdin neydi der…
Oysa öğretmen kendisi çocuk bunu bilmekte,
Sınıf başkanı bile saygı göstermekte…
Başkanı çağırırsa Musa tahtaya çık der,
Musa imalı konuşur Musa gelmedi der…
Yine de alışmışlar Cafer’in derslerine,
Cafer öğretmenlerinin bu düşüncesine…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel Ve Hasan’la Davette 13 Şiiri
Araçtan insek de yürekler dağlamakla,
Susmayacaklardı da sürekli ağlamakla,
Neyse vardık bir yere benzeri okullarla,
İndik tek tek şekille, yürüdük orta hızla,
Biri yürümüyordu diğeri kaçıyordu,
Zırlama sesleri ile yürek yakıyordu…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK