Otizmli Mola Saatlerimiz 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mola Saatlerimiz 2
Biz, mola vermiyoruz lehimize şekilde,
Hakkımız olsa dahi oturup dinlenmede,
Sınıf içerisinde çocuklarla birlikte,
Bilinç gelişimiyle, konular işlemekle,
Çocuklarsa alışkın çıkmama düşüncesine,
Derslerin arasına bağlantı eklenmesine,
Gelenler olur ise ziyaret sebebiyle,
Hâl hatır benzeri muhabbet düşüncesiyle,
Bu yüzden dur, deriz ziyaretçilerimize,
Ellerinde çocuk ile gelenlerimize,
Apaçık belirtiriz bize uğramayınız,
Azalmamalı diye yoğunlaşmalarımız…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mola Saatlerimiz 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mola Saatlerimiz 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Mola Saatlerimiz 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizm, Bencilliğimizden Doğdu 3
Bilinmez bir sebepten ve tembelliğimizden,
İnsan denilen türün nefse düşkünlüğünden…
Kargaşalar artmıştı, dinmeyecek şekilde,
Meşguliyetler de vardı nefsi düşüncede…
Bilinç fikir üst hâlde istisna dışında,
Üç beş ermiş harici yanlışlık yaşamada…
Bir kölesi gibiydik bencil düşüncelerin,
Çile ve dert içinde iç içe kalmak için…
Düzelmeyeceğinden insan yanlışlıkları,
Hiç azalmayacaktı otizm down sorunları…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli İçin De Merhamet 2
Vicdan gerekli bir his eksilmemesi gerek,
İnsan olma babında ulaşılacak erek,
Gerek can taşıyana, gerekse tüm tabiat,
Merhametli olmalı kuracaksan saltanat,
Yoksa yok sayılacak hiç gibi öleceksin,
Pişmanlıklar içinde bir hiç bilineceksin!
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Sosyal Hayatın Zorluğuyla 5
Bu bizim toplumumuz ki ilerleyeceğiz,
Zaman içerisinde çok şey öğreneceğiz,
Rastladıklarımızı yazar isek dert olur,
Açıklamak da olmaz işten sorumluyuzdur,
Yetinilmesi gereken “On Dokuz Bin” şiir,
Gaflar işlemişsek de laf bilmediğimdendir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Doğacak Çocuğun Bir Sebebi De Toplum 16
Araçtan indiğimde lokantaya gideriz,
Rafet Bey hoş geldin der kendimize geliriz…
Çay dahi söylenir ki toplanır tüm gücümüz,
Doyar doymaz kalkarız kırk dakika yürürüz…
Eve gitme yolunda yol yordam belirleriz,
Hiç değişmez şekilde sanki robot gibiyiz…
Omuzda ağır çanta ağrılar ve sızılar,
Yorgun vaziyetimle bitmeyecek sokaklar…
Bel boyun fıtığımız astımımız olmasa,
Araç kaçmasın diye şahsımız hızlanmasa…
Üç cadde ileride kavşağı geçtiğimde,
Mahallemize kadar yol belirlediğimde…
Okul yolumdan farklı mahalleye gitmede,
Ya da ile dönmede mahalleden gelmede…
Durak dolu olacak liseliler sebepli,
Binebilsek yetecek tertipli ve edepli…
Hiç binemesek dahi laf lafı açacaktır,
Zaman harcamada laflar konuşulacaktır…
Binmemiz yeterlidir acele tavırlarla,
Ya hiç binemesek der teselli amacıyla…
Bazen tek biz kalırız az ilerleyin, deriz,
Zerre ilerlemezler bunu tespit ederiz…
Sen, binmeyiver derler birisi tarafından,
Sert sesli kişilerce laf vurulduğundan…
Cahil yerine koyup sen binmeseydin derler,
Yüz kilolu halimle alay dahi ederler…
Arkalarda boşluk var az sıkışsalar yetecek,
Kapı ağzında kalmışız binmemiz gerekecek…
Otobüs alsa dahi sürekli ayaktayız,
Yer de beklemiyoruz ki eksik imajımız…
Hatta biz yer veririz yaşlılar var ise
Zor durumda kalana otururum der ise
Milim milim de olsa genlerle aktarılan,
İhtimal dahi olsa otizme sebep olan…
Gün içinde bu dertler tek tek anlatılamaz,
Duyduğumuz tüm laflar nedense hiç azalmaz?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK