Otizmli Sami Ek Mek Diyordu 5 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Sami Ek Mek Diyordu 5
Çe ye ile başlıyor, sınıftan çıkılıyor,
Çe ye tuvalet iken oradan kaçılıyor,
Şi bil şi bil lafları simite yöneliyor,
Arada ek mek ek mek laflarını söylüyor,
Kantinde ekmek de var döner ekmek olmalı,
Karnı aç olmalı ki durum tartışılmalı,
Sami ne derse desin güven zedeleniyor,
Durum yoldan çıkıyor vaziyet değişiyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Sami Ek Mek Diyordu 5 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Sami Ek Mek Diyordu 5 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Sami Ek Mek Diyordu 5 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuklar Bepler İle 5
Her çocuk bir plan ile farklı olduklarından,
Farktan farka bir yolla bilinç oluştuğundan,
BEP denilen işlerle bireyselleştirilmiş,
Her bireye yönelim hedefler geliştirilmiş,
Hedeflerin emrinde üç veya beş davranış,
Verilebildi ise sıralanacak alkış…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Ali’nin Servisinde
Servisler geldiğinde servise yürümüştük,
Yaşar hanginiz derken etrafı güldürmüştük,
Hem bizde değil demiş hem de bize gülmekte,
Her çocuk servisinde hostesle bilinmekte,
Servis Ali’nin idi gel Ali demeliydik,
Çantasını da alıp bir yere çekilmeliydik…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Tevfik’in Evini Görmek İstemişler
Demişler, geleceğiz çayınızı içmeye,
Hem ziyaret amacı hem de evi gezmeye…
Demiş, hiç uygun değil evimiz gezilmeye,
Ziyaret sebebiyle de olsa çay içmeye…
Amaç dedikodu imiş otizmlimize göre,
Kapılmış olmalılar yanlış düşüncelere…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin Zamanı
Otistiğin zamanı meçhul yerden geçmekte,
Bilinmez bir yol gibi algısız gelecekte…
Bu yüzden de gezmeli zamansız mekânları,
Yok, olmuş geleceklerden el sallayanları…
Ya da ruhsuz bedenleri pastel boyalar ile…
Kâğıtsız defter gibi görünmez kalemlerle…
Çünkü otistik gerçek resim dersi dışında,
Tek duvar üzerinde ahenkler havuzunda…
Ne kuru ne de sulu tamamı pastel boya,
Deniz renginde mavi üzerinde bir kaya…
Otistik, dalar suya yüzme bilmese dahi,
Her tür var sofrasında hakikat gibi sahi…
Anne, koşar kurtarır otistikler habersiz,
Sanırsın resim sanal, resmedeni bilinçsiz…
Oysa gerçek sanılan onun varlığında var,
Tükenmez kâğıtlara sığdırılacak kadar…
Otistiğin zamanı pas tutmayacağından,
Yokluk gibi kütlesiz bu zamansızlığından…
Formüller net olmasa kaldırmaz seviyeler,
Selam gönderenlerle ötelerden gelenler…
Yönlendirmesen bile geçmişi, geleceği,
Otistik muaf bilir her türlü bilgeliği…
Doğmadan evvelinden, doğduğu güne kadar,
Kalan bölüm bizimle yalnızlığı kucaklar…
Otistiğin zamanı değişmez, bilinenden,
Ölmeyecekmiş gibi ruh gibi ezelinden…
Yeter ki sen çekme onun tercihlerini,
Ayaksız ırmaklardan renkli sandalyesini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK