Otizmli Sarper’le Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Tedirginliği vardı geçmeyecek şekilde,
Her ne denilse bile, ilerler düşüncede,
Dedik, gezme, gezdirme ısındırma işlemi,
Okul fobisi varsa davranış gelişimi,
Aralıksız bir hâlde yol yöntem sağlamalar,
Hem ders alma işi hem de bol yarar almalar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Sarper otizm şiirleri otistiklerle ilgili şiirler otizm ve otistikler çocuk şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmlide Anne Baba Desteği 2 Şiiri
Çocuk okula gelir anne desteği ile
Moral dolu bir hâlle aile sevgisiyle,
Karnı tok vaziyette ikna tavırlarıyla,
Üstü başı tertemiz, elinde çantasıyla,
Bizlerse hep yanında bilinç yüklemelerle,
Anne baba dışında farklı düşüncelerle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Sarper’le Spor Aktivitesinde 3 Şiiri
Beden, ne bu şekilde elimizde çay ile
Ne de atılan toplarla koşan kimselerle,
Spor eğitim işiydi sağladığında yarar,
Sıhhat düşüncesinde katkı katacak kadar,
Aktivite işimiz, baştan sona şekilde,
Zihni bedenimizle geliştirme işinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Sürekli Ağlamaktaydı Şiiri
Hani bir derdi de yok ama sürekli ağlıyor,
Yanında öğretmeni, yürekleri dağlıyor,
O, her ağladığında eli yüzü perişan,
Bol salya salgılıyor ağzından ve burnundan,
Vaziyet gereğiyle diyoruz bu gariban,
Sebepsiz şekilde sürekli ağladığından…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin Zamanı Şiiri
Otistiğin zamanı meçhul yerden geçmekte,
Bilinmez bir yol gibi algısız gelecekte…
Bu yüzden de gezmeli zamansız mekânları,
Yok, olmuş geleceklerden el sallayanları…
Ya da ruhsuz bedenleri pastel boyalar ile…
Kâğıtsız defter gibi görünmez kalemlerle…
Çünkü otistik gerçek resim dersi dışında,
Tek duvar üzerinde ahenkler havuzunda…
Ne kuru ne de sulu tamamı pastel boya,
Deniz renginde mavi üzerinde bir kaya…
Otistik, dalar suya yüzme bilmese dahi,
Her tür var sofrasında hakikat gibi sahi…
Anne, koşar kurtarır otistikler habersiz,
Sanırsın resim sanal, resmedeni bilinçsiz…
Oysa gerçek sanılan onun varlığında var,
Tükenmez kâğıtlara sığdırılacak kadar…
Otistiğin zamanı pas tutmayacağından,
Yokluk gibi kütlesiz bu zamansızlığından…
Formüller net olmasa kaldırmaz seviyeler,
Selam gönderenlerle ötelerden gelenler…
Yönlendirmesen bile geçmişi, geleceği,
Otistik muaf bilir her türlü bilgeliği…
Doğmadan evvelinden, doğduğu güne kadar,
Kalan bölüm bizimle yalnızlığı kucaklar…
Otistiğin zamanı değişmez, bilinenden,
Ölmeyecekmiş gibi ruh gibi ezelinden…
Yeter ki sen çekme onun tercihlerini,
Ayaksız ırmaklardan renkli sandalyesini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK