Otizmli Tevfik Parçalamakla Meşguldü Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ne varsa parçalıyor gözümüzün önünde,
Eline ne geçse yok etme düşüncesinde…
Duvardaki afişler panolar yırtılmıştı,
Ne varsa parçalanmış kırılıp atılmıştı…
Toplar patlatılmış ezilmiş ve çiğnenmişti,
Dolabın kapıları bundan nasiplenmişti…
Zaman içerisinde sınıfımız çöl olmuştu,
Velisi çağırılmış durum konuşulmuştu…
Bir görsen annesini adeta bir melekti,
Abla ve baba dâhil her biri de nazikti…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Tevfik Parçalamakla Meşguldü eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmlim, Bencil Olmamalıydık 2 Şiiri
İnsan frenleyemedi yanlış fikirlerini,
Çatışma çıkarmakla tüm düşüncelerini,
Diyemedi, yanlışım yanlışlıkta kalmışım,
Yanılgıdan dönmenin de farkına varmışım,
Diyemedi, cahildim kâr sağlayamamışım,
Merhamet duymak varken yanlışa kapılmışım,
Yanlış, yanlışlıklarla yanlışlığın içinde,
Bencilliklerimizle zarar geliştirmede…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Yedek Giysiler İle Şiiri
Yitik giysiler üstte kirli giysi serviste,
Sorun oluşturmadan düzenli vaziyette…
Sonra anne gönderir emanet giysileri,
Zaten giysi sahipsiz unutulmuş bir veri…
Bunlar temiz giysiler zor durumda verilir,
Giydirilir, gönderilir yıkanır ve gelir…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuklarla Mehter Şöleni Şiiri
Çıkamadığımız an boş durur zannederler,
Oysa biz çok meşgulüz bunu düşünemezler,
Mehteran marş çalıyor hepimiz davetliyiz,
Osman, Ömür ve Kenan’la biz izleyemeyiz,
Şahsım mehter duydu mu sesine dayanamaz,
Davetli dahi olsa sınıfından çıkamaz…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mehmet Okul Bahçesinde Şiiri
Bahçe içerisinde öğretmenler gözlemler,
Koşup oynayanlarla ağlayanlar gülenler…
Bağırışımalar vardır haykırışlarla dolu,
Gözlemlemelerimizin yok başka da yolu…
Tek tük konuşan varsa bilinçli değildir,
Ağır olduklarından tamamı da bezlidir…
İstisnalar dışında olsa da tek kelime,
Sadece Mehmet var ki yalnız iki kelime…
Ezberinde “bu kim” var başka konuşamıyor,
“Bu bir çocuk” deyince sevincinden kaçıyor…
Herkesi yoklayacak bildiği kelimeyle,
Laf bilmediği için müjdesi de bu kimle?
Bir de el sallaması pencereden bakınca,
Ardından fırlar gider bir karşılık alınca…
Pencerelerden bakar bu kim bu kim diyerek?
El sallanmadığında mutlaka bekleyecek…
Pencerenden ayrılmaz, karşılığını almadan,
El salladığın anda fırlar hiç usanmadan…
Varıp döndüğü yerse hocasının yanıdır,
Yine bu kim lafıyla gülümser tavrı vardır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK