Otizmli Yasin Ve Amcası 3 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yasin Ve Amcası 3
Amca yanında iken sanki emrinde gibi,
Emek veren hâliyle dinliyordu habibi…
Herkese hoş görülü namaz dahi kılıyor,
Örf adet ne dersen var saygı sevgi biliyor…
Ancak engelliydi ve her haliyle de fakir,
Çocuk için destekti görülmeseydi hakir…
Demediler, beklesin okulun köşesinde,
Ya da sandalye verip kapalı bir köşede…
Onu bulundursak da çocuğun lehi için,
Velisi olduğundan destek vermesi için…
Dediler, gelmeyecek okul içinde olmaz,
Tanımadık kişiye güvence sağlanamaz…
Hem servis şikayetçi veli binemez diye,
Bu veli binmiş olsa diğer veliler niye?
Çocuk ağır durumda amaç refakat etmek,
Bir iş çıktığı anda yol yordam geliştirmek…
Sonuç amca kovuldu pek uygun düşmemişti,
Bir veli dahi olsa aynı anda bir dertti…
Haksız da sayılmazlar ehliyetsiz kişiye,
Eğitimsiz şekilde engelli bu veliye…
Amca gelmeyecekti sorun çıkacağından,
Çocuk da gelemedi veli olmadığından…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yasin Ve Amcası 3 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yasin Ve Amcası 3 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otizmli Yasin Ve Amcası 3 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocukları Seviyordu
Aile bilgili ise işin yarısı tamam,
Duyarlılık da varsa sorun azalacaktır…
Hoşgörü de gerekli lazım ve şart olacak,
İçinde sevgi ve saygıyı barındıracak…
O, çocuk seven kişi kendi çocukları gibi,
Çocuksuz olsa dahi yüreğinde habibi…
Yüzde leke var diye kalp kırılmamalıydı,
Tehdit yağdırılıp da suç atılmamalıydı…
Ya bu öğretmeneyse öğretmen üzülecek,
Çocuk sever kalbiyle de düzeltemeyecek…
Sadece ruj lekesi kısa sürede çıktı,
Dayakçı zannedilmesi yürekleri ağlattı…
Bil ki çocuğunu o gerçekten de sevmekte,
Bağrına basmış hâlde bir yer edindirmekte…
İnsanları da sever tek tek karşılamakla,
Hem bir yere varılmaz günahları almakla…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mustafa Üzmüyordu 2
Derslerini aksatıp sürekli gezmesiyle,
Her şeyi tek tek alıp bir bir vermesi ile…
Takıntılı huylarını terk etmemesiyle,
Üstelik bu tavrından hiç vazgeçmemesiyle…
Kaçmayı da saymazsak koşar adımlar ile
Mustafa üzmüyordu iyi huyları ile…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistikler Ve Zaman Mekan İlişkisi
Fikir eksikliğini yaşamak istemezsen,
Yaşam, denilen yeri mekân da edinmezsen…
Otistiklerle dost ol hiç göz göze gelmeden,
Ya da hep otistik kal yürekten ve gönülden…
Yoksa zamanlamalar dik duruşunu bozar,
Dik duruş ise zamanda kaymalara uğrar…
Üstelik de rastlarsın en yeni formlarına,
Ruhu başka tarafta, kul pişmanlıklarına…
Ne otistik bağışlar ne bir meleksi fikir,
Ne otistik annesi ne de çektiğin zikir…
İnersin gerilere bulutsu boşluklardan,
Bakarsın geleceğe gri dostlar arasından…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin İlerisi 5
Geçsen de ileriye ileriden de öte,
Gerek pekiştirenle elde bir parça kete,
Gerekse diğer metot üst üste gelebilen,
Fikir almam derse de göz göze gelemeyen,
Diyecektir, belledim bellemem gerekecek,
Sürekli tekrarlarla bu iş öğrenilecek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK