Piştim Öğretmenim!... Şiiri

Piştim Öğretmenim!... Şiiri | M.Nihat MALKOÇ

Piştim Öğretmenim!...

Sarp dağları yel misali
Aştım aştım öğretmenim!...
Gözden akan, sel misali
Yaştım yaştım öğretmenim!...

Bilgi denizine daldım
Ummandan bir damla aldım
Senden koptum, yaya kaldım
Şaştım şaştım öğretmenim!...

Sulamadığında soldum
Tohum idim, fidan oldum
Senin varlığınla doldum
Boştum boştum öğretmenim!...

Sürdün beni toprak gibi
Sana aktım ırmak gibi
Gittiğinde yaprak gibi
Düştüm düştüm öğretmenim!...

Batıl her ne varsa attın
Güneş gibi aydınlattın
Bize nice değer kattın
Boştum boştum öğretmenim!..

İrfan ateşini yaktın
Başa bilgi tacı taktın
Çağlayan misali aktın
Coştum coştum öğretmenim

Sana selam durmak için
Gül tenini sarmak için
Bilgilere varmak için
Koştum koştum öğretmenim!...

Sen gelince şafak söktü
Gidişin boynumu büktü
Dağlar üzerime çöktü
Hoştum hoştum öğretmenim!...

Pek kırılgan, sanki camdım
Öğrenmeden ne çok hamdım
Bilgi ocağında yandım
Piştim piştim öğretmenim!...

M. Nihat Malkoç

M.Nihat MALKOÇ

Piştim öğretmenim öğretmenler günü 24 Kasım şiirleri M.Nihat MALKOÇ çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Seninle Her Mevsim Bahar Öğretmenim

bir gün dersem ki, ben öğretmenim
kalemimin mürekkebi alın terindir.
vedalaşıp gidersem öğretmenim
unutmayı unuturum da, unutmadığım
kalbimdeki en güzel yerindir.


bir gün adımı soranda çocuklarım
kendimden önce senin adını söylerim
solmadan açabiliyorsa körpe tomurcuk,
uğrunda harcanır boncuk boncuk,
yine de bitmez öğretmenim var derim


güllerin güzelliğini göstermeden önce
gülşenin vurulduğu tebessümünü anlatırım
her zil çalışında önce sen gelirsin aklıma
senden incecik bir ışık gelir şiir şiir
ben susarım,yine sen konuşursun gönlünce.


bir gün dersem ki ben öğretmenim
sen güneş kadar uzakta bile olsan
her bakışımda gülümseyişini görürüm
ışıksız açmazmış çiçek,gelmezmiş bahar
inan seninle her mevsim bahar öğretmenim.

EMİNE ERÜSTÜN

Köy Öğretmeni

Tezek kokar ellerim
Köy öğretmeniyim ben...
Coşkun akar sellerim
Köy öğretmeniyim ben...

Ağılda süt sağarım
Karanlığa doğarım
Rahmet olup yağarım
Köy öğretmeniyim ben...

Göklere değer başım
Kuru ekmektir aşım
Bulutlar arkadaşım
Köy öğretmeniyim ben...

Çağlayanım, coşkun sel
Kemençede, sazda tel
Tanımam hiçbir engel
Köy öğretmeniyim ben...

Veren elim namlıdır
Evim toprak damlıdır
Yürekçiğim gamlıdır
Köy öğretmeniyim ben...

Kürsülerde hocayım
Zihne bilgi saçayım
Köyde tüten bacayım
Köy öğretmeniyim ben...

Alından akan terim
İrfan safında erim
Tandır ekmeği yerim
Köy öğretmeniyim ben...

Köylünün sağ koluyum
Hakikatin yoluyum
Bilsen ne çok doluyum
Köy öğretmeniyim ben...

Çocuklardır sermayem
Aydınlık yoldur gayem
İşte budur hikâyem
Köy öğretmeniyim ben...

M. Nihat MALKOÇ

M.Nihat MALKOÇ

Ziller Çalacak

Zil çalacak... Sizler derslere gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım evlerden, kırlardan, denizlerden;
Ta içimden birisi gidecek uça ese...
Ama ben, ben artık gidemeyeceğim.

Zil çalacak... Siz geminize, treninize gireceksiniz bir bir
Zil çalacak, ziller çalacak benim için,
Duyacağım iskelelerden, istasyonlardan bütün;
Ta içimden birisi koşacak ardınızdan....
Ama ben, ben artık gelemeyeceğim.

Sonra bir gün bir zil çalacak yine
Hiç kimseler kimsecikler duymayacak,
Ne sınıflar, ne iskeleler, ne istasyonlar, ne siz...
Ta içimden birisi kalacak oralarda
Ben gideceğim.

Zeki Ömer DEFNE

Zeki Ömer DEFNE

Canım Öğretmenim

Benim Öğretmenim,
Güzeldir.
Aslında Bütün,
Öğretmenler Güzeldir.
Onların Farkı Yoktur,
Güzeli Çirkini:
Yeter ki bize ,
Bilgi Öğretsin,
Benim Öğretmenim.
Zeynep Gonca Alkan;
canım öğretmenim

5/A Sınıfı Ömer Taha Başpıanr