Son Kardelen-2 Şiiri

Son Kardelen-2 Şiiri | Adil BÜYÜKÇOLAK

Sıradan değilsin ama insansın
Biz kömürüz sen değerli elmassın
Göklerin en Sevgili Ahmet'isin
Yerin MUHAMMED-İ Mustafa'sısın...

Seni anmak, titretir bu kalpleri
Sol kafese götürür sağ elleri
Salâvatlar söyletir lâl dilleri
Aşkın diriltir ölü gönülleri

İnsanlığa rahmet rehber seçilen
Cennetin müjdecisi yol gösteren
Peygamberlerin sonuncususun sen
Zemheri ayazında son kardelen

Adil BÜYÜKÇOLAK

Adil BÜYÜKÇOLAK

Son Kardelen Kutlu Doğum Haftası Çocuk Şiirleri Peygamberimiz Hz. Muhammed Kutlu Doğum Şiirleri Eğitici Şiirler Öğretici Şiirler Adil BÜYÜKÇOLAK

Peygamberim Şiiri

Allah kerim derim
Alemlerin peygamberi
Ümmetler ümmeti
Hz Muhammedim

Kulların en hayılısı
Peygamberlerin en vefalısı
Elçiler elçisi
Hz Muhammedim

Allah'ın elçisi
Kulu yolcusu
Peygamberlerin sonuncusu
Hz Muhammedim

Ava

Ava

Rahmeti Bol Peygamber Şiiri

Paslı bir hançer saplandı bağrıma
Büyük yara aldım düştüm toprağa
Yüreğimden başladı kanlar akmaya
Sonunda doydu toprak akan kanıma

Toprak bile doydu da kanıma
Ben doyamadım ya rasulallah sana
Cemre gibi düşünce kâinatın kucağına
Nasıl doyulabilir ki nuruna

Kokunu insanlığın ruhuna bahşettin
Yürekleri yüreğinle ihya ettin
içimize doğan nur oldun
Aradığımız anda kalbimizde bulundun

Damla damla düştün hicran çölüne
Kurak topraklar can buldu gelişinle
Yüreklerde büyüyen nazlı nebi
İnsanlığın gözbebeği

Hak aşkıyla yandı yürekler
Emrine amade melekler
Sen gelince bitti bütün dertler
Ey rahmeti bol peygamber

Enes Yaşar

Enes Yaşar

Ey Allah'ın Resulü Şiiri

Ey Allah'ın Resulü
Tüm dünyanın sultanı
Beklenen nebilerin
En son katı

Ey Allah'ın Resulü
Kainatın kahramanı
Gözlerim yollarda kaldı
Müşriklerin sabrı taştı

Ey Allah'ın Resulü
İslam'ın baş tacı
İnsanlığın nebisi
Eminlerin emini

Ey Allah'ın Resulü
Mekke'nin gülü
Gönlümüzün sultanı
Kalbimizin pırlantası.

Mert k.

Aşk-ı Kadim Şiiri

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Sen doğdun,
süzüldü göz yaşı yanığından
seni iki aleme müjdeleyen ananın...

Ey mahzun gönüllere güneş olan,
han olan...
Ey sevgi bağında aşk-ı kadim sevgili...
Ey kalp gözü kapalı cehaletin çağında,
Mekke'den doğan güneş,
alemin rahmet seli...

Asırlar ötesinden insanlığa cân olan,
şahadet ırmağında dalgalanan meşale...
Doğduğun güne hasret,
öksüz,
ve yetim cihan...

Ey sultanlar sultanı,
kimsesizler kimsesi...


Rahmetsin alemlere,
kainata işaret...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkar kullar perişan olur...

Kalmasın hiçbir gönül senin adından öksüz,
Kelebekler baharı adınla müjdelesin...
Kalplerde nefes nefes,
hep senin adın vursun...
Yeni doğan nur yüzlü bebeklerin kalbine
yöneldiğin kıblenin,
şanlı mührü vurulsun...

Hira'dan doğan güneş,
gül olup yağan sendin,
Cebrail'in sardığı o zarif beden sendin,
Batılın yüz tuttuğu karanlık bir kıtada
Rahman'ın alemlere çizdiği öz desendin...

Ey gönül dergahımın,
mukadder sevgilisi...

Doğsun batan o güneş yeniden dünyamıza
Dalga dalga yükselsin Semave'nin suları,
Dualar perçinlensin akan göz yaşlarımıza
Yeni baştan yıkılsın Kisra'nın sütunları..

Sen doğdun,
bağrına gül düştü toprakların...
Bir devrin karanlığı
varlığınla nur oldu...

Diri diri toprağa gömülen tomurcuklar,
filizlendi,can verdi
batıla mezar oldu...

Gül deyince aklıma senin gül yüzün gelir,
Aşkın ile açmayan güller perişan olur...
Şefaatin imdada yetişmezse mizanda,
O gün bütün günahkâr kullar perişan olur...

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN
Selçuklu-Konya

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN