Söz Baba Şiiri

Söz Baba Şiiri | Halil MANUŞ

Söz mü? Diye sormuştun
İşte cevap: Söz baba.
Belki hayal kurmuştun
Gerçek olsun... Söz baba.

Dökerek alın teri
Çıkartmalı eseri
İleri, hep ileri
Bakacağım... Söz baba.

Küçük deme yaşıma
Öğüt kattım aşıma
Altın tacı başıma
Takacağım... Söz baba.

Bayrak gibi al kanım
Vatana feda canım
Sel olup dört bir yanım
Akacağım... Söz baba.

Bırakmayıp peşini
Serip cehlin leşini
Hakikat ateşini
Yakacağım... Söz baba.

"Ümmetî..." derken Nebi
Olamam koyun gibi
Sözlerimi mıh gibi
Çakacağım... Söz baba.

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ Şiiri Söz Baba Şiiri Babalar Günü Şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

Karmakarışık Şiiri

Camlar kapanırsa ,
Evler nasıl hava alır

Perdeler çekilirse,
Güzelliklere nasıl bakılır

Doğaya çıkılmazsa ,
Güzel vadilere nasıl bakılır

Elbet bir gün onların sonu gelecek,
Fakat o gün bu gün değildir.

Biz insanların Dünyaya çok ,
Zararı var.

Biz bu zararları,
Düzeltmeye çalışırken,

Daha çok ,
Batmışız yere meğer.

Çok kötü,
Şeyler yapmışız.

Ama babalar ,
Siz baba olmakla hayattaki en güzel şeyi yapmışsın...

SENİ ÇOK SEVEN ÇOCUKLARIN...

Şevval Nur KAYA

Üzgünüm Baba Şiiri

üzgünüm baba...
hayatımda ilk defa birini
yüreğimde seninle aynı yere koydum
o da senin gibi seviyor zannetim
sevgime karşılık verir diye bekledim
ama senin gibi sevmedi baba...

üzgünüm baba...
hayatımda ilk defa birini
seninle aynı terazinin bir kefesine koydum
belki o da senin gibi ağır basar zannettim
ama senden hafif geldi baba...

üzgünüm baba...
hayatımda ilk defa birini
seni sevdiğim kadar çok sevdim
ama senin sevgin bölünmezmiş
gözüm körmüş farkedemedim
ama gözümü açtım baba...

üzgünüm baba...
hayatımda ilk defa biri
senden başka biri bana 'canım' dedi
onun canım deyişini senin ağzından çıktığı gibi
değerli ve önemli zannettim
ama o herkese canım dermiş

geç anladım her şeyi çok geç anladım baba
anladım ki baba senin kadar beni kimse sevmemiş

tövbe ettim, yemin ettim baba...
bundan sonra 'delikanlı' olmayacak hayatımda

keşke yanımda olsan baba...
keşke bana 'canım' desen...
bende delikanlı'nın 'canım' demesine aldanmasam.
bütün şiirlerimi bir tek sana yazsam
başımı dizlerine koyup ağlasam

Tülay Sustam

Tülay Sustam

Babalar Için Şiiri

Baba gibi can bulunmaz
Ağzımızda dildir baba
Temelsiz yuva kurulmaz
Sağlam temel beldir baba

Annem her gün ismin söyler
Gölgesinde gönül eyler
Başsız olmaz şehir köyler
Baş kentimiz ildir baba

Başımızda baş tacımız
Derde derman ilacımız
Meyveli bağ ağacımız
Bahçemizde güldür baba

Mutlu günde bayramımız
Onsuz olmaz ayranımız
Bereketli hep soframız
Çiçek arı baldır baba

Kördüğümü elsiz çözer
Gönlümüzde gizli gezer
Kalem gibi yazı yazar
Sevdamıza çöldür baba

Deryamıza gemi olur
Her limana uğrar durur
Önde gider yolu bulur
Kaptanımız mildir baba

Dertler üst üstte dizilir
Gam keder ile ezilir
Tuncay'a bakar üzülür
Açan kanat koldur baba

Tuncay Akdeniz

Tuncay Akdeniz

Benim Babam Şiiri

Mütavazı,yaşlı,yorgun bir köy aşığı,
Apacıktır magrur,sevgi dolu ve yumuşak kalpliliği,
Ekmekte katık yoksa,öyle yer yemegi,
İşte o benim babam benim.

Akıl,mantık hep yoluydu,
Erdemli kişilikle doluydu,
Dogrulugun sağ koluydu,
İşte o benim babam benim.

Haksızlıga,hep direnirdi,
Sevgi ve saygıda öbeklenirdi,
Dostluk,kardeşlikle donanırdı,
İşte o benim babam benim.

Canı ocagını tüttürüyor,
Yüzü gözümde hep özleniyor,
Derdim bu ama hayat böyle yapıyor,
İşte o benim babam benim.

Eziklikte, haksızlıkta hep dimdik durur,
Esarete hep o dipcik vurur,
Hak ettiği dilimi, ancak kendine yontturur,
İşte o benim babam benim.

Annem hastanelerde konakladı annem oldu,
Alt çamaşırlarımı gizli gizli kuruttu,
Her yaptıgını canevime borçsuz oturttu,
İşte o benim babam benim.

İlim irfanımız için çok uzaklara gidip didindi,
Kapkara saçlarına sayısız aklar serildi,
En kötüsü hastalanıp kaç kere ecel ipi gerildi,
İşte o benim babam benim.

Yaşlandı artık o bastonu elinde,
Agrıları baş gösteriyor vücudumun her yerinde,
Evlatlarına minnet etmez,bu onun kişiliğinde,
İşte o benim babam benim .


Yanlış hallerimizde çok döverdi,
Vurdugu her sille yerde,güller biterdi,
Şimdiki biz olmamız için,hep içinden severdi,
İşte o benim babam benim.

Tan yeri agartısında yaylasına gider,
Kendisini bu hale getiren tarlalarına şükreder,
Gavur yaylasının nimetlerini ilaç diye içine çeker,
Akşamın karanlıgında ancak evine döner,
İşte o benim babam benim.

Sevmez cemiyete boş yere konuşmayı,
Fikirlerine karşı olan herşeye bilir susmayı,
Yalan,dolanlı işlere,sever gençliğindeki gibi saldırmayı,
İşte o benim babam benim.

Aldıgım bir çok degerde ben oyum,gurur duyuyorum onunla,
Dagları delerim onun vereceği bana bir komutunla,
Bende bir babayım karşılaşacagım onun konumunla,
O adam gibi adam hep bizi yine taşır sağ koluyla,
İŞTE O BENİM BABAM BENİM.

Ibrahim Özdemir

Ibrahim Özdemir