Havva nur Yaprak BEN bu yıl beni 4 yıl okutan öğretmeninden ayrılıyorum ve çok üzgünüm en sevdiğim arkadaşlarımdan ayrılıyorum bunun içinde çok üzgünüm ama öğretmenim 25 miniğini mezun edecek ve biz ilk mezunları olu caz SEÇİL OgretmenIMİZİN 4 gün kaldı a yrilmamiza sizi seviyorum öğretmenim
Tek Anımsın Şiiri | doğa altınok erdek anadolu imam hatip ortaokulu
Ben yıldızım sen ay
Ben gezegenim sen güneş
Ben uzayım sen evren
Sensin bana öğreten !
Ben kağıdım sen kalem
Ben boş bir kitabım
Sen dolu bir sayfa
Sensin bana öğreten
Ben bir düyümdüm sen beni çözdün
Çözdüğün gibi okuttun büyüttün
Sen benim hatırlayacağım anımsın
Sensin bana öğreten
doğa altınok erdek anadolu imam hatip ortaokulu
Tek Anımsın şiiri öğretmenler günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.
Benzer 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
24 Kasım Öğretmenler Günü Şiiri
Okumayı yazmayı
Kelimeyi hecelemeyi
Sen öğrettin
Öğretmenim
Senle büyüdüm senle yaşadım her halimi
Sen bilirsin ancak benim huyumu
Senden başka güzel öğretmen yok bu dünyada
Bu dünyada tek varlığım sensin
Vatanımı sevdirmeyi başta bayrağımı sevdirmeyi
sen öğrettin öğretmenim
Toplamayı çıkarmayı
Sen öğrettin öğretmenim
sahra tunç
Mine Öğretmen Ve Öğrencileri Şiiri
İşi birinci sınıf o, bunu hep başarır,
Daima gönüllüdür doğruları yaşatır...
Kendisi saygıdeğer eğitim ilk işidir,
Mezun edene kadar, alır ve yetiştirir...
Dürüstlükten yanadır ahlak ve sevgi verir,
O, ne eşsiz öğretmen mesleğinde sevilir...
Hiç bahane bulmadı, ciddiyet onun işi,
Üst yetenekleriyle, üstelik bilirkişi...
Danışılsa anlatır, sorunları çözümler,
Yardımseverliğiyle muhterem ve münevver...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Öğretmenim Şiiri
O bir yol gösteren,
Karanlığı aydınlatan,
Çiçekleri yeşerten,
Bilgi saçan,
Sensin biricik öğretmenim.
Saygı öğrettin bize,
Sevgi öğrettin bize,
Hayatı öğrettin bize,
Biricik öğretmenim.
Zeren Ökdemir
4-F / İstanbul
Zeren Ökdemir
Öğretmenin Vedası Şiiri
ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....
Fatma AYDEMİR
Fatma AYDEMİR