Tombul Rüzgar Şiiri

Tombul Rüzgar Şiiri | ARDA PAYDAŞ

Tombul Rüzgar

tombul rüzgar esince
el sallar çamaşırlar
saçılır her bir yana
ince dallar,yapraklar

küçük maviş şaşırır
bakınır çevresine
kızlar tombul rüzgara
bağırır,.git evine

ARDA PAYDAŞ

tombul rüzgar şiiri doğa ile ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Bahar Masalı

bahar gelince güzel her yer
sanki masalın içinde bir yer
uzanır sana bir el
koşup oynamanı söyler

rengarenk çiçek kokusuyla
sallanırken salıncakta
bu masalın sonu mutlu biter

destan avcı

Ağaç ve İnsan

Allah'ın kudreti sende öz olmuş
Şairler dilinde türlü söz olmuş
Allanıp pullanıp birde saz olmuş
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Dalların yağmuru çeker getirir
Toprağım seninle bereketlenir
Varlığın bitmeyen huzur verir
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Her neye bakılsa sen varsın orda
Bin türlü biçimde ,türlü dekorda
Bir başka güzelsin yağmurda, karda
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Baharda çiçekle okşarsın beni
Cömertçe sunarsın sonra meyveni
Bilirim, seversin seni seveni
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Çocuklar kolunda sallanır senin
Bahar bayramıdır seni sevenin
Seninle değişir rengi ülkenin
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

Çobanın elinde kaval olursun
Çaldırır gölgesinde huzur bulursun
Ocakta aşımı pişiren korsun
Gönülden vurgunum sana ağacım

***

İnsana yakınsın sevgiden yana
Adarsın kendini seven insana/
Sen ağaç değilsin, sanki bir ana
Gönülden vurgunum sana ağacım

Cengizhan Altuntaş

Köyüm

Neyini anlatayım neyini yazayım,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaşadım vah ile yandım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlık eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kızartması yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kışında soğuklarına doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Bol bol yağmurlarında ıslandım,
Bağın ile bahçenden meyve aldım
Çekerek ırmağında suları boyladım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Toprağın avuç avuç paylaşılırdı,
Çok toprağı olan zengin sayılırdı,
Dağların taşların inekle dolardı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin senden usandı,
Tarlalarda ekinlerine tırpan salladı,
İstanbul icat olunca pabucun dama atıldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Köylüler birer birer köyden ayrıldı,
Tarlalar ucuz ucuz satıldı,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Ormanlarında yeşil yeşil ağaçlar,
Meleşirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buğdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.

Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR

Tabiat Düşmanımız Olmamalıydı

Dost olmak var iken betonlaştırılmışız?
Her yağmur yağdığında mahvolup yıkılmışız…

Dostlarımız değil mi de hayvanları dışlattık,
Tasarı laflarıyla haktan uzaklaştırdık…

Ağaçları kökten budadık ya da kaldırdık,
Lanet betonlarla topraktan uzaklaştırdık…

Rabbin nimetlerine kin ve nefret kustuk,
Hortumları çağırdık tüm dengeleri bozduk,

Tabiat dostumuzken nedir bu kin ve nefret?
Yarınları mahvetmek sayılmaz mı ihanet?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK