Türk Şiiri | Ahmet Muhip DIRANAS
Yurdumuzun dostuna dost, düşmanına düşmanız,
Bizi sorun tarihlere, biz nasıl kahramanız.
Göz dikilmez bu vatana, yan bakılmaz bayrağa,
Kahramanlar nesliyiz biz, Oğuzun soyundayız.
Biz cihâna karşı durduk,
Ezdik düşmanı yere vurduk.
Karşımızda secde etti, en kavi düşman bile,
Kim bilir, kaç gazaya şahit oldu bu yerler?
Destan oldu savletimiz, azmimiz, dilden dile,
Bize, "Yılmaz, korku bilmez, arslan oğlu Türk" derler.
Biz cihâna karşı durduk,
Ezdik düşmanı yere vurduk.
Ahmet Muhip DIRANAS
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Türkiye - Türklük Konulu Şiirler
Türküz Şiiri
Bu güzel yurdumuzda,
Hür doğduk, hür yaşarız.
Gerekirse yurt için
Can vermeye koşarız.
Vatan, millet sevgisi,
İter bizi ileri.
Kahraman Türk Milleti,
Asla kalamaz geri.
Bütün işlerimizde
Birlik yapan milletiz.
Bunun için hiçbir an
Yenilmeyen kuvvetiz.
M. Sırrı DUMLU
M. Sırrı DUMLU
Biz, Türk'üz Ve Cesuruz 16 Şiiri
Asil olmayan Türk’e pek rastlanılmamıştır,
Korkak olanınaysa, tanık olunmamıştır…
Türk, hem cesur hem asil hem de kahraman ırktır,
Dünya, şahit olmuştur, tarih buna tanıktır…
Biz, onur duymalıyız şanlı milletimizle,
Aziz vatanımızla, güzelliklerimizle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Türk Merhametlidir Şiiri
Türk Rabbe inanmış ve onu dinlemiştir,
Rab rızası gereği iyilik edecektir…
İyilikse vesile can taşıyan her kula,
Karşılık beklemeden yürekten canla başla…
Bu huy doğuştan gelme gelenekleşmiş hâlde,
İstisnasız bir hâlde akıl ya da fikirde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Türkiyem, Anayurdum, Sebebim, Çarem! Şiiri
Ben, kağnılarla yaylılarla büyüdüm geldim
Çocuk yüreğimi yakan türküler dinleye dinleye.
Mahzun kağnılarla, nazlı yaylılarınla
Ve tozlu yollarınla sevdim seni Türkiye!
O tezek topladığım kırlar, yaylalar...
Başına oturduğum, yemek yediğim atandır.
Türkiye'm, anayurdum, sebebim, çarem...
Taşına toprağına vurgunluğum bundandır...
Akşam karanlığıyla başlardı kurbağalar
Susar gökyüzü kadar, dinlerdim biteviye.
Gecemi besteleyen cırcır böceklerinle.
Kurbağa seslerinle sevdim seni Türkiye!
Bir Peygamber sofrasıydı soframız:
Biraz tandır ekmeği, biraz çökelik...
Yoksulluğunla da bağlandım kaldım sana
Mecnunlar gibi üstelik.
Yağmurlar başlayınca, odalarımız damlardı
Dizlerini döve döve ağlardı anam.
Şimdi kırkikindiler boyunca sırılsıklam
Küçük kerpiç evlerin çıkmaz aklımdan!
Türkiye'm! Hasretim! Kınalı türküm! ..
İçiçe güzellik, uç uca kahır
Yüreğimi bin parçaya bölseler
Her parçası yine seni çağrışır.
Cemre Solmaz