Vatan Maneviyatla Korunur Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Merhametli değilsen vatan millet korunmaz,
Sen yakıp yıksan da zulüm hoş karşılanmaz…
Önce korumak gerek vatan topraklarını,
Sonra da sevmek şarttır Rab yaratıklarını…
Ardından değerlerin temel oluşturmalı,
Örf ve adetlerinle bağlantı kurulmalı…
Karakter de gerekli dik duruşlu şekilde,
Yüreklice milli manevi düşüncelerde…
Merhamet bünyesinde vicdani davranışlar,
Millet, bayrak, vatan, devlet, din gibi konular…
Ahlaki tavırlarla, dini düşüncelerle,
Vatanı korumada türlü vesilelerle…
Her biri maneviyat her biri değerlerin,
Nefsinden yana kalma vatanım yüceliğin…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Vatan Maneviyatla Korunur eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Vatan - Millet Konulu Şiirler
Vatansever Ve Milliyetçi Çocuk 2 Şiiri
Ay yıldızlı bayrağım, der ruhuyla bir tutar,
Vatanı ve milleti için canını ona katar…
Hem cesur yaşar hem akılcı ve mantıklı,
Hem hakikatle yürür kabul etmez batılı…
Hem aydın hem çağdaş hem dürüst hem eğitimli,
Kararı kesin ve net üstelik merhametli…
Vatanına çalışır, milletin yanındadır,
Milli manevi ne varsa daima inançlıdır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Vatan İçin Şiiri
Bir çığ olduk koptuk Orta Asya'dan,
Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...
Coştukça kaynadı, damarlarda kan,
Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...
Irmaklar misâli coşup, taşmışız,
Küheylanla Altaylar'dan aşmışız.
Zaferlerden zaferlere koşmuşuz,
Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...
Şehit dolu toprağımız, taşımız,
Eğilmedi, eğilemez başımız.
Ezelden ebede sürer koşumuz,
Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...
Türk'üz adımız var, şanımız kadar,
Her gün ufkumuzdan bin şimşek çakar.
Bu millet isterse, cihanı sarsar,
Bu ülkü, bu bayrak, bu toprak için...
Süleyman ÖZBEK
Süleyman ÖZBEK
Vatanımız Rab'den Emanet Şiiri
Rabbe inananlarla kahramanlık yapıldı,
Hakk’a inananlarla bu vatan kazanıldı…
İman, lazım denildi gönüllere işlendi,
Vatanı korumada yürekler körüklendi…
Düşmanlar sokulmadı, düşmesin istenildi,
Değerlerimiz için şehitler verildi…
Peygamberimiz vardı, Kur’an’a inanıldı,
İnançlılarımızla bu vatan kazanıldı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Anadolu Çocuğu Şiiri
Alimleri,mürşitleri,
Evliyaları,yiğitleri,
Mevlanaları,Yunusları,
Kültürü ile zengin Anadolu''nun
Mütevazi bir kasabasında
Törelerine bağlı bir ailenin
Tekne kazıntısı evladı olarak
Hıçkıra hıçkıra geldim dünyaya,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Her Anadolu çocuğu gibi,
Ben de höllüklere belendim
Toprağın sıcaklığını,
Damarlarımdaki kanda,
İliklerimin her zerresinde
Titreyerek hissettim.
Benim de pantolonum yamalı,
Ayakkabılarım lastikti.
Şekillendirilmiş petrol ürünü
Oyuncakları bilmezdim ben;
Ağlayan bebekleri,
Ateş alan silahları.
Şeker pancarının kökündendi,
Benim arabam,trenim.
Katar katar dizerdim onları
Dünyalar olurdu benim.
Çamurdandı bütün oyuncaklarım,
Kendim şekillendirirdim onları,
Bütün hünerlerimi sergilerdim,
Oyun arkadaşlarıma.
Yumurta satıp aldım kalemimi,
Her Anadolu çocuğu gibi;
Bir bakraç yoğurt sattım
Kitap için,defter için.
Yattığımda şükrederdim Allah''a;
Anadolu''nun elektriksiz,okulsuz,
Hatta susuz,yolsuz...
Kırsalında doğanlardan daha şanslı olduğum için
Okuluma gidip geliyordum; aslanlar gibi.
Yavan yemek de yesem,
Yamalı da gezsem
Aç değildim,çıplak değildim.
İlim deryasından içiyordum yudum yudum.
Geceleri huzurlu uyuyordum
Aferin aldığım zaman,
Pekiyi aldığım zaman,
Öğretmen başımı okşadığı zaman.
Yaz tatillerinde yardım ederdim babama;
Tarlada,
Harmanda.
Akşama kadar çeker dururdum
Gavur ölüsü gibi tırmığı
On dönümlük yamaç tarlada.
Her yanım tutmaz olurdu,
Akşam eve geldiğimde
Kıvrılırdım hemen bir köşeye.
Sabah kalkardım;
Yine dinç,
Yine çakı gibi,
Yine arslan gibi,
Her Anadolu çocuğu gibi.
Hayvanat bahçem,evimizin bahçesi,
Oyun alanım,harman,
Lunaparkım orman,
Yüzme havuzum ırmaktı.
Her şeyim doğaldı benim;
Her şeyim,
Beşiğim doğaldı,
Kaşığım doğaldı,
Karekterim doğaldı,
Aşığım doğaldı,
Her Anadolu çocuğu gibi.
İSMAİL MALATYA
İSMAİL MALATYA