Veren De O, Alan Da O Şiiri | Halil MANUŞ
Ne varsa benim dediğin
Veren de O, alan da O
Acı tatlı her yediğin
Veren de O, alan da O
Gençsin ya salın ha salın
Solmaz mı yanakta alın?
Sahiplendiğin tüm malın
Veren de O, alan da O
Ay gibi parlayan yüzün
Bülbülce şakıyan sözün
Ceylan boyun, ahu gözün
Veren de O, alan da O
Sen mi yarattın dağları,
Meyveler ile bağları...
Bitmez sandığın çağları
Veren de O, alan da O
Neden bilmem bunca çaban
Kime kalmış yazı yaban
Halil nerde anan, baban
Veren de O, alan da O
Halil MANUŞ
Halil MANUŞ Şiiri Veren De O Alan Da O Şiiri Dini Şiirler eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dini Şiirler
Çağırayım Mevlam Seni Şiiri
Dağlar ile taşlar ile,
Allı yeşilli yapraklar ile,
Denizde yüzen balıklarla,
Arayım Mevlam seni.
Çırpınıp uçuşan kuşlar ile,
Gökte gezen meleklerle,
Yeryüzünde insanlar ile,
Çağırayım Mevlam seni.
Denizler ile göller ile,
Derelerde akan sularla,
Mümin Müslim kullarınla,
Bulayım Mevlam seni.
Minik minik çocuklarla,
Tomurcuk yapraklarla,
Tatlı tatlı esen rüzgarla,
Zikredeyim Mevlam seni.
Vızır vızır uçan arılarla,
Küçük küçük yavrularla,
Hasan Hüseyinin kelamıyla,
Severim Mevlam seni.
Hasan Hüseyin BAYAR
hasan hüseyin bayar
Maneviyat Lazım Şiiri
İbadeti anladık ancak maneviyat az,
Kılık kıyafet tamam Rab ciddiye alınmaz…
Tevhit hiç sayılıyor emirler tutulmuyor,
Üç beş kural istisna tevhit unutuluyor…
Bağışlamalar kalkmış herkes birbirine küs,
Sohbet söyleşi de yok herkes kurmuş birer üs…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Abdest, Namaz, Oruç Lazım Şiiri
Rab'bin emirlerini neden unutmaktayız,
Ahlak din önemsenmez çünkü yanılgıdayız...
İşte sana üç kavram diyorsun ne anlamsız,
Duyulan, bilinen şey der, olmuşuz duyarsız...
Oysa bunlar kalıcı karşılaşılacak hâl,
Yarın öldüğün zaman gelecek sorgu sual...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Âdem Cennetten Geldi Şiiri
Âdem(a. s.) cennetten geldi, yeryüzüne indirildi,
Atamız ilk insandı ve de ilk peygamberdi...
Âdem(a. s.) ile Havva'dan, zamanla çoğalmışız,
İnsan nesli yayılmış, Dünya'yı kaplamışız...
Yeryüzünde ilk insan, Âdemle Havva'dandır,
Cennetten gelmiş kulun, tamamen soyundandır...
Tüm Dünyalı halkımız, bunu kabullenmiştir
Ve kutsal kitaplarda, resmen desteklemiştir...
Çelişki mümkün değil, ilim, bilim ve dinler,
Açıklamış resuller, anlatmış peygamberler...
Fikir çürütemiyor, bilim reddedemiyor,
KUR'ÂN izah ediyor, âlimler destekliyor...
İnkârcıları boş ver, onların borsası var,
Daima kaybederler, boş kâğıda oynarlar...
Onlar inkârcıdırlar yer, içer, kalkınırlar,
Hakk'ı inkâr etmekle, yalnızca aldanırlar...
Aslında inkârcılar, çamur atmak isterler,
Hak işlerine yarar, bâtılı da sevmezler...
Hak'tan faydalanırlar, çünkü mümin de lâzımdır,
İnananlar olmasa, gâfil zorda kalmıştır...
Gâfil son nefesinde, Hakk'ı duyacak olsa,
Hakk'ı kabul edecek, bir de kandırılmasa...
Rab'bimize yalvarsa, tövbe etse, söz verse,
Rab'bimizse affetse ve inkârcıya dese:
-İşte bu bir rüyaydı, öldünüz ve dirildiniz,
Gerçeği gördünüz anladınız ve bildiniz...
Tamamen kabul oldu, bütün dualarınız,
Peygambere tabi olun, artık Dünya'dasınız...
Namaz kılın, zekâtı verin, orucu tutun,
Verdiğiniz bütün sözlerinize uyun!
İnkârcı ısrar eder, nefsini terk edemez,
Şeytanlarına kanıp, bâtıldan vazgeçemez...
Bağlantısını kuracak, genlerle uğraşacak,
Farklı farklı türlerle, bağlantılar kuracak...
Maymundan başlayacak, biraz muaflaşacak,
Maymuna bağlantı, onu rahatlatacak...
Hayvandan gelebilmek, bâtılın kıdemidir,
ALLÂH(c. c.) inkâr edilir, din böyle reddedilir...
Hayvan sayılabilmek, nefsine yer açacak,
Nefsi serbest kalınca, kullar bâtıl kalacak...
Bâtılda kölelik var, bâtılda sömürü var,
Merhametin dışında, gelişigüzellik var...
Dini aşağılamak, hayvan gibi anılmak,
Nefsin her istediği, var ki her şeyi tatmak...
Maneviyat yok olsun, cehennem hiç olmasın(!) ,
Cennet zaten Dünya'da, bunun tersi olmasın(!) ...
Yoksa mahvolacağız, yok olamayacağız(!) ,
Zaman kalmadığından, Hakla karşılaşacağız...
Maymundan gelmek gerek, yaratık sayılmalı(!) ,
Ruhları inkâr edip, ölümle yok olmalı(!) ...
Bâtıl bunun farkında, yaratıcı ALLÂH(c. c.) var,
Fakat âlim şeytanın, yanıldığı yol da var...
Bâtıl çok iyi bilir, maymunlar bencildirler,
Davranışları benzer, örnek teşkil ederler...
Bâtıldan maymun üstün, çünkü maymun muaftır,
İnananlar müstesna, bâtıl hep ziyandadır...
Tevrat der, Âdemle Havva, topraktan yaratıldı,
Hayat nefesi ile can ile yaşatıldı...
Yerin toprağından, Âdem(a. s.) yaratılmıştır,
Âdem(a. s.) 'inse burnuna, bir nefes üflenmiştir...
Rab'bin Şark tarafında, bir bahçe diktiğini,
Âdem(a. s.) 'i koyduğunu, Aden'i yer gösterdiğini...
Aden adlı bahçede, Âdem(a. s.) uyku uyumuş,
Uykusu çok derinmiş, Rab Tevrat'ta buyurmuş...
Kemiklerinden biri, kaburgası alınmış,
Rabça bu emredilmiş, boş yer etle kaplanmış...
Kaburga kemiğinden, bir kadın yaratılmış,
Âdem(a. s.) 'e getirilmiş, yaratılan Havva'ymış...
Tevrat ölçümüz değil, içine el atıldı,
Çok yer değiştirildi, ayıklanıp katıldı...
Desteklemesi mümkün çünkü Kur'an tek kitap,
Yalnızca Rab'bimizin, ALLÂH(c. c.) 'ımızdan hitap...
Kısaca Dünya'mızda, maymundan gelme yoktur,
İnsanlar insandandır, maymuna delil yoktur...
Diğer gezegenlerse, türlerimizden uzaktır,
Biz Dünyalılar için, insan yalnız insandır...
Kur'an'ı kerimdeyse, ALLÂH(c. c.) meleklerine,
Şüphesizce bildirir, bakara suresine...
...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK