Yeryüzü İklim Günü 3 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Petrol, benzin, gazyağı ilk çağın yakıtları,
İklimler mahvolmakta çekeceğiz zararı...
Ormanlarım azaldı, ırmaklarsa kurudu,
Denizlerim kirlendi, hayvanlarım yok oldu...
Çok yer sera gazları yakılıp yıkılanlar,
Yapılan savaşlarla iklimimi bozdular...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yeryüzü İklim Günü 3 eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Doğa İle ilgili Şiirler
Suç Kimin? Şiiri
Bir köy göçürdüm diye,
Üzülme."Ey toprak!
Suç sende değil,
Baltayı ağaca,
İnsafsızca vuranda.
Genç ağaçları
Deviriyorum diye,
Üzülme."Ey balta!
Suç sende değil
Seni insafsızca
Ağaca vuranda.
Orman yok ettim diye,
Üzülme.Ey ateş!
Suç sende değil,
Seni ormana atanda.
Suç kimin?
Suç:
Genç ağaçları devirip,
Yağmur için
Allah'a yalvaranlarda.
Turgay Kaplan
Hayvanlar Doğamızı Katletmiyorlar Şiiri
Akıl taşısalardı onlar daha dürüstler,
Pek bencil de değiller Dünya’yı yok etmezler…
Yıkım planlamıyorlar, savaş düşünmüyorlar,
Pek biz gibi değiller doğa katletmiyorlar…
Bizden daha adiller kin nefret bilmiyorlar,
Yok, edici de değiller nefsi savunmuyorlar…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Ağaç ve İnsan Şiiri
Allah'ın kudreti sende öz olmuş
Şairler dilinde türlü söz olmuş
Allanıp pullanıp birde saz olmuş
Gönülden vurgunum sana ağacım
***
Dalların yağmuru çeker getirir
Toprağım seninle bereketlenir
Varlığın bitmeyen huzur verir
Gönülden vurgunum sana ağacım
***
Her neye bakılsa sen varsın orda
Bin türlü biçimde ,türlü dekorda
Bir başka güzelsin yağmurda, karda
Gönülden vurgunum sana ağacım
***
Baharda çiçekle okşarsın beni
Cömertçe sunarsın sonra meyveni
Bilirim, seversin seni seveni
Gönülden vurgunum sana ağacım
***
Çocuklar kolunda sallanır senin
Bahar bayramıdır seni sevenin
Seninle değişir rengi ülkenin
Gönülden vurgunum sana ağacım
***
Çobanın elinde kaval olursun
Çaldırır gölgesinde huzur bulursun
Ocakta aşımı pişiren korsun
Gönülden vurgunum sana ağacım
***
İnsana yakınsın sevgiden yana
Adarsın kendini seven insana/
Sen ağaç değilsin, sanki bir ana
Gönülden vurgunum sana ağacım
Cengizhan Altuntaş
Köyüm Şiiri
Neyini anlatayım neyini yazayım,
Senin için ne söyleyem,
Ah ile yaşadım vah ile yandım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Köyde inekler güder, kuzu severdim,
Gece gündüz çobanlık eder idim,
Kuru çökelik, ekmek kızartması yedim,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Okula gitmeden çoban oldum,
A B C diye okudukça ilmi buldum,
Kara kışında soğuklarına doydum,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Bol bol yağmurlarında ıslandım,
Bağın ile bahçenden meyve aldım
Çekerek ırmağında suları boyladım,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Toprağın avuç avuç paylaşılırdı,
Çok toprağı olan zengin sayılırdı,
Dağların taşların inekle dolardı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Hasan Hüseyin senden usandı,
Tarlalarda ekinlerine tırpan salladı,
İstanbul icat olunca pabucun dama atıldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Köylüler birer birer köyden ayrıldı,
Tarlalar ucuz ucuz satıldı,
Bahçeler tarlalar sahipsiz kaldı,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Ormanlarında yeşil yeşil ağaçlar,
Meleşirdi koyun ile kuzular,
Para etmezdi buğdaylar, arpalar,
Virane oldun harabeye döndün köyüm.
Hasan Hüseyin BAYAR
Hasan Hüseyin BAYAR