Yeşilay Haftası 31 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yeşilay güzel hafta bizi koruduğundan,
Alkol, sigara ne varsa uzak tuttuğundan…
Ne alkol ne sigara içmeyeceğim asla!
İç iç diyenlereyse yanıt veririm lafla…
Onlar gerçek düşmanım bize zarar verenler,
Dost olacaklarına ne varsa götürüler…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Yeşilay Haftası 31 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Yeşilay Haftası Şiirleri
Uluslararası Uyuşturucu Kullanımı Ve Kaçakçılığı İle Mücadele Günü 5 Şiiri
Uluslararası Uyuşturucu Kullanımı ve Kaçakçılığı ile Mücadele Günü 5
Şu beden Rab'bimizden, akıl bizler için kâr,
Her sorunu çözecek, Rab'bimden fikirler var...
Kanma sakın nefsine, nefis daima batıl!
İraden hakikattir, hemen içine katıl!
Kuvvetlendir ruhunu, nefsin teslim almasın!
Rab, akıl fikir versin, şeytan hiç yanıltmasın!
Vücut zehirleniyor, yürek kaldıramıyor,
Her tür uyuşturucu mutlaka öldürüyor...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Sigara Bağımlılıktır 26 Şiiri
Nikotin seni itmez önce uçurumundan,
Yavaş yavaş tattırır efkârvari tadından...
Ardından rezilliği itibar der anlatır,
Ayak ayaküstüne attın mı iş tatlanır...
Ne ana ne de baba tavsiyeler çalışmaz,
Nefis, yüz puan verir akıllar alkışlamaz...
Bağımlı olmuşsundur nefsini aldatarak,
Aldanan nefis kanar yüreğini yakarak...
Yanan yürek dumanla ruhunu karartacak,
Kararmış ruhsa seni toprağa yollayacak...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Yeşilay Haftası 8 Şiiri
1-7 Martlarımız Yeşilay Haftası’dır,
Yeşilay’ımız ise alkolden kaçınmadır…
Sarhoş edicilerden, uyuşturuculardan,
Yakınlaşmama içkisinden, sigarasından…
Alışkanlık verici suça yönelticiler,
Nefse emirler verip aklı körelticiler…
Hiçbirine başlama başladıysan da terk et!
Zararlılar yerine sağlığını tercih et!
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bu Son Şiiri
Küçük bir nefesle başladı önce her şey
Yaşam kapısını kilitleyip,
Kör kuyuya attı anahtarını.
"Bir daha yapmam." diyordu, genç adam.
Ciğerlerine her dolduğunda o zehir
"Bu son" diyordu, kendi kendine
Bu, son...
Her seferinde tekrarlıyordu bu sözü.
Daha fazla yayılıyordu o zehir damarlarına
Elindeki sigaranın bitişinde,
Ve fokurdatışında nargileyi.
Başkalarının da hayatlarından çalıyordu.
Tıpkı kendisine yaptığı gibi.
Zamanla iyice çöktü bedeni.
Öksürüklerin ardı arkası kesilmiyordu.
Belki de çocuklarına bırakabileceği tek mirastı bu.
Acı ama gerçek olan tek miras.
Sadece kendine zarar verdiğini sanıyordu.
Fakat en büyük zararı çocukları görüyordu.
Onların o küçük bedenlerinden.
Bu kötü zehrin pençesine takılıyordu.
Kendine hazırladığı gün geldi çattı sonunda.
Adam büyük oğluna baktı,
"Bir sigara daha ver" dedi.
Titreyen elleriyle zor zor yaktı sigarasını.
İyice bir nefes çekti.
O zehri tüm iliklerinde hissetti.
Çünkü gerçekten
Bu, son kezdi.
Nilgün Kalender
KASTAMONU
Şiirci