Yüreği Sevgi Dolu Ayşe Kızım Şiiri

Yüreği Sevgi Dolu Ayşe Kızım Şiiri | Ahmet YÜCEL

Beş yaşlarında bir kız çocuğu,
Bir gün haberleri izlerken televizyonda,
Afrika'daki aç, cılız çocukları görür,
Onların hâline çok üzülür,
Odasına geçip ağlar, ne yapacağını düşünür.

Mutfaktan ekmek alıp doğrar ve kırıntıları,
Televizyonun üzerindeki ızgaradan atar,
Ne zaman evde kimse olmasa tekrarlar,
Yüreği sevgi dolu bu kız çocuğu,
Yaptığı bu işle mutlu ve huzurludur.

Bir gün televizyon bozulur,
Eve tamirci çağırılır,
Televizyonu açıp bakınca usta,
Der bunun içi ekmek kırıntısı ile dolu,
Anne, baba hayretle bakar.

Tamircinin yanında, evin neşesi Ayşe'ye,
Bağırır çağırırlar, çok kızarlar,
Sonra annesi der niye böyle yaptı acaba?
Ayşe ile konuşur, Ayşe'yi dinleyince annesi,
Pişman olur, bağırıp çağırdığına.

Ayşe'ye sarılıp ağlar annesi,
Bağışla bizi kızım der,
Dinlemeden, sormadan kızdık sana,
Yüreği merhamet, şefkat dolu kızım,
Sana vakıfları anlatayım.

Kızım, senin gibi düşünen,
Yürekleri sevgi dolu, iyi insanlar,
Bir araya gelerek, vakıflar kurdular,
Kimi yolda kalmışa, kimsesize,
Kimi açlara, yoksullara el uzattı.

Tok, açın hâlini bilmeli,
İnsan insanı hep sevmeli,
Bugün sana, yarın bana demeli,
Okumak isteyene yardım etmeli,
Vakıfların görevini böyle bilmeli.

Ayşe kızım karar verdi,
Ben de vakıflar için çalışacağım, dedi,
Annesi sana da bu yakışır kızım, dedi,
Daha ilköğretimde okurken,
Bir vakıfta görev aldı.

Her zaman insanlara hizmet etti,
Pek çok çocuğu okuttu,
Öksüze, yetime anne oldu,
Evsizlere ev, işsizlere iş buldu,
Çalıştığı vakfa müdür oldu.

Çoğu zaman yardımları,
Kendi maaşından karşılardı,
Yüreği sevgi dolu Ayşe, mutluydu,
Yaptıklarını yeterli göremiyordu,
Kız çocuklarının okumasını istiyordu.

Biliyordu ki, kız çocukları merhametliydi,
Hepsinin yüreği sevgi doluydu, şefkatliydi,
İşte bunun için okumalıydı kız çocukları,
İsterse çalışmasınlar ama yine de,
Okumuş, bilgili birer anne olsunlar.

"Haydi, kızlar okula!"
Bu kampanyayı duyunca,
Çok sevindi Ayşe, gözleri doldu, ağladı,
Vakıf olarak bu işe gönül vermişti ya,
Bütün yurda yetmiyordu vakfın gücü.

Üç beş hayırseverin yardımları vardı,
Onunla en iyi hizmeti yapmaya çalışıyordu,
Bazen yardıma muhtaç birini gördüğünde,
Vakıf parasından harcamaya kıyamıyordu,
Kendi maaşından karşılıyordu.

Bir gün Ayşe'nin vakfındaki muhasebe müdürü,
O gün ödenmesi gereken borçları için,
Beş gün sonra maaşından vermek üzere,
Vakıftan borç almak istediğini söyledi,
Ayşe çok üzüldü, muhasebe müdürü iyi insandı.

Beş gün yaşayacağının senedi mi var?
Vakıf malından borç almak hangi kitapta yazar?
Yirmi beş günlük ücretini al ve görevi bırak,
Borç alsan, bir gün sonra ecel gelse, ne olacak?
Vakıf malında, tüyü bitmemiş yetimin hakkı var.

Ahmet YÜCEL (11.04.2006)

Ahmet YÜCEL

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Milli Eğitim Vakfı Şiiri

Bakanlık vakıf kurdu
Bütçe yetmiyor diye
Nede güzel olurdu
Varlıklıdan hediye

Zenginler iş başında
Kalmayalım geriye
Çok yardım yarışına
Giren gelsin beriye

Okul yaptır ismin koy
Anılsın adın sanın
Kurtulsun bir garip köy
Yüzü gülsün insanın

Kasım Kaplan

Kasım Kaplan

Vakıf Ve Dayanışma Şiiri

Bedelsiz mallarını hizmete sunanlar,
Kalpleri güzellik ve iyilik etmekle yananlar,
İnsanlara aydınlık ve hizmet yolunda tarih yazanlar,
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

Bir çeşme yaptırıp suyu aksın diyenler,
Mezarın başına Fatiha okumak için gelenler,
Hasta iken komşusunun hatırını soranlar.
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

Ecdadım kurmuş vakıfları hizmet diye,
Fakir fukara barınsın, yesin içsin diye,
Düşkünlere çare olsun, darda kalmasın diye,
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

Komşusu aç iken tok durmak istemeyen,
Tüm insanlara kin, nefret, düşmanlık beslemeyen,
Yaptığı yardımlarda fakirin ismini seslemeyen,
Amel defteriniz kıyamete kadar kapanmasın.

ARALIK 1998 / AYDIN
Süleyman Seyyid ÜSTÜNDAĞ

Mehmet ÜSTÜNDAĞ

Vakıflar Haftası 3 Şiiri

Vakıflar, vakıflarım verilmiş özelliğim,
Türk'e has gelenektir örfüm ve âdetim...

Avrupa bunu bilmez bu yüzden anlayamaz,
Vakıf nedir, denilse Hakk'ı algılayamaz...

Sadaka yine bizde zekât dersen hep bizde,
Yardımlaşma, denildi mi daima Türklerde...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Milli Eğitim Vakfı Şiiri

Bir umut belirdi uzaklardan,
Bir güneş gibi parıldayan,
Açtı kollarını biz çocuklara,
Okumak isteyen biz yarınlara.

Milli Eğitim Vakfıydı bu güneşin adı.
Yetiştirdi bağrında sayısız fidanları,
Her bir fidan büyüdü sevgiyle ve bilgiyle,
Vatanın dört bir yanı geleceğe aydınlandı.

Bu değerli varlığın bilmeliyiz kıymetini,
Öğrencisi, öğretmeni birlikte elele,
Yüceltmeliyiz bu eğitim seferberliğini
Herkese duyuralım kalbimizdeki meşaleyi.


Cihangir ACU
MEV Avni AKYOL Lisesi Öğrencisi

Cihangir ACU