Zindandan Mehmed'e Mektup Şiiri

Zindandan Mehmed'e Mektup Şiiri | Bahadır Alemdar

Zindan iki hece, Mehmed'im lâfta!
Baba katiliyle baban bir safta!
Bir de, geri adam, boynunda yafta...
Halimi düşünüp yanma Mehmed'im!
Kavuşmak mı? .. Belki... Daha ölmedim!

Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli,
Kırmızı tuğlalar altı köşeli.
Bu yol da tutuktur hapse düşeli...
Git ve gel... Yüz adım... Bin yıllık konak.

Ne ayak dayanır buna, ne tırnak!
Bir âlem ki, gökler boru içinde!
Akıl, olmazların zoru içinde.
Üstüste sorular soru içinde:
Düşün mü, konuş mu, sus mu, unut mu?
Buradan insan mı çıkar, tabut mu?

Bir idamlık Ali vardı, asıldı;
Kaydını düştüler, mühür basıldı.
Geçti gitti, birkaç günlük fasıldı.
Ondan kalan, boynu bükük ve sefil;
Bahçeye diktiği üç beş karanfil...

Müdür bey dert dinler, bugün 'maruzât'!
Çatık kaş.. Hükûmet dedikleri zat...
Beni Allah tutmuş, kim eder azat?
Anlamaz; yazısız, pulsuz, dilekçem...
Anlamaz; ruhuma geçti bilekçem!

Saat beş dedi mi, bir yırtıcı zil;
Sayım var, maltada hizaya dizil!
Tek yekûn içinde yazıl ve çizil!
İnsanlar zindanda birer kemmiyet;
Urbalarla kemik, mintanlarla et.

Somurtuş ki bıçak, nâra ki tokat;
Zift dolu gözlerde karanlık kat kat...
Yalnız seccâdemin yününde şefkat;
Beni kimsecikler okşamaz mâdem;
Öp beni alnımdan, sen öp seccâdem!

Çaycı, getir, ilâç kokulu çaydan!
Dakika düşelim, senelik paydan!
Zindanda dakika farksızdır aydan.
Karıştır çayını zaman erisin;
Köpük köpük, duman duman erisin!

Peykeler, duvara mıhlı peykeler;
Duvarda, başlardan, yağlı lekeler,
Gömülmüş duvara, baş baş gölgeler...
Duvar, katil duvar, yolumu biçtin!
Kanla dolu sünger... Beynimi içtin!

Sükût... Kıvrım kıvrım uzaklık uzar;
Tek nokta seçemez dünyadan nazar.
Yerinde mi acep, ölü ve mezar?
Yeryüzü boşaldı, habersiz miyiz?
Güneşe göç var da, kalan biz miyiz?

Ses demir, su demir ve ekmek demir...
İstersen demirde muhali kemir,
Ne gelir ki elden, kader bu, emir...
Garip pencerecik, küçük, daracık;
Dünyaya kapalı, Allaha açık.

Dua, dua, eller karıncalanmış;
Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.
Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...
Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;
İplik ki, incecik, örer boşluğu.

Ana rahmi zâhir, şu bizim koğuş;
Karanlığında nur, yeniden doğuş...
Sesler duymaktayım: Davran ve boğuş!
Sen bir devsin, yükü ağırdır devin!
Kalk ayağa, dimdik doğrul ve sevin!

Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!
Ölsek de sevinin, eve dönsek de!
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!
Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!
Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!

(1961)

Necip Fazıl Kısakürek

Bahadır Alemdar

Zindandan Mehmed'e Mektup şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Saros'dan Gelibolu'ya Bakarken Şiiri

Ne zaman
Saros'dan baksam Gelibolu'ya
Gelincik gelincik tepeler görürüm.
Düşünürüm Çanakkale Savaşları'nı
Mehmetçik'imle övünürüm!
*
Ne zaman Saros'dan baksam;
güneşe, aya..
Mart ayında, nisanda, mayısta, ağustosta..
Kanlısırt'ta.. Kocaçimen'de.. Bombatepe'de...
Uçan şahinler görürüm!

Ve öğretmen Ethem'in armut ağacında,
gamlı bülbülleri dinlerim!
*
Binerim martıların kanatlarına
Gülle gibi ağır günlere giderim
Kumkale'de..Anafartalar'da.. Arıburnu'nda...
Siperlerde gülleler eritirim!

Yahya Çavuş olurum Seddülbahir'de
Bir avuç askerle üç alay düşmana direnirim..
Mustafa Kemal'le birlikte,
Conkbayırı'nda;
Bir ölür bin dirilirim!
*
Ne zaman Gelibolu'ya baksam
Saros Kıyıları'ndan;
Mecidiye'den..Erikli'den..Yayla'dan...
Tek tek koylarında gezerim Gelibolu'nun!

Kirte'de,Sığındere'de...Alçıtepe'de
Düşmanla göğüs göğüse cenk ederim!

Bir bakarım Mecidiye Tabyası'ndayım!
Edremitli onbaşı,
Seyit Mehmet'in yanındayım!
Kaldırıp kaldırıp dev gülleleri
Bouvet'i..Agemomnon'u vurmaktayım!
*
Ne zaman Saros'dan baksam Gelibolu'ya
Kanlısırt'ta Tekçam Tepesi'ndeyim!
Oturmuşum tek çamın altına
Memleket türküleri söylemekteyim!
*
İşte böyle! Her yaz ben,
Gümüş yaldızlı bu sahillerden
bakarken Gelibolu'ya
O destan günlerinde gezerim!

Ve ikiyüz ellibin şehidin kabirlerini okşarken
bronz tenli ellerim
"Dünya" denen bu bahçede
Tek tek çamların orman olduğu
savaşsız günleri özler
Katmer katmer gonca bir gül gibi
mavi denize bakan
çılgın gözlerim!

.....................*....................
30.mart.2019/cumartesi
Ali Koç Elegeçmez

Ali Koç Elegeçmez

18 Mart Çanakkale Savaşı’yla 19 Şiiri

Hangi millet Türk gibi,
Vatan kutsalımdır der,
Şehit nedir deyince,
Türk’e has davranış der…

Milletim her şekilde,
Vatanına saygılı,
Bayrağım mukaddes der,
Hak ile uzlaşmalı…

Toprak ki şehit dolu,
Can dolu, ana dolu,
Milletimin yurdudur,
Baştan sona tüm Anadolu…

Hilâlli al bayrakla,
Biz, yürekli milletiz,
Düşmanlar çok da olsa,
Biz, kaybetmeyeceğiz…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çanakkalenin Göz Yaşı Şiiri

Çanakkale savaşında
İnsanlar değil savaş aletleri konuştu
Şehitlerimiz değil aletler savaştı
Ama ağlayanlar yine şehit analarıydı

Ağlamaktan gözleri şişmiş analar
Bizim için gelecek için
Şehirler canını verdiyse
Bizler uğruna, vatan uğruna

İnsanlar gelecek için ölür mü?
Eğer bir şehirde ölür
Eğer yeter ki geleceğim iyi olsun diyorsa
Ölür ölmek ne kelime ruhunu bile verir

Çünkü Çanakkale geçilmezdir
Bunun nedeni şehitlerimiz ve ama taşlarıdır
Eğer bizim için gelecek Çanakkale'yse
Çanakkale geçilmezdir GEÇİLMEYECEKTİR...😢😢😢

Kezban gül vatanını seven...🌠

18 Mart Çanakkale Savaşı’yla Şiiri

Milletim yürekliymiş,
Zorlukları aşarak,
Yüksek iradesiyle,
Vatanı yaşatarak…

Biz, onur duymalıyız,
Kahraman neslimizle,
Çanakkale içinden,
Düşman geçirmemekle…

Daima yükselirsek,
Birlik düşüncesinde,
İnmesin bayrağımız,
Yurdumun üzerinde…

Eksilmesin kuvvetim,
Zaferleri kazanıp,
Cesurluğumuz ile
İleriye ulaşıp…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK