Sevgi... Belki de bu hayattaki en güzel duygu, yaşanabilecek en harika şey. Bir insanın olmazsa olmazı belki de, vazgeçilmezi...
Her ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın herkes birine karşı sevgi beslemeli diye düşünüyorum. Bu kategoriye bir hayvanın, bir nesnenin ya da bir mekanın girebileceğini söylememe gerek yok zaten. Ama bir kişi bunların dışında bir insanı da sevebilmeli. Annesi, babası, kardeşi, arkadaşı, öğretmeni, dostu... Size bunlar gibi pek çok şey sayabilirim. Bir insan bu kişilerden en az birini sevebilmeli, ona güvenebilmeli. Yoksa hepimiz bir başımıza yaşayabilirdik. Kimse kimseye muhtaç olmazdı. Ama bir insanı sevebilmek; merhamet, acıma, güven, sadakat, saygı gibi birçok duygunun da ön şartı olduğundan insanlar bu dünyada pek çok kişiye muhtaçtırlar.
Sevginin olmadığı bir ortamda benim için hayat yok demektir. Bazen insanların sevgisiz nasıl yaşayabildiklerini gerçekten çok merak ediyorum. Dünyadaki çoğu kötü şeyin başında da sevgisiz insanlar yok mu zaten? Seven bir kişinin kötülük yaptığı nerede görülmüş? İşte tam da bu noktada sevginin bu hayattaki en güzel duygu olduğuna açıklık getirmiş oluyorum. Sevgisiz bir insanın içinde kin, öfke, hırs gibi pek çok kötü duygu barınır. İnsanın bu gibi duygular ile rahat bir yaşam sürdürebilmesi imkansıza yakındır. Kişi hem kendine, hem de çevresindekilere zarar verir. Toplumdan dışlanır. Ama seven, sevilen kişi herkes tarafından sevilir. Düşmanı olmaz. Hem kendisine, hem de çevresindekilere faydası dokunur. Bu durumda hangi insan sevgisizliği tercih eder ki? dersimiz.com
Bir insanın sahip olması gereken en önemli özellik insan sevgisidir. İçinde insan sevgisi bulunan bir kişinin kimseye kötülüğü de dokunmaz. Bir insanı sevebiliyorsak, bir hayvanı ya da bir nesneyi rahatlıkla sevebiliriz. Ayrıca sevdiğimiz kişilere yeterince saygı göstermiyor ya da güvenmiyorsak sevgimiz tam anlamıyla sevgi sayılmaz.
Bu duyguyu herkesin bir şekilde yaşaması gerekir. Doğumumuzdan ölümümüze kadar bir şeyleri başarabilmemiz için bu şarttır. Mesela yalnızlık, merhamet, pişmanlık, karamsarlık gibi duyguları çoğu kimse yaşamamıştır. Ama sevgi öyle değildir. Her insan ömründe en az bir kere, bir şeye karşı sevgi beslemiştir. Bu da sevginin en güzel kazanımlarından biridir.
Sevgi yaşanmışlık ister. Hemen ilk gördüğün kişiyi öyle kolay sevemezsin. Ortak bir sohbetiniz, bir anınız olmalıdır bence. Sevgi paylaşılmalıdır ayrıca. Sevgisiz ve paylaşımsız olmaktansa yaşamamak daha iyidir. Çünkü hiçbir canlı sevgisiz ya da sevgisini paylaşmadan yaşayamaz. Sevmek Allah'a yakın olmaktır. Allah'ın bizlere vermiş olduğu bu muazzam duyguyu en içten şekilde yaşamamız gerektiğine inanıyorum. Yoksa hepimizin içerisinde bir parça sevgi vardır. Mühim olan bu sevgiyi en uygun kişi ile yaşayabilmektir.
Aslında gülmek de içimizdeki sevginin dışarıya yansımış hali değil midir? Sevgisiz birinin gülümsediği nerede görülmüş? Sevgi beraberinde mutluluk getirir. Mutluluksa gülmeyi... Dolayısıyla yalnızca birine karşı sevgi besleyenler gülebilir. Sevgi karşılıklı verilen mutluluktur. Sevgisiz bir insanın mutlu olduğundan söz edilemez.
İnsanlar sevmediği insanlarla da bir arada bulunmak istemezler. Onları mutlu eden, güldürebilen insanlardır kişinin sevdikleri. Onlarsız bir hayatın varlığından bile şüphe edilebilir. Vazgeçilmezimiz olmuşlardır artık bizim. Onlarsız geçen hiçbir saniyenin değeri olmaz çoğu zaman. Bu söylediklerim öyle herkes için geçerli değildir tabii ki de. Belli başlı kişiler vardır. Bu yaşına kadar onunla yaşamışsındır. Ya da sonradan tanımışsındır ama hayatında öyle bir yer etmiştir ki unutamazsın. İşte bu insanları kaybettiğini anladığın zaman yaşama sevincim elinden kayıp gider. Anlatılmaz bir pişmanlık duyarsın. Bunlar sevginin bazı sonuçları olabilir. Çok seversen bunları yaşayabilirsin. Bu kişiler genellikle annen, baban veya çok sevdiğin bir arkadaşın ya da öğretmenin olabilir. Ama her kim olursa olsun biz sevmekten vazgeçmemeliyiz.
İşte sevgi böylesine güzel bir duygu olduğu gibi zaman zaman da nankör olabilir. Ama bana sorarsanız herkesin yaşaması gereken en muazzam duygudur derim. Sevgi olmazsa ne güven olur, ne de merhamet olur. Sevgi olmazsa bu güzel duyguların hepsi yok olur gider. Bizlerin yaşı daha çok küçük olsa da bu gibi önemli şeylerin şimdiden farkına varmazsak ileride çok ama çok pişman oluruz. Herkesi sevelim ve sayalım. Sevdiğimizi söylemekten asla çekinmeyelim. Zira bunu söylemek için gecikebiliriz de, değil mi? Sevgisiz bir toplumun olamayacağını her fırsatta kendimize hatırlatalım. Sevginin, görüp görebileceğimiz en güzel duygu olduğunu unutmayalım. Samuel Smiles'ın da dediği gibi: "Duyguları en iyi sevgi sayesinde harekete geçirmek mümkündür; daha doğrusu, duygular başka şekilde harekete geçmez. Kalp, kalbe etki etmelidir, gönlü sevgiyle dolu kişinin tüm ilişkilerde karşısındakini etkilediği görülmüştür."
Sevgi Sevgi Okulu insan sevgisi sevgi ile ilgili yazı güzel yazılar İrem Nisa TAYYAR