Bir tanesi çok kurnaz, atılgan ve hareketli diğeri ise çok saf, dürüst ve sessizdir. Bir gün kurnaz olan arkadaş diğer arkadaşının yanına giderek işlerinin bozulduğunu söyler ve kendisinden para ister. Samimi dostu onu hiç kırmaz ve elindeki bütün parayı arkadaşına verir. Arkadaşı bu parayla işlerini düzeltir.
Bir süre sonra kurnaz olan yine arkadaşının yanına gider ve evlenmek üzere olduğu nişanlısını çok beğendiğini ve ondan vazgeçmesini ister. Arkadaşı çok şaşırır, ne diyeceğini bilemez. fakat aralarında çok kuvvetli bir sevgi vardır ki arkadaşı hayır diyemez ve nişanlısından vazgeçer.
Zaman içinde saf olanın işleri bozulur ve birden arkadaşı aklına gelir ben o sıkıştığında iyilik yapmıştım diyerek arkadaşının iş yerine ve kendisine çalışması için iş vermesini ister ama arkadaşı ona iş vermez. Bizim ki pişmanlık ve üzüntü geri döner ama yinede arkadaşına kızamaz.
Bir gün sokakta dolaşırken hasta ve yaşlı bir adam yaklaşır. Fakir olduğu için ilaç alamadığını söyler yaşlı adam. Bizim ki adamcağıza acır ve istediği ilaçları alır evine götürüp dinlendirir. Oturup sohbet ederler bir süre ve kısa süre içinde yaşlı adamın öldüğünü duyar. Yaşlı adam çok zengindir ve mirasını ona bırakır. bizim safta biraz da sevdiği dostuna olan kırgınlığıyla dostunun iş yerinin karşısında ev alır ve oraya yerleşir.
Bir gün evinin kapısını dilenci bir kadın çalar. Yaşlı kadın çok aç olduğunu, kendisine yemek vermesini ister. Bizim saf hiç düşünmeden kadını içeri alır karnını doyurur. Kimsesi olmadığını öğrendiği kadına : Kendisinin de yalnız olduğunu söyler ve bu evde birlikte yaşıyalım sen evin işlerini ve yemekleri yaparsın der, yaşlı kadın hiç düşünmeden kabul eder bu teklifi. Bir süre sonra yaşlı kadın bizimkine kendine uygun kız bulup evlenmesini söyler, bizim saf böyle kız nasıl bulacağını, kendisinin tanıdığı olmadığını söyler. Yaşlı kadınsa ona uygun bir kız tanıdığını ve isterse kendisiyle görüştürebileceğini söyler. Görüşmeler sonucu evlenmeye karar verilir düğün davetiyeleri basılır.
Bizimkisi kırgın olduğu halde çok samimi dostunu unutmamıştır. Biraz de geldiği konumu görmesi açısından samimi arkadaşına da davetiye gönderir. Düğün günü gelir çatar... Saf adam düğün salonunda bir şeyler söylemek isteğiyle mikrafonu alır ve başlar anlatmaya :
Eskiden çok sevdiğim dostum vardı. Bir gün işleri bozulunca benden borç para istedi elimdeki bütün parayı verdim. Evlenmek üzere olduğum nişanlımı çok beğendiğini söyleyerek ondan vazgeçmemi istedi. İçim kan ağlayarak nişanlımdan da vazgeçtim. Çünkü biz gerçek dosttuk onun üzülmesini istemedim ve ... işlerim bozulduğunda onun fabrikasına gidip çalışmak için kendisinden iş istedim ama o bana iş vermedi. Çok üzüldüm, ama yinede arkadaşıma kızamıyorum. Çünkü biz gerçek dosttuk. bu konuşma üzerine kurnaz olan arkadaşı daha fazla dayanamaz ve mikrafonu eline alır oda başlar konuşmaya.
Benimde bir zamanlar çok sevdiğim dostum vardı. İşlerim bozulduğunda kendisinden para istedim, bütün parasını bana verdi, sonra ondan nişanlısını istedim, üzülerek nişanlısından da vazgeçti ama nişanlısını istememin nedeni o kadının arkadaşıma layık olmaması idi. Kendisi çok saf olduğu için arkadaşımı o kadından bu şekilde kurtardım. İşleri bozulduğunda gelip benden iş istedi, en iyi arkadaşımı kendi emrimde çalıştıramazdım o yüzden iş vermedim. Günün birinde karşılaştığı yaşlı adam ise benim babamdı. Babam ölmek üzereydi, onu arkadaşımın yanına ben gönderdim ve mirasını ona ben bıraktırdım. Evine gelen dilenci ise benim annemdi. Ona bakıp iyi yaşamasını için gönderdim ve şu anda evlenmekte olduğu kişi de benim kız kardeşim. Onu arkadaşımla evlenmesine ben ikna ettim. Değerli misafirler işte biz böyle dostuz...
İki Samimi Dost hikaye oku masal oku dostluk öyküsü dostlukla ilgili yazı dostluk masalı